Μιλήσαμε με την Βάσω Κοσκορέλλου από την ομάδα εθελοντών The Crazy Cat Ladies που φροντίζουν τις αδέσποτες γάτες στο Περιστέρι της Αθήνας, προκειμένου να μας πει περισσότερα για την σωστή φροντίδα των αδέσποτων, την σημασία του εθελοντισμού και τη δική της σπουδαία δράση.
της Νάνσυ Παναγουλοπούλου – Δημοσιογράφος
“Ξεκίνησαν όλα με την καραντίνα”, λέει στην αρχή πολύ ταπεινά. Η Βάσω ήταν άλλη μια εργαζόμενη που δούλευε εξ αποστάσεως. Τότε, περιορισμένη στο σπίτι της, κατάλαβε πόσο μεγάλος είναι ο πληθυσμός των αδέσποτων που έχουν ανάγκη φροντίδας και ιατρικής περίθαλψης.
“Εγώ τότε νόμιζα ότι ο Δήμος φροντίζει για τα αδέσποτα και ό,τι χρειάζεται για τα ζωάκια, παίρνουμε το Δήμο και το αναλαμβάνει.” Προσπάθησε να έρθει πρώτα σε επικοινωνία με το Δήμο για το ζήτημα. «Ο υπεύθυνος αντιδήμαρχος, όταν ζήτησα να γίνει εγχείρηση κήλης σε ένα ζώο που το είχε ανάγκη, αρνήθηκε.» Μάλιστα, φάνηκε ιδιαίτερα παραξενεμένος από την επιμονή της να βοηθήσουν τα αδέσποτα. Η άρνησή του όμως ίσως είχε να κάνει με την έλλειψη του αρμόδιου προσωπικού και εξοπλισμού από μεριάς του Δήμου. «Ο κτηνίατρος με τον οποίο συνεργάζεται ο Δήμος [δεν είναι μόνιμη η θέση του κτηνίατρου] δεν έχει ακτινολογικό, ούτε μπορεί να κάνει νοσηλεία. Δηλαδή αν πας ένα χτυπημένο ζώο, πρέπει να κάνει ακτινογραφία αλλού πρώτα. Δεν μπορείς να πεις «πάρε το ζώο να κάνει ακτινογραφία και μετά ξαναφέρτο πίσω».»
“Ο Δήμος κανονικά θα έπρεπε να συνεργάζεται με έναν κτηνίατρο που έχει τα πάντα μέσα στο χώρο του”
Η Βάσω δεν πτοήθηκε όμως. Εν μέσω καραντίνας έφτασε μέχρι και την Εισαγγελία Προστασίας Ζώων για τα αδέσποτα στη γειτονιά της. ‘Όμως, “δεν έκαναν τίποτα. Οπότε ξεκίνησα μόνη μου να τα βοηθάω. Ακόμα και τα έξοδά τους στον κτηνίατρο τα χρεώνομαι εγώ.”
Πως ξεκίνησε η δράση…
«Προσπάθησα, γιατί τότε δούλευα από το σπίτι και είχα χρόνο. Ξεκινήσαμε στις γειτονιές μας με τη Διονυσία Λαγού και τη Μαρία Αναγνωστοπούλου». Μέχρι και σήμερα «φιλοξενούμε ζωάκια και τους βρίσκουμε υιοθεσίες, στειρώνουμε και κάνουμε επανένταξη, νοσηλεύουμε όποιο γατάκι χρειάζεται, για όσο χρειάζεται.» Παρόλα αυτά «Η υιοθεσία είναι δύσκολη στην Ελλάδα.» Τα ζωάκια με πολύ βαριές ασθένειες δεν μπορούν να βγουν πάλι στους δρόμους. «Πρέπει η να υιοθετηθούν ή αλλιώς θα πεθάνουν πολύ γρήγορα.»
“Όποτε δω ότι υπάρχει ανάγκη, βοηθάω τα ζωάκια”
Έχοντας μαζέψει εκατοντάδες γάτες κατά την δράση της «το χρέος τα τελευταία δύο χρόνια έχει φτάσει τα 10.000 ευρώ στην κτηνίατρο», χώρια τα έξοδα σε pet shop και διάφορα άλλα λειτουργικά έξοδα «που δεν φαίνονται αλλά όταν μαζεύονται γίνονται πολλά».
ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΥΤΗ ΣΥΜΒΑΛΛΟΝΤΑΣ ΜΕ ΟΣΑ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΣΤΟ ΧΡΕΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΤΗΝΙΑΤΡΟ
GR4801721540005154068397842 ΠEIPAIΩΣ
GR5302602130000590200763818 Eurobank
GR1501402000200002002020363 Alpha Bank
*Ο λογαριασμός βγαίνει στο «Ταπούτη Ανώνυμος Εταιρεία»
Αιτιολογία Κοσκορέλλου
Αν μπορείτε στείλτε της το καταθετήριο για να ενημερώσει και την κτηνίατρο.
“Πολλοί αντιδρούν όταν ακούνε στείρωση, όμως δεν θα χαθεί το είδος αν στειρώσουμε τα αδέσποτα. Κάποιοι λένε ότι δεν είναι στη φύση τους – δεν ζουν στη φύση, όμως: ζουν σε λεωφόρους, τρώνε από τα σκουπίδια και τα πατάνε τα αμάξια. Με τη στείρωση η αποικία γίνεται υγιής, το τρίχωμά τους πυκνώνει, δεν έχουν τόση επιθετικότητα και υπάρχει περισσότερο φαγητό για όλα.”. Επίσης «Τα ουρλιαχτά που ακούν πολλοί τη νύχτα είναι οι γάτες που παλεύουν να ζευγαρώσουν, όταν στειρωθούν ηρεμούν και μπορείς να τα φροντίσεις ευκολότερα.»
Σύμφωνα με τη Βάσω Κοσκορέλλου “Αυτός είναι ο Μάρκος, τον χτύπησε αμάξι κ έσπασε τη γνάθο. Έκανε χειρουργείο και είναι ακόμα νοσηλεια.”
«Το Περιστέρι είναι πολύ πυκνοκατοικημένη περιοχή με πολλά αυτοκίνητα, συνέχεια μαζεύουμε πατημένα γατιά»
Δυστυχώς, όπως αναφέρει και η Βάσω, ο Δήμος δεν φαίνεται να μοιράζεται την ίδια ιδέα. Αν κάποιος θελήσει μπορεί να πάει εκεί το αδέσποτο να στειρωθεί. Όμως αυτή είναι λάθος πρακτική. Αφενός γιατί «όταν ξεκινάς να στειρώνεις αδέσποτα, πρέπει να στειρώνεις μια αποικία ολόκληρη. Μέχρι να τα στειρώσεις όλα, ένα-ένα, θα γεννηθούν άλλα τόσα”. Αφετέρου διότι σε μια οργανωμένη κοινωνία, τα αδέσποτα δεν θα έπρεπε να είναι ευθύνη του εκάστοτε πολίτη.
«Οι φιλοζωικές δεν είναι ομάδες που παίρνουν λεφτά από κάπου. Αποτελούνται από εθελοντές, απλά συνήθως έχουν καλύτερες τιμές στις τροφές και δικαιούνται να κάνουν μπαζάρ. Δεν είναι καταφυγια.» Βοηθούν με προσωπική πρωτοβουλία λοιπόν, όπως μπορεί να κάνει κάθε πολίτης. «Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να βοηθήσει κάποιος ένα ζωάκι, είτε με το να είναι εθελοντές σαν εμάς, είτε με το να μεταφέρουν ένα ζωάκι πχ από και προς τον κτηνίατρο, να αγοράσουν τροφές και αμπούλες, να συμμετέχουν στα ιατρικά έξοδα, να το φιλοξενήσουν.»
TIPS για να βοηθήσετε τα αδέσποτα:
- Μην βάζετε τα δικά μας φαγητά στις γάτες. Κάνουν διάρροια και τυχόν κόκκαλα τους τρυπούν το στομάχι. Να πάρετε ξηρή τροφή από ένα pet shop (πολλή, φθηνή και κρατά για μήνες) και να βάλετε στη γωνιά του δρόμου παρέα με λίγο νερό.
- Μη νομίζετε ότι αν πέσει γάτα π.χ. από όροφο, δεν θα πάθει κάτι, θα επιστρέψει. Υπάρχει μια στις 10 περιπτώσεις να προσγειωθεί και να είναι μια χαρά. Στις άλλες 9, θα σπάσει κάτι και θα χρειαστεί χειρουργείο.
- Η φιλοξενία μιας γάτας από άλλους είναι η μεγαλύτερη βοήθεια προς τις The Crazy Cat Ladies. Όλα τα έξοδα της γάτας τα πληρώνουν εκείνες κατά τη φιλοξενία.
Συνέντευξη: της Βάσω Κοσκορέλλου, εθελόντρια από την ομάδα The Crazy Cat Ladies, στη Νάνσυ Παναγουλοπούλου – Δημοσιογράφο για το nevronas.gr
Επιμέλεια: Πόπη Μάλεση – B.A, M.A Psychology
