Που λέτε, καλοί μου άνθρωποι, σε ένα Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης ατόμων με αναπηρία και νευροαναπτυξιακές διαταραχές, υπάρχει ένα παλικάρι το οποίο κλωτσάει, δίνει μπουνιές, μπάτσες και τσιμπιές γιατί δεν έχει λεκτική δυνατότητα. Αντιδρά έτσι επειδή εκείνη την ώρα θέλει να επικοινωνήσει τον πόνο του τον σωματικό, τον τρόμο του, τον φόβο του, την στενοχώρια του και τον θυμό του. Γενικά τα έντονά του συναισθήματα.
του Βασίλη Μπερέτσου – Ενήλικας στο Φασμα του Αυτισμού
Άκουσα και κάποιον τυπικό με τα αυτιά μου να λέει: « Ε!, χέστε τον π….!»… ότι δηλαδή, να τον έχουν γραμμένο στα παλιά τους τα υποδήματα;
Πρέπει να αρχίσουν να καταλαβαίνουν οι νευροτυπικοί ότι δεν είναι όλα χειριστικά.
Ακόμα όμως και να είναι χειριστικός αυτός ο άνθρωπος το κάνει επειδή τον εκπαίδευσαν λάθος. Οπότε δεν φταίει ο ίδιος αλλά εκείνοι που τον εκπαίδευσαν. Μιλάμε, πρέπει εκείνοι που πηγαίνουν να δουλέψουν σε πλαίσια ειδικής αγωγής να μαθαίνουν πώς να τους φέρονται, αλλά και οι γονείς μαζί με τους θεραπευτές να μάθουν και να τους στηρίζουν στις άσχημες και δύσκολες στιγμές τους.
Και αν δεν έχουν μάθει οι συνοδοί και οι εκπαιδευτές να σέβονται έναν άνθρωπο που είναι τρομαγμένος, δεν γίνεται να το μάθουν και οι συν εκπαιδευόμενοί του.
“…αλλά οι άνθρωποι δεν δείχνουν να σέβονται και λένε πολλά ψέματα”
“…αλλά οι άνθρωποι δεν δείχνουν να σέβονται και λένε πολλά ψέματα”
Από πού πρέπει να ξεκινήσει ο σεβασμός των νευροδιαφορετικών συνανθρώπων μας;
Μήπως πρέπει να μάθουν να τους σέβονται εκείνοι που τους ζουν αυτούς τους ανθρώπους από κοντά; Ή οι υπόλοιποι νευροδιαφορετικοί;
Μέχρι κι εγώ που είμαι νευροδιαφορετικός (πιο συγκεκριμένα, αυτιστικός) φέρθηκα, κάποια στιγμή, απαίσια σε άλλον νευροδιαφορετικό επειδή παραδειγματίστηκα από λάθος και όχι σωστούς ανθρώπους.
Ας αρχίσουμε σιγά σιγά να το αλλάζουμε αυτό, γιατί μόνο έτσι θα είμαστε καλά ψυχολογικά.
Εγώ προσωπικά, σε μέρη που είμαι αποδεκτό, νιώθω πολύ ήρεμος και με ωραία ψυχολογία, ενώ όταν υπάρχω εκεί που δεν είμαι αποδεκτός νιώθω πολύ έντονα αρνητικά συναισθήματα. Και δεν χρειάζεται να μου δείξουν την απόρριψή τους με λόγια διότι τους καταλαβαίνω ακόμα και από το βλέμμα και τη στάση τους.
Εύχομαι να μπορούμε να συνυπάρξουμε σε αυτό τον κόσμο εμείς οι νευροδιαφορετικοί γιατί έτσι θα νιώσουμε την καλή ψυχολογία και ευτυχισμένοι.
Αυτό εξ’ άλλου είναι που χρειάζονται όλοι οι άνθρωποι.
