Η Ιωάννα Μαρία Γκέρτσου, Ψυχολόγος, Πρόεδρος της σχολής Σκύλοι Οδηγοί Λάρα και χειρίστρια του σκύλου-οδηγού Μπάμπου, με ανάρτησή της στα social media, απάντησε στο άρθρο του Γιώργου Φρατζεσκάκη στην “Καθημερινή”, που σχολιάζει τη νομοθεσία για σκύλους-οδηγούς τυφλών.
Θετικό για τους σκύλους οδηγούς το άρθρο ή μήπως όχι;
Μια δικαστική νίκη έπειτα από χρόνια αγώνα, είναι σταγόνα στον ωκεανό σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, όπου στην περίπτωση των τυφλών και των σκύλων – οδηγών, οι συνθήκες πρόσβασης, κίνησης κλπ είναι απερίγραπτα δύσκολες και η όποια έγκλιση σε νομοθετικά πλαίσια έχει αντίκρυσμα μόνο με δικαστικό αγώνα.
Για αυτό και ζήτησα από την Ειδική Γραμματέα για τα Ζώα Συντροφιάς του Υπ. Εσωτερικών, Κα Μάρσα Δημοπούλου, να εφαρμόζεται άμεσα ο νόμος για τους σκύλους-οδηγούς και να προβλέπεται χρηματικό πρόστιμο σε περίπτωση άρνησης τους, καθώς και να καταργηθεί, το απαράδεκτο εδάφιο του νέου νόμου για τα ζώα συντροφιάς, που ορίζει πως οι σκύλοι οδηγοί, εισέρχονται παντού εφόσον το επιτρέπει το μέγεθος τους.
Όμως μια δικαστική νίκη αποτελεί κι αφορμή να προχωρήσουν τα πράγματα.
ΔΙΑΦΩΝΩ ΚΑΘΕΤΑ με τα παρακάτω: «Έτυχε ένας ταξιτζής. Αν και, για να τα λέμε σωστά, την έλλειψη υποδομής πλήρωσε κι αυτός. Διότι σκύλος στο ταξί σημαίνει ανάγκη υποδομής: δερμάτινα ή αφαιρούμενα καλύμματα ή, ακόμα καλύτερα, υποχρεωτική ποσόστωση σε pet-taxi για όλες τις εταιρείες. Σωστός τρόπος μεταφοράς ενός μεγαλόσωμου ζώου σαράντα κιλών. Γιατί ένα σκυλί στα πόδια του συνεπιβάτη συνιστά, μεταξύ άλλων, τροχαία παράβαση και θανάσιμο κίνδυνο. Ξέρετε πού θα πάει σε περίπτωση σύγκρουσης, όταν ανοίξουν οι αερόσακοι; Λέω τώρα, μιας και είμαστε «Ευρωπαίοι».
Απ: Παντού στον κόσμο, άρα και στην Ευρώπη, οι σκύλοι οδηγοί, μεταφέρονται στα πόδια των χειριστών τους και δεν μας ενδιαφέρει τι καθίσματα έχει το όχημα (αν είναι δερμάτινα ή υφασμάτινα) αφού κάθονται στο πατάκι ενώ σε περίπτωση πρόσκρουσης θα προστατευτούν από τον αερόσακο του επιβάτη. Εντέλει, η ευκολότερη, φθηνότερη και καθολικά προσβάσιμη λύση, θα ήταν η ζώνη ασφαλείας για κατοικίδια που μπαίνει σε όλα τα οχήματα.
Μαθήματα Κινητικότητας και Προσανατολισμού τυφλών από τη Σχολή Λάρα (Βίντεο)
Μαθήματα Κινητικότητας και Προσανατολισμού τυφλών από τη Σχολή Λάρα (Βίντεο)
Ούτε μπορώ να περιμένω, που έχω επείγοντα ραντεβού κι ασταθές ωράριο πότε θα μου βρει η εταιρία, pet taxi ενώ δυσκολεύομαι συχνά να βρω «τυπικό» ταξί. Και να έρχεται το pet taxi πχ από τη Γλυφάδα στο Χαλάνδρι. Τα pet taxi για τους σκύλους οδηγούς, ισούνται με αποκλεισμό. Εμείς θέλουμε ισότιμη πρόσβαση, οποιαδήποτε στιγμή, παντού.
Η φιλοσοφία των σκύλων οδηγών, δεν είναι να προσσρμοστούν τα πάντα σε αυτούς. Κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατόν και θα προκαλούσε τεράστια δυσλειτουργικότητα. Είναι πως έχουν τη δυνατότητα να μπαίνουν και να πηγαίνουν παντού, χωρίς η εμπειρία να είναι δυσάρεστη για αυτούς ώστε να προσφέρουν τη μέγιστη προσβασιμότητα με ελάχιστα μέσα. Με αυτά που γράφετε, προσφέρετε ουσιαστικά «βούτυρο στο ψωμί» του ταξιτζή που καταδικάστηκε και δυστυχώς δημιουργείτε «γκρίζα σημεία» σε κεκτημένα μας δικαιώματα, που έχουμε αφιερώσει τις ζωές μας για να αποκτήσουμε και να συντηρούμε.
Και συνεχίζει: «Και επειδή ο νομοθέτης προφανώς αγνοεί ότι οι σκύλοι-οδηγοί είναι πάντα μεγαλόσωμοι και «τα ειδικά χαρακτηριστικά τους» είναι να μαδάνε, να λαδώνουν (αυτό το τρίχωμα των λαμπραντόρ, σπουδαίο υδρομονωτικό, όχι και τόσο φιλικό με τα υφάσματα πάσης φύσεως) και να πιάνουν πολύ χώρο, αναρωτιέται ο καλοπροαίρετος: Ποιος θα κρίνει και με ποια αρμοδιότητα αυτά τα γκρίζα σημεία της νέας νομοθεσίας; Κι αν αυτός είναι ο εστιάτορας, ο ξενοδόχος, ο ταξιτζής, μήπως άδικα τον καταδικάσαμε;»…
Απ: Εντάξει: τότε να απαγορεύσουμε την πρόσβαση οποιοδήποτε ζωντανού οργανισμού παντού (μωρών, παιδιών που μπορεί να λερώσουν, ανθρώπων με γύψους, λάσπες, που χάνουν τα μαλλιά τους, εργαζομενων με λερωμένα ρούχα, ιδρωμένων, αναπηρικών αμαξιδίων κλπ…) και να κλειστούμε σε φούσκες. Διαφορετικά ούτε ο σκύλος οδηγός μου «λερώνει» ούτε πρόκειται να μας αποκλείσω – εμένα και τον σκύλο οδηγό μου» εξαιτίας του μισαναπηρισμού που διαχέετε.
Και τέλος: «Αλλιώς θα θυμόμαστε ότι ο νόμος του 2010 για τα ζώα (άρθρο 16, παράγραφος 7), που επέβαλε την πρόσβαση των σκύλων-οδηγών παντού (με εξαίρεση μόνο τα νοσοκομεία, αν δεν κάνω λάθος)».
Απ: Οι σκύλοι οδηγοί επιτρέπονται σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες άρα και στα νοσοκομεία. Εργάζομαι σε νοσοκομείο του ΕΣΥ πάντα συνοδευόμενη από τον σκύλο οδηγό μου.
Περισσότερα νέα Συλλόγων – Φορέων – ΜΚΟ
