Μια θεατρική παράσταση, από την ομάδα ARTimeleia. Μια μικτή θεατρική ομάδα αποτελούμενη από ηθοποιούς με και χωρίς αναπηρία.
της Γιώτας Ευσταθίου – Θεατρολόγος – Ηθοποιός
Ύστερα από επτά χρόνια παρουσίας της στο ελεύθερο επαγγελματικό θέατρο, είχε έρθει η ώρα να δω δουλειά από την συμπεριληπτική θεατρική ομάδα ARTimeleia.
Αφού λοιπόν είχα διαβάσει μόνον ενδιαφέροντα πράγματα για το πώς η Αννίτα Καπουσίζη – ιδρύτρια και επικεφαλής της ομάδας – δουλεύει με ηθοποιούς με ή χωρίς – αυτή είναι άλλωστε και η επεξήγηση του όρου συμπερίληψη – νευρομυικές παθήσεις, αγωνιούσα για το τί θα αντίκριζα επί σκηνής. Αυτό που είδα, με εξέπληξε φανερά και πολύ θετικά.
Επρόκειτο για μια διασκευή του υπέροχου παραμυθιού του Κάρολ Λιούις «Η Αλίκη στη χώρα τον θαυμάτων». Ο τίτλος αυτής της θεατρικής διασκευής ήταν ίδιος με το κλασσικό παραμύθι μόνο που στο τέλος του είχε και τη λέξη ερωτηματικό: H Aλίκη στην χώρα των θαυμάτων[ερωτηματικό].
Δε θα προσπαθήσω να εξηγήσω τί ήθελε να πεί η ομάδα βάζοντας το στον τίτλο, αυτό είναι κάτι που ανακαλύπτει ο κάθε θεατής μόνος του. Αυτό που θα πω είναι πως μπρος στα μάτια μου εκτυλίχθηκε ένα παιχνίδισμα ανάμεσα σε παραμύθι και όνειρο. Οι υπέροχοι φωτισμοί του Aποστόλη Τσατσάκου συνέβαλαν πολύ στο αποτέλεσμα και θύμιζαν έντονα Μαύρο Θέατρο.
Παρακολουθούσα με αμείωτο ενδιαφέρον όλους τους ηθοποιούς, μα όσο περνούσε η ώρα διαπίστωνα πως κάποιοι από αυτούς, με κάποιου τύπου νευρομυική βλάβη ο κάθε ένας τους, γνωρίζοντας ξεκάθαρα αυτή τη βλάβη και έχοντάς την αποδεχτεί πλήρως, έχουν βρεί απόλυτα τον τρόπο με τον οποίον γίνονται πιο εφευρετικοί, πιο δημιουργικοί και μέσω άλλων οδών καταλήγουν σε ένα πολύ δυνατό αποτέλεσμα. Όπως κι αν έχει καταφέρνουν να κάνουν αυτό που θέλουν και αυτό που τους ζητείται από την σκηνοθεσία.
Έχει τύχει στο παρελθόν να δω συμπεριληπτικές θεατρικές ομάδες, μα όχι με ηθοποιούς που είχαν νευρομυικές παθήσεις, και αυτό ήταν που κατέστησε αυτήν την παράσταση εξαιρετικά ενδιαφέρουσα- πέραν της καλλιτεχνικής της επιτυχίας.
Νέοι, ταλαντούχοι και όμορφοι όλοι τους, με την μοναδική καθοδήγηση της κ. Καπουσίζη κράτησαν το ενδιαφέρον μου, όχι μόνο λόγω του υπέροχου αυτού παραμυθιού, αλλά με την δύναμή τους να κάνουν αυτό που για κάποιους θα φάνταζε ακατόρθωτο… να παίζουν θέατρο, γιατί το θέλουν και γιατί το μπορούν. Να κάνουν δηλαδή το αυτονόητο.
Να πάτε να τους δείτε! Αξίζει πιο πολύ από όσες παραστάσεις είδα φέτος… και πιστέψτε με είδα πάρα πολλές.
Καλή θέαση!
Λεπτομέρειες για την παράσταση…
«Η Αλίκη στην Χώρα των Θαυμάτων [ερωτηματικό]» από την μικτή θεατρική ομάδα ARTimeleia
Διαβάστε ακόμη…
Η ARTimeleia είναι εδώ για το Θέατρο και τους Ηθοποιούς με Νευρομυϊκές Παθήσεις!
Γράφει: η Γιώτα Ευσταθίου – Θεατρολόγος – Ηθοποιός
