Διεθνής ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών με ένα δυνατό κείμενο από την Αφροδίτη Μπαρλαμπά.
Φόρεσε το πιο αστραφτερό της χαμόγελο και στάθηκε δίπλα του για τις φωτογραφίες.
Το αψεγάδιαστο πρόσωπό της έλαμπε στη κυριολεξία.
Χαλάλι τελικά τα λεφτά που ξόδεψε για τα σεμινάρια επαγγελματικού μακιγιάζ. Μόνο έτσι μπορούσε να καλύψει τα σημάδια της δυστυχίας της, τα σημάδια της ρημαγμένης της ζωής.
Τίποτα δεν ήταν όπως είχε ονειρευτεί. Ούτε ο πρίγκιπας ήταν τελικά αυτός που νόμιζε.
Κούφια λόγια αγάπης και υποσχέσεις αιώνιας ευτυχίας ήταν όλα, που σε μια στιγμή κατέρρευσαν μπροστά στα πόδια της σαν πύργος από τραπουλόχαρτα και αντικαταστάθηκαν από την ωμή πραγματικότητα.
Άργησε να εντοπίσει τα σημάδια. Άργησε πολύ… Και τώρα που το σκεφτόταν, ήταν πια αργά για να αντιδράσει…
«Όχι, ποτέ δεν είναι αργά», φώναξε μια φωνή μέσα της.
«Μια απόφαση είναι. Την δύναμη την έχεις ακόμα. Ανέσυρρέ την από τα βάθη του μυαλού σου και πράξε αυτό που καιρό τώρα σκέφτεσαι. Σταμάτα να φοβάσαι… Μπορείς! Το ξέρεις πως μπορείς…».
Ένα λοξό χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη της, στη σκέψη αυτή.
Διαβάστε | «Κι εσύ Ελένη και κάθε Ελένη»
Γράφει: η Αφροδίτη Μπαρλαμπά
