Η ταινία Πράσινο Βιβλίο – Green Book διαπραγματεύεται την σχέση του Αφροαμερικανού πιανίστα της τζαζ, Ντον Σίρλει (Don Shirley), με τον σωφέρ του Τόνι Βαλελόνγκα (Tony Vallelonga) κατά την διάρκεια της περιοδείας του πιανίστα στον άκρως εχθρικό για τους μαύρους, εκείνα τα χρόνια, Αμερικανικό νότο.
του Γιάννη Βανταράκη – Δημοσιογράφος
Το στόρυ δεν διεκδικεί βραβείο πρωτότυπου σεναρίου και θα την πρότεινα σαν βιογραφική ταινία και μόνον, αν ο Φαρέλι δεν κατάφερνε μ’αυτό το αναπάντεχο “road-movie” και με αυτούς τους άκρως ετερόκλητους χαρακτήρες, να μιλήσει για επικοινωνία, για ανθρωπιά, για λέξεις και συναισθήματα που μόνο μ’ αυτές μπορείς να πορευτείς στη ζωή σου, χωρίς φυλετικούς διαχωρισμούς ή οποιουδήποτε άλλου είδους φανατισμούς.
Ο Ντον Σίρλει είναι κλεισμένος τον περισσότερο καιρό σπίτι του και βγαίνει μόνο όταν είναι να παίξει πιάνο επαγγελματικά ή να πάει σε κάποιο κοινωνικό event. Nτύνεται με το καθωσπρέπει κοστούμι του και τους καλούς τρόπους του και καταφέρνει να επιβιώσει από την τότε ρατσιστική, λευκή κοινωνία που διψάει για ανθρώπινο αίμα.
Απ’ την άλλη ο Τόνι μεγαλωμένος από μικρός σε κακόφημες γειτονιές, άξεστος, χωρίς τρόπους, αλλά με καλά ένστιγκτα δουλεύει τα βράδυα σαν μπράβος σε νυχτερινά club ώσπου απολύεται και αναγκάζεται να βάζει στοιχήματα για να φέρει χρήματα και φαγητό στην οικογένεια.
Αυτές τις δύο διαφορετικές προσωπικότητες θα φέρει αντιμέτωπες ο Φαρέλι κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους, με τον Τόνι στην θέση του σωφέρ.
Ο Τόνι θα χρησιμοποιήσει τις γροθιές του για να προστατεύσει τον Ντον και ο Ντον τη μουσική του για να αλλάξει τον κόσμο στη βάση του.
Ο κάθ’ ένας θα προσπαθήσει να δει, μέσα από τα μάτια του άλλου τον μικρόκοσμό του, πιστεύοντας ότι στο τέλος θα γίνουν καλύτεροι άνθρωποι.
Και οι δύο θα φύγουν από τα αντίθετά τους άκρα για να συναντηθούν στη μέση και να γίνουν οι καλύτεροι φίλοι!
Γράφει: ο Γιάννης Βανταράκης – Δημοσιογράφος
