Η Ιωάννα Μαρία Γκέρτσου είναι Ψυχολόγος, Ακτιβίστρια για τα Δικαιώματα των Ανθρώπων και των Ζώων, Ιδρύτρια της Σχολής σκύλων-οδηγών τυφλών «Λάρα». Πριν λίγες ημέρες ήρθε αντιμέτωπη με οδηγό ταξί που την χρέωσε παράνομα υψηλότερο κόμιστρο, λόγω του σκύλου-οδηγού της, του Μπάμπου.
Η Ιωάννα είναι ανάπηρη και δεν σταματάει να διεκδικεί την ποιότητα ζωής που της αξίζει. Καλεί όλους μας να μιλάμε, να μην φοβόμαστε, να βγούμε μπροστά, γιατί κανείς δεν έχει το δικαίωμα να υπονομεύσει τα κεκτημένα μας.
Πέρσι το καλοκαίρι αντιμετώπισε την μισαναπηρική συμπεριφορά των ΚΤΕΛ Μεσσηνίας.
Είμαι Σκύλος Οδηγός! Να πάω με ΚΤΕΛ ή θα “φάω” πόρτα;
Διαβάστε την ανάρτηση της Ιωάννας, στον προσωπικό της λογαριασμό στο facebook για το περιστατικό…
Την Τρίτη 20/7/21, στις 17:00, με καύσωνα, κάλεσα ταξί μεστη της εφαρμογής uber για να επιστρέψω από την εργασία μου στο σπίτι. Ο Μπάμπου είχε ήδη αρχίσει να ζεσταίνεται με το που βγήκαμε στο δρόμο κι όταν μπήκαμε στο αυτοκίνητο μιας φίλης για να μας πάει στο μετρό, (3 χλμ από τα Νοσοκομεία Παίδων), είχε αρχίσει να παίρνει φωτιά οπότε της είπα, πως θα πάρω ταξί για να μην υποφέρει στη διαδρομή απο το μετρό στο σπίτι (περίπου 1,5 χλμ απόσταση).
Έρχεται ένας «κύριος» με ένα καλό όχημα και μου λέει: «Είναι σκύλος-οδηγός δεν μπορώ να αρνηθώ τη μίσθωση». Μπαίνουμε μέσα, ξεκινάει, κι ο Μπάμπου, ο καημένος όπως ήταν ξαπλωμένος στα πόδια μου στο πίσω κάθισμα, έβαλε το κεφάλι του στο aircondition για να δροσίζεται. Και τότε ο οδηγός μου λέει: «πόσο θα πληρώσει – ο σκύλος αν είχε ποτέ τον θεό του – το air condition; – «Με αγάπη» του απαντώ εγώ. Που να ήξερα.
Με φέρνει σπίτι λοιπόν ο «κύριος» και με το που σταματάει μου λέει εντελώς φυσιολογικά: «θα σας χρεώσω κάτι παραπάνω εξαιτίας του σκύλου – οδηγού». Μένω εγώ. Αν ήθελε θα μπορούσε να αρνηθεί την κούρσα. Κάτι φυσικά που είναι παρανομο, αλλά τέλος πάντων του «δίνω» αυτο το δικαίωμα, ενημερώνοντας εξαρχής πως έχω σκύλο-οδηγό.
Το τι συνέβη μετά, το έχω σε βίντεο όμως για λόγους ευθιξίας δεν το ανεβάζω, μπορείτε να δείτε το σχετικό στιγμιότυπο οθόνης ώστε να καταλάβετε πώς καθόταν μέσα στο όχημα το καημένο το σκυλακι.
Εξήγησα στον «Κύριο» πως οι σκύλοι-οδηγοί εισέρχονται στα ταξί βάσει των νόμων 3868/10 και 4530/18. Του εξήγησα επίσης πως είναι εκείνος, ο οποίος βάσει του Ν.4530/18, δεν επιτρέπεται να υπερχρεώνει τους πελάτες που μεταφέρει για κανένα λόγο ενώ είναι υποχρεωμένος να μεριμνήσει και για την καθαριότητα του οχήματος του. Επίσης ο νόμος αναφέρει πως οι οδηγοί πρέπει να είναι ευγενικοί με τους πελάτες.
«Όχι!» Μου απαντά κουνώντας μου το δάχτυλο. Ο σκύλος έπρεπε να είναι σε κλουβί μεταφοράς κλπ κλπ. Του απαντώ πως βάσει του ίδιου νόμου, οι σκύλοι – οδηγοί τυφλών μεταφέρονται χωρίς κλουβί μεταφοράς και χωρίς φίμωτρο για ευνόητους λόγους – για τους οποίους, όμως άντε να αποδείξεις πως δεν είσαι ελέφαντας.
Του λέω: «κοιτάξτε να δείτε εγώ οφείλω να καταβάλω το κόμιστρο κι από εκεί και πέρα, πάμε στην αστυνομία και παίρνω φωτογραφία τις πινακίδες σας». Εκείνη τη στιγμή με χλεύασε λέγοντας χαρακτηριστικά: «πώς μπορεί μια τυφλή να πάρει φωτογραφία τις πινακίδες;» – Του απάντησα πως ευτυχώς όταν έχουμε μυαλό και τα τεχνολογικά μέσα, όλα γίνονται.
Άλλη απάντηση του: «συνεργάζομαι με ξενοδοχεία. Δεν μπορώ να έχω το ταξί βρώμικο».
– [εκεί θα ήθελα να απαντήσω αλλά δεν πρόλαβα}. Ναι βρε άνθρωπε μου, λες και εμείς δεν έχουμε πάει ποτέ σε ξενοδοχεία, λες και τα ξενοδοχεία δεν επιτρέπουν τους σκύλους-οδηγούς τυφλών.
Ο «Κύριος» πάτησε με το «έτσι θέλω» 10€ χρέωση για μια διαδρομή από το νοσοκομείο παιδων «Η Αγία Σοφία» στο σπίτι μου που συνήθως κοστίζει 6,5€ (βλ στιγμιότυπο διαδρομών).
Ο «Κύριος» αυτός εκμεταλλεύτηκε τη βλάβη που έχω στην όραση και πληρωνω ένα 15νθημερο στα ταξί, εξαιτίας της αφού εξ’ορισμού δεν μπορώ να οδηγήσω για να πάρει επιπλέον χρήματα, παραβιάζοντας τον νόμο.
Πάλι καλά, χρέωσε μόνο 10€ στην κάρτα ενώ θα μπορούσε να είχε χρεώσει όποιο ποσό θέλει.
Φυσικά δεν τον άφησα έτσι. Έγινε καταγγελία στον ΣΑΤΑ και στο Τμήμα Πειθαρχικού του Υπουργείου Μεταφορών το οποίο αναμένω να τον καλέσει σε απολογία για σοριδών παραβίαση του νόμου με αυταπάγγελτη αγωγή. Επίσης η Uber μου επέστρεψε ολόκληρο το πόσο (10€) κι όχι μόνο αυτό που μου πήρε αυτοβούλως και θα του κάνει αναφορά που θα οδηγήσει σε απομάκρυνση από την εφαρμογή.
Δεν είναι η μέρα που μου χάλασε. Δεν είναι τα 3,5 – 4€ παραπάνω. Είναι πως οι ανάπηροι δεν βγαίνουν έξω γιατί φοβούνται. Οι τυφλοί δεν κάνουν αίτηση για σκύλο-οδηγό γιατί φοβούνται. Εγώ δεν μπορούσα να δω το ρολόι, ούτε ήξερα πόσο έγραψε ούτε πόσο με υπερχρέωσε. Με δικαιολογία τις ανάγκες που προκύπτουν από τη σωματική βλάβη, του καθενός και της καθεμιάς αν καθημερινά, ξεκινάει ο κάθε επαγγελματίας / επιχειρηματίας να αγνοεί τη νομοθεσία και να χρεώνει ό,τι πόσο θέλει, ζήτω που καήκαμε. Χώρια το ψυχικό στρες που υπέστη ο Μπάμπου, κουταβάκι ακόμα, ο οποίος πηγαινοέρχεται στο νοσοκομείο μεστη ζέστη και περιμένει υπομονετικά για ώρες.
Ένας αγώνας ζωής να υπερχρεώνεται; Γιατί;… Και μέχρι πόσο;!!!
Να μιλάτε. Να μην φοβάστε. Όσοι νόμοι κι αν υπάρχουν, τίποτα δεν υπάρχει, όταν δεν μιλάμε για αυτό, όταν δεν εκφράζουμε τις ανάγκες μας… Να βγαίνετε μπροστά. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να υπονομεύσει τα κεκτημένα σας και την ποιότητα της ζωής σας.