Ένα πρωινό Σαββάτου στο «Καταφύγιο του Σωκράτη»!

Ένα πρωί Σαββάτου στο Δημοτικό Καταφύγιο Αδέσποτων Ζώων του Δήμου Αθηναίων! Το «Καταφύγιο του Σωκράτη»!

«Τα ζώα δεν διώχθηκαν ποτέ από τον Παράδεισο»
(Μίλαν Κούντερα)

του Νικόλα Τσιλιβαράκου – Κοινωνικός Λειτουργός – Σύμβουλος Επικοινωνίας

Η συνάντησή μου με τη Σεραφίνα Αβραμίδου, Εντεταλμένη Δημοτική Σύμβουλο του Δήμου Αθηναίων για θέματα Αστικής Πανίδας, είχε οριστεί για τις 11:00, το Σάββατο 10 Απριλίου 2021.

Κάποιες ημέρες πριν, όταν μιλήσαμε στο τηλέφωνο, χωρίς να τη γνωρίζω προσωπικά, αισθάνθηκα ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο άμεσο, φιλικό και δραστήριο. Ως υπεύθυνη του Δήμου για τα ζώα η καθημερινότητά της είναι γεμάτη από αγάπη. Από αγάπη και πόνο, θα συμπλήρωνα εγώ, μιας και η φιλοζωία δεν είναι μόνο φωτογραφίες στο Instagram. Όταν καταθέτεις την ψυχή σου για να σωθούν πλάσματα που μας χρειάζονται δίπλα τους τότε όχι, δεν έχεις οκτάωρο, ούτε σκέφτεσαι αν ένα χτυπημένο ή ηλικιωμένο ζώο μυρίζει άσχημα. Δεν υπάρχουν αργίες και Κυριακές. Υπάρχει μόνο ενδιαφέρον, αγωνία, χαρά, πόνος, αγάπη, ελπίδα. Εναλλαγές συναισθημάτων που σε κρατάνε σε εγρήγορση.

Το Δημοτικό Καταφύγιο Αδέσποτων Ζώων του Δήμου Αθηναίων έχει ονομαστεί «Το Καταφύγιο του Σωκράτη» ενός σκύλου μασκότ του κέντρου της Αθήνας που έζησε 13 χρόνια ελεύθερος…

Ο Σωκράτης ανήκε παντού. Ο Σωκράτης ανήκε στους ανθρώπους του που τον φρόντιζαν, τον σίτιζαν, τον χάιδευαν, του μιλούσαν. Ήταν ο σκύλος όλων μας. Ο Σωκράτης σίγουρα πήρε αγάπη. Δεν παύει όμως να έζησε αδέσποτος, χωρίς να νιώσει την ασφάλεια και τη ζεστασιά ενός σπιτιού.

Ενώ γνώριζε να προστατεύεται, ήξερε να ζει και να επιβιώνει στον δρόμο, δυστυχώς πριν κάποιους μήνες ο Σωκράτης χτυπήθηκε θανάσιμα από ένα φορτηγό. Το όνομά του δόθηκε στο Δημοτικό Καταφύγιο Αδέσποτων Ζώων, του Δήμου Αθηναίων, ως υπενθύμιση ότι η ζωή για τα αδέσποτα ζώα – όσο και να τα φροντίζουν οι φιλόζωοι, οι εθελοντές, οι Σύλλογοι και η Πολιτεία – είναι δύσκολη και, συνήθως, ο μέσος όρος ζωής δεν ξεπερνάει τα δυο ή τρία χρόνια.

Προφανώς και το να υπάρχουν επίσημες και σωστά οργανωμένες δομές για τα αδέσποτα ζώα θα έπρεπε να είναι κάτι στοιχειώδες. Θα έπρεπε ίσως να μην υπάρχει κανένας λόγος για να αφιερώσω ένα άρθρο σε ένα τέτοιο θέμα. Δυστυχώς όμως όσο υπάρχουν ακόμα κακοποιήσεις ζώων που ξεπερνούν κάθε όριο νοσηρής φαντασίας, όσο αυξάνονται οι εγκαταλείψεις, όσο δεν γίνεται συνείδηση η ανάγκη στείρωσης τότε πάντα θα υπάρχει λόγος για άρθρα που αναδεικνύουν το ιδιαίτερα σημαντικό θέμα των αδέσποτων ζώων.

Σε μια κοινωνία που μόλις πριν κάποιους μήνες αυστηροποίησε το πλαίσιο και τη νομοθεσία για την προστασία των ζώων, το «Καταφύγιο του Σωκράτη», εκτός από χαραμάδα ελπίδας και ενσυναίσθησης ταυτόχρονα αναδεικνύει το ζήτημα της προστασίας των ζώων όχι μόνο σε κοινωνικό αλλά και σε πολιτικό.

Το «Καταφύγιο του Σωκράτη» βρίσκεται στην περιοχή του Βοτανικού (Αγίου Πολυκάρπου 69 και Χαρτεργατών)…

Παλαιότερα αποτελούσε έναν άτυπο χώρο που εθελοντές και φιλόζωοι από τη Διεύθυνση Καθαριότητας του Δήμου Αθηναίων – η οποία στεγάζεται στην περιοχή – φρόντιζαν τα αδέσποτα ζώα της γειτονιάς και τους είχαν διαμορφώσει, με τα μέσα που διέθεταν, έναν χώρο για να προστατεύονται από τις αντίξοες καιρικές συνθήκες.

Αυτός λοιπόν ο χώρος αναβαθμίστηκε και δημιουργήθηκαν ευρύχωρα σημεία φιλοξενίας αδέσποτων σκύλων. Επιπλέον προβλέφθηκε αρκετός χώρος ώστε να έχουν εξωτερικές δραστηριότητες και κοινωνικοποίηση, πισίνα όπου θα παίρνουν ανάσες δροσιάς το καλοκαίρι και προετοιμάζεται δωμάτιο προσομοίωσης σπιτιού στο οποίο θα εκπαιδεύονται ώστε να είναι απόλυτα εξοικειωμένοι, όταν έρθει η στιγμή της υιοθεσίας τους!

Στο Δημοτικό Καταφύγιο Αδέσποτων Ζώων του Δήμου Αθηναίων φιλοξενούνται σχεδόν ενενήντα υπέροχα σκυλιά!

Κουτάβια, ενήλικα, χαριτωμένα μικρόσωμα, υπερήφανα μεγαλόσωμα, κάποια πιο φοβισμένα, άλλα πιο κοινωνικά. Κάποια που γαβγίζουν περισσότερο, άλλα πιο ντροπαλά και συνεσταλμένα. Κάποια που σε κερδίζουν με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους και κάποια άλλα υπερήλικα, 19 χρονών που με ειδικές θεραπείες reiki κατάφεραν να σταθούν ξανά στα πίσω τους πόδια!

Όλα όμως έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Έχουν το ίδιο βλέμμα, έχουν την ίδια ματιά αλλά έχουν διαφορετικό τρόπο για να σου μιλήσουν στη δική τους γλώσσα και να σου ζητήσουν, να ανοίξεις την καρδιά σου και να αγαπήσεις άνευ όρων.

Σχεδόν ενενήντα διαφορετικές ιστορίες που έχουν όμως όλες ένα κοινό παρονομαστή: την εγκατάλειψη, την αδιαφορία, την κακοποίηση και τον φόβο. Έναν κοινό παρονομαστή που αρχίζει και τελειώνει στην ανθρώπινη ψυχοπαθολογία που θεριεύει εκεί έξω και από αγκαλιά ή χάδι μετατρέπεται σε μέσο βίας.

Η Σεραφίνα, μου μίλησε για την ιστορία του κάθε σκύλου που ζει στο «Καταφύγιο του Σωκράτη» και με ξενάγησε στο προσωρινό τους «σπίτι» μιας και ο στόχος δεν είναι να ζήσουν για πάντα εκεί, αλλά να βρουν την παντοτινή τους οικογένεια.

Στο Δημοτικό Καταφύγιο Αδέσποτων Ζώων του Δήμου Αθηναίων, που φυλάσσεται συνεχώς όλο το 24ωρο, εργάζονται πέντε άτομα και έχουν αναλάβει την κοινωνικοποίηση και την καθαριότητα των σκύλων.

Ωστόσο η υποστήριξη των εθελοντών είναι εξαιρετικά σημαντική.

Εθελοντές κτηνίατροι και εκπαιδευτές, εθελοντές που κάθε Κυριακή αφιερώνουν κάποιες ώρες για να βγάλουν με τον οδηγό μια βόλτα τα φιλοξενούμενα σκυλιά, εθελοντές πολίτες που δίνουν απλόχερα την αγάπη τους, με όσα μέσα διαθέτουν.

Και οι γάτες;

…Τι γίνεται με τις γάτες που ο πληθυσμός τους είναι πολύ πιο αυξημένος σε σχέση με αυτή των σκύλων και καθημερινά μάχονται για τη ζωή τους, την επιβίωσή τους και για να προστατευθούν από την ανθρώπινη βία;

Όπως ενημερώθηκα, υλοποιείται ένα πρόγραμμα για την τοποθέτηση μικρών σπιτιών με ταΐστρες και ποτίστρες για γάτες, τα οποία θα συναντάμε σε πολλά σημεία της πόλης, θα προστατεύονται από το κρύο και θα βρίσκουν τροφή. Το στοίχημα και εδώ είναι να φροντίσει ο ίδιος ο πολίτης για τη συντήρησή τους.

Δυστυχώς, είναι πολλές οι περιπτώσεις εκείνες που συμπολίτες μας καταστρέφουν αυτοσχέδιες κατασκευές που έχουν δημιουργηθεί από φιλόζωους για να προστατευθούν τα αδέσποτα ζώα. Στην περίπτωση που εντοπίζονται γάτες που είναι τραυματισμένες ή γενικότερα δεν μπορούν να ζήσουν στον δρόμο υπάρχει πρόβλεψη για τη διαβίωσή τους σε ειδικούς χώρους καθώς και για τη φροντίδα τους.

Όπως μου ανέφερε η Σεραφίνα, αισθάνεται ότι ο κόσμος αρχίζει να αλλάζει και διαφοροποιείται η στάση μας προς τα ζώα.

Είναι αρκετοί οι συμπολίτες μας που έχουν υιοθετήσει τουλάχιστον ένα ζώο, σκύλο ή γάτα και ζουν μαζί. Το ζητούμενο όμως είναι να γίνονται υπεύθυνες υιοθεσίες και όχι παρορμητικά. Η επιλογή να ζήσεις με ένα ζώο περιέχει ευθύνη και είναι σημαντικό να διαθέτεις τον προσωπικό σου χρόνο για την ευζωία και την καλή υγεία του τετράποδου φίλου σου. Επίσης κάθε σκύλος και κάθε γάτα έχει διαφορετικές ανάγκες. Άρα, είναι σημαντικό η επιλογή να γίνεται με βάση το κριτήριο της καθημερινότητας, των προσωπικών υποχρεώσεων και κυρίως της διάθεσης του καθένα να δώσει χώρο στη ζωή του και στην καρδιά του για τα επόμενα 10 με 15 χρόνια.

Στον αντίποδα πάντα βρίσκονται τα περιστατικά κακοποίησης των ζώων, οι φόλες που τοποθετούνται με στόχο τη θανάτωσή τους, οι εγκαταλείψεις, οι ανεύθυνες υιοθεσίες, οι σκύλοι που ζουν μόνιμα αλυσοδεμένοι σε μπαλκόνια, σε ταράτσες και αποθήκες. Οι σκύλοι που αντιμετωπίζονται ως εργαλεία δουλειάς και για κυνήγι, δεν στειρώνονται ποτέ και στο τέλος εγκαταλείπονται. Τα λεγόμενα «βαρελόσκυλα» που είναι μόνιμα δεμένα για να φυλάσσουν έναν χώρο και ζουν σε ανθυγιεινές συνθήκες. Οι γάτες και οι σκύλοι που έχουν γίνει θύματα της ανθρώπινης ψυχοπαθολογίας και των δολοφονικών ενστίκτων εγκληματιών που ζουν ανάμεσά μας και είναι ελεύθεροι.

Οι γάτες, οι σκύλοι και όλα εκείνα τα ανυπεράσπιστα ζώα για τα οποία χρειάζεται να γίνουμε η φωνή τους, η προστασία τους, η «γροθιά» τους, η δύναμή τους.

Ειλικρινά πιστεύω ότι οι άνθρωποι που αγαπούν τα ζώα, αγαπούν και τους ανθρώπους. Το ένα δεν αναιρεί το άλλο, σε μια κοινωνία που εκπαιδεύει τον πολίτη από την παιδική του ηλικία να ζει και να επιλέγει ανάμεσα σε διαζευκτικά ‘ή’.

Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα animalcityofathens.gr, τη σελίδα στο Facebook Αστική Πανίδα Δήμου Αθηναίων και στο Instagram Animals_CityofAthens και ίσως συναντήσετε έναν παντοτινό φίλο που θα είναι εκεί στις χειρότερες και στις καλύτερες στιγμές σας. Στο φως και στο σκοτάδι σας, χωρίς να σας κρίνει.

Γιατί αυτό μας μαθαίνουν τα ζώα: την αποδοχή…

Θα προχωρήσω ένα βήμα παρακάτω και θα σας προτείνω να διαθέσετε μια Κυριακή. Πληκτρολογήστε «Μετακίνηση 6» στο κινητό σας και πηγαίνετε να δώσετε ένα χάδι σε 90 πλάσματα που αναζητούν την προσοχή ανάμεσα σε δυο μάτια. Ακόμα και να μην υιοθετήσετε, θα έχετε προσφέρει ένα τεράστιο δώρο: χαρά και ελπίδα!

Μια συμβουλή μόνο: μην αναζητήσετε ράτσες και πιστοποιητικά pedigree γιατί δεν θα βρείτε. Άλλωστε οι αληθινές σχέσεις δεν αγοράζονται, ούτε χρειάζονται εχέγγυα αξιοπιστίας και εγγυήσεις. Και μην αρκεστείτε στο επιφανειακό συναίσθημα – συμπέρασμα: «δεν ζουν στον δρόμο, άρα είναι ασφαλή».

Δεν ζουν στον δρόμο, σωστά! Ναι, είναι ασφαλή!
Το πραγματικό σπίτι όμως δεν μοιάζει με κλουβί.

Η έννοια της λέξης «καταφύγιο» συνδέεται με το ρήμα «καταφεύγω» που υποδηλώνει την έσχατη λύση σε ώρα ανάγκης. Αυτό θα ήθελε ο Σωκράτης για το Καταφύγιό του: να είναι προσωρινό.

Και μην ξεχνάτε: «Τα ζώα δεν διώχθηκαν ποτέ από τον Παράδεισο» (Μίλαν Κούντερα)

Θερμές ευχαριστίες στη Σεραφίνα Αβραμίδου για τη ζεστή φιλοξενία και την ξενάγηση.
Ευχαριστώ τον Φωτογράφο Χρήστο – Αριστοτέλη Φελούκα για τη φωτογραφική επιμέλεια. Instagram Account: aristotelis_photography