Ενημερώνοντας τα παιδιά... για την Αναπηρία

Τα παιδιά, πάντα θα διψούν για μάθηση, γνώση, εμπειρίες και εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να τους τα προσφέρουμε απλόχερα, όποτε μας δίνεται η ευκαιρία.

Γιατί η γνώση φτιάχνει ελεύθερους ανθρώπους!

της Γιώτας Ευσταθίου – Θεατρολόγος – Ηθοποιός

Χαίρομαι πραγματικά που διαπιστώνω ότι…

Υπάρχουν γονείς, όπως η Καλλιόπη, που κάθε μέρα προσπαθούν να κάνουν τη δουλειά των εκπαιδευτικών καλύτερη…
Υπάρχουν δάσκαλοι, όπως η Βασιλική, η Άννα, η Ξένια, η Δημητρία, η Μαριάννα, οι οποίοι ψάχνονται για να καταφέρουν να δώσουν στους μαθητές τους όσα περισσότερα ερεθίσματα μπορούν…
Υπάρχουν σχολεία, όπως το International School of Piraeus, που όχι μόνο αποδέχονται αυτήν την καλή συνεργασία, αλλά και την προωθούν.

Για τα παιδιά δε θα πω κάτι τώρα, θα μιλήσουν τα όσα έγραψαν, σκέφτηκαν, ζωγράφισαν. Μα τα παιδιά, πάντα θα διψούν για μάθηση, γνώση, εμπειρίες και εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να τους τα προσφέρουμε απλόχερα, όποτε μας δίνεται η ευκαιρία.

Σκεφτόμασταν με την φίλη μου Καλλιόπη, πώς θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε τα παιδιά του σχολείου να ενημερωθούν, να γνωρίσουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα AμεA στην καθημερινή τους επικοινωνία και στη ζωή τους εν γένει.

Το Πρόγραμμα…

Πλησίαζε και η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία κι έτσι πρότεινα να μιλήσω με την πρωταθλήτρια ξιφασκίας και μέλος την Εθνικής Παραολυμπιακής Ομάδας Ξιφασκίας, Κέλλυ Λουφάκη, η οποία με χαρά δέχτηκε να κάνει διαδικτυακό ραντεβού με τα γλυκά τεταρτάκια του σχολείου και να τους μιλήσει για το ατύχημά της, τη ζωή της πριν και μετά από αυτό, τον πρωταθλητισμό, την επιμονή, τη θέληση και το πείσμα της ότι μπορεί να τα καταφέρει όλα, την επικοινωνία με τους ανθρώπους, τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει καθημερινά, αλλά και τις προκλήσεις, την προσβασιμότητα και άλλα πολλά που έκαναν τα παιδιά να κρέμονται κυριολεκτικά από τα χείλη της.

Η κ. Λουφάκη εκτός από εξαιρετική αθλήτρια και άνθρωπος είναι και μια εξαίρετη ομιλήτρια. Τα παιδιά μαγεμένα από όσα άκουσαν δε σταμάτησαν να της κάνουν ερωτήσεις. Ήταν μια πάρα πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση και η ώρα πέρασε χωρίς να το καταλάβουμε.

Λίγες μέρες μετά, με την ιδιότητά μου ως συνοδός ατόμων με οπτική αναπηρία σε χώρους πολιτισμού και τέχνης, πραγματοποίησα και εγώ τη δική μου διαδικτυακή παρουσίαση. Μια με τα παιδιά της τετάρτης δημοτικού και μια με τα παιδιά της πρώτης. Μιλήσαμε σχετικά με τα λάθη στους τρόπους επικοινωνίας με τα ΑμεΑ, για το πώς πρέπει να πλησιάζουμε και να βοηθούμε ένα άτομο με οπτική αναπηρία, εάν το επιθυμεί, για τη γραφή braille και τις διακυμάνσεις στις βλάβες της όρασης (δεν είναι όλοι οι άνθρωποι με οπτική αναπηρία, τυφλοί), για τη σπουδαιότητα της αφής και ένα σωρό άλλα.

Τα παιδιά απόλυτα αφοσιωμένα στη συζήτηση, ρουφώντας σαν σφουγγάρια τις πληροφορίες κι εγώ ενθουσιασμένη με εκείνα τα μικρά μυαλουδάκια που με εξέπλητταν κάθε φορά με τις ερωτήσεις τους. Το αποκορύφωμα ήταν που, όταν μας το επέτρεψαν οι συνθήκες, βρέθηκα στο σχολείο με το λευκό μπαστούνι μου (αυτό που χρησιμοποιείται από τυφλούς) για να κάνουμε μια προσομοίωση.

Η Προσομοίωση…

Με κορδέλες και μάσκες ύπνου, τα μικρά μου μπήκαν στα παπούτσια ενός τυφλού ανθρώπου και προσπάθησαν για λίγα λεπτά να αισθανθούν πώς νοιώθει κάποιος που δεν έχει την όρασή του.

Μερικά ακόμα θεατρικά παιχνίδια επικοινωνίας με κλειστά μάτια και μια ήρεμη συζήτηση για το πώς βίωσαν αυτήν την εμπειρία. Ενθουσιασμός και χαρά για τις δραστηριότητες, θαυμασμός για τους ανθρώπους με οπτική αναπηρία, ευαισθητοποίηση και αποφασιστικότητα να αναλαμβάνουν δράση, όποτε κάποιος συνάνθρωπος τους το έχει ανάγκη, αποποίηση κάθε μορφής αποκλεισμού, ανησυχία για τις μη προσβάσιμες δομές, σε μεγάλο ποσοστό στην πόλη μας, προσμονή για τις επόμενες ανακαλύψεις.

Όσα έγραψαν και ζωγράφισαν τα παιδιά για την αναπηρία μ’ έκαναν να σκεφτώ και να θαυμάσω πόση σοφία μπορεί να χωράει μέσα στα μικρά κεφαλάκια τους.

Αν όλοι σκεφτόμασταν σαν παιδιά η ποιότητα ζωής μας θα ήταν απείρως καλύτερη. Εύχομαι πάντα να τα συναναστρέφομαι και να μην σταματήσω ποτέ να διδάσκομαι από αυτά, ακόμα και να τα μιμούμαι.

Πώς θα μπορούσαμε να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο για τους ανθρώπους με αναπηρίες;

Πρότεινε μερικές ιδέες για να γίνει ο κόσμος καλύτερος για άτομα με αναπηρίες (και ιδιαίτερα η επικοινωνία) Σκέψου και αυτά που είπαμε με τις καλεσμένες μας!