Κι όμως… Σε 13 μόλις τετραγωνικά είναι δυνατό να φυτευτεί και να ανθίσει ο πρώτος σπόρος.
Ο πιο σημαντικός, γιατί από εκεί ξεκινάνε όλα! Σε 13 μόλις τετραγωνικά μέτρα μπορεί να χωρέσει άπλετο ταλέντο, άπειρη δημιουργικότητα και πολλά όνειρα. Όνειρα ατόφια, αληθινά, με χρώματα! Όνειρα που δεν είναι φτιασιδωμένα.
του Νικόλα Τσιλιβαράκου – Κοινωνικός Λειτουργός – Σύμβουλος Επικοινωνίας
«Η Πρώτη Σοδειά» του Εργαστηρίου Ειδικής Αγωγής «Μαργαρίτα» φιλοξενείται στη Gallery «13 m2», στη Δημοτική Αγορά της Κυψέλης!
Σε 13 μόλις τετραγωνικά μέτρα μπόρεσε να χωρέσει και να ανθίσει «Η Πρώτη Σοδειά» του Εργαστηρίου Ειδικής Αγωγής «Μαργαρίτα» που φιλοξενείται στη Gallery «13 m2», στη Δημοτική Αγορά της Κυψέλης.
Η Ελισάβετ, ο Χάρης και ο Μιχάλης είναι μόνο κάποιοι από τους καλλιτέχνες που συνάντησα το Σάββατο, 27 Νοεμβρίου 2021 στη Gallery του Εργαστηρίου Ειδικής Αγωγής «Μαργαρίτα» προκειμένου να συζητήσουμε για το έργο τους, την έμπνευσή τους και τη δική τους, την πιο προσωπική «σοδειά».
Δίπλα τους, υποστηριχτές και συνοδοιπόροι η Εικαστική Θεραπεύτρια Χρυσούλα Πλακιώτη που συντόνισε το Εργαστήριο – Atelie Εικαστικών Τεχνών από το οποίο δημιουργήθηκαν τα έργα που εκθέτονται και η Υπεύθυνη της Gallery και Project Manager Εύα Δερμιτζάκη.
Υπερήφανες και οι δυο που πήρε σάρκα και οστά ένα φιλόδοξο έργο, που για τα δεδομένα της Ελλάδας είναι ένα βασικό βήμα συμπερίληψης ατόμων με αναπηρίες στην τέχνη και στην καλλιτεχνική έκφραση.
Ελισάβετ Στεργίδη – «Χωρίς Τίτλο»
Η Ελισάβετ αισθάνεται υπερήφανη για τα έργα της που φιλοξενούνται στην «Πρώτη Σοδειά» και χαμογελάει!
Τρία έργα που δημιουργήθηκαν και κοσμούν τον χώρο της Gallery, τόσο διαφορετικά αλλά και τόσο ίδια μεταξύ τους. Εντυπωσιάστηκα από τον τρόπο που δημιούργησε ουσιαστικά έναν θεματικό κύκλο και αξιοποίησε τα υλικά της, συνθέτοντας ένα ενδιαφέρον αποτέλεσμα.
«Διάσημες ζωές», «Χρυσαφένια πηγάδια», «Φιλίες της καρδιάς» είναι οι επιμέρους τίτλοι των έργων της Ελισάβετ η οποία μας τα παρουσίασε.
Η Ελισάβετ πίσω από τη μάσκα που φοράει δεν μπορεί να κρύψει το χαμόγελό της, που είναι πηγαίο και την κάνει να σχεδιάζει για τα επόμενα καλλιτεχνικά της βήματα, για τα επόμενα έργα της που θα έχουν μέσα όλα όσα θα επιθυμήσει να μοιραστεί μαζί μας!
Μιχάλης Φραγκουλόπουλος – «Άνθρωπος» και «Μιχάλης»
Ο Μιχάλης μας υποδέχτηκε και μας ξενάγησε στον δικό του κόσμο και στο δικό του σύμπαν! Σ’ ένα σύμπαν που μπορούμε να χωρέσουμε και να συνυπάρξουμε όλοι ανεξαιρέτως!
Ιδιαίτερα κοινωνικός παρουσίασε τα έργα του, μίλησε για τα συναισθήματά του και προσκάλεσε το κοινό να επισκεφθεί την Έκθεση, να δει τα έργα και να αγοράσει εκείνα που του αρέσουν.
Χάρης Θάνος – «Το σπίτι στα Άνω Λιόσια»
Ο Χάρης ή Χαράλαμπος, όπως μου συστήθηκε, έχει ζωγραφίσει μοναδικά και με ένα δικό του πολύ προσωπικό τρόπο τις αναμνήσεις του. Αναμνήσεις και συναισθήματα από το σπίτι του παππού και της γιαγιάς του που πήγαινε πιο μικρός.
Κάθε χρώμα αποτυπώνει και έναν χώρο. Και αν το σημαίνον είναι ένα δωμάτιο του σπιτιού, το σημαινόμενο είναι η επιλογή των χρωμάτων και ο συνειρμός.
Μια επιλογή χρωμάτων που περιέχει φως και σκοτάδι, κίτρινο και μαύρο, κήπο και υπόγειο.
Ο Χαράλαμπος μέσα από την κοινωνικότητά του και την εξωστρέφειά του, μας παρουσίασε έναν κόσμο πιο βαθύ και πλούσιο. Πλούσιο σε συναισθήματα, σε μνήμες και σε σχέσεις.
Το Ατελιέ λειτουργεί πλέον 1 χρόνο και τελεί υπό την Αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού…
Η κυρία Χρυσούλα Πλακιώτη, εκτός από Εικαστική Θεραπεύτρια στο Ατελιέ του Εργαστηρίου Ειδικής Αγωγής «Μαργαρίτα», θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποτελεί μια σημαντική κινητήρια δύναμη της ομάδας των καλλιτεχνών.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησής μας είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε για την outsider art ή αλλιώς την περιθωριοποιημένη τέχνη. Η λεγόμενη και ως τέχνη των αποκλεισμένων αναφέρεται σε μια μορφή πρωτόγνωρης έκφρασης που ο καλλιτέχνης δεν φιλτράρει ούτε εκλογικεύει το δημιούργημά του. Αντίθετα δημιουργεί με συναίσθημα ατόφιο. Με καρδιά ανοιχτή και αυθεντική.
Στον ένα χρόνο της λειτουργίας του έχει καταφέρει να δώσει την ευκαιρία σε 8 σπουδαστές να εκφραστούν ελεύθερα, να χρησιμοποιήσουν ένα εύρος υλικών, να επιλέξουν το υλικό που τους ταιριάζει πιο πολύ, να εκπαιδευτούν σε βασικές τεχνικές, μα πάνω απ΄ όλα να αποκτήσουν καλλιτεχνική ταυτότητα. Με αυτό τον τρόπο εκπαιδεύονται στο να επιλέγουν ελεύθερα, να κοινωνικοποιούνται, να παρουσιάζονται στο ευρύ κοινό και να παρουσιάζουν το έργο τους.
Θα συμφωνήσω μαζί της ότι μια επίσκεψη στη Gallery είναι αρκετή για να σκεφτούν οι επισκέπτες χωρίς προκατάληψη και χωρίς συναισθηματικούς περιορισμούς. Για να δουν μια έκθεση ανάπηρων καλλιτεχνών, ισότιμων με οποιοδήποτε άλλον καλλιτέχνη.
Τα έργα τους δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από οποιοδήποτε άλλο πίνακα ζωγραφικής. Αντιθέτως η ποικιλία στη χρήση υλικών, η χρήση των χρωμάτων και η σύλληψη των θεμάτων δημιουργούν θεματικούς κύκλους που συναντάμε σε εκθέσεις που φιλοξενούνται σε γνωστούς χώρους πολιτισμού.
Επιπλέον, τα έργα δεν αποκόβονται από τους δημιουργούς τους.
Τα έσοδα από την πώληση του κάθε έργου πηγαίνουν στον κάθε καλλιτέχνη και αυτό από μόνο του είναι σπουδαίο, δεδομένου ότι τους κατευθύνει σε επαγγελματικό επίπεδο και τους ανταμείβει για τη δουλειά τους, όχι ως μέσο επιβράβευσης αλλά ως έσοδο με το οποίο θα μπορούσαν να ανεξαρτητοποιηθούν μελλοντικά.
Άλλωστε ο στόχος αυτός είναι. Το Ατελιέ να αποτελέσει μελλοντικά έναν χώρο συνύπαρξης ανάπηρων και μη ανάπηρων καλλιτεχνών όπου ο καθένας θα μπορεί να δημιουργήσει και να εκφραστεί ελεύθερα. Και αυτό πραγματικά εμπεριέχει και συμπεριλαμβάνει χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς στεγανά, χωρίς στερεότυπα και ταμπέλες.
Με την κυρία Εύα Δερμιτζάκη είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε καλύτερα τη λειτουργία της Gallery «13 m2». Εκτός από ένα σημείο συνάντησης καλλιτεχνών και δημιουργικής έκφρασης έχει ως στόχο την προετοιμασία και την εκπαίδευση των ατόμων σε επαγγελματικές δεξιότητες που θα μπορούσαν να αποτελέσουν τα εφόδια στην αναζήτηση εργασίας.
Επιπλέον, η ενδυνάμωση πραγματοποιείται και σε επίπεδο ανάπτυξης εμπιστοσύνης στον ίδιο τον εαυτό τους. Ο τρόπος που παρουσιάζουν τον εαυτό τους και το έργο τους αποτελεί μια ιδιαίτερα σημαντική δεξιότητα σε επίπεδο κοινωνικοποίησης και επικοινωνίας.
Η κυρία Δερμιτζάκη ως Υπεύθυνη του χώρου μας παρουσίασε τα προϊόντα και τις δημιουργίες που μπορούμε να συναντήσουμε και να αγοράσουμε. Αισθάνεται υπερήφανη για αυτή την «Πρώτη Σοδειά» και πιστεύει ότι θα ακολουθήσουν και επόμενες οι οποίες θα δώσουν την ευκαιρία δημιουργικών συναντήσεων σε ανθρώπους και σε καλλιτέχνες.
Από τη συζήτησή μας δεν θα μπορούσε να απουσιάζει η αίσθησή της σχετικά με τη διάθεσή του κόσμου, όσον αφορά τη λειτουργία της Gallery.
Συμφωνήσαμε και οι δυο ότι η περιοχή της Κυψέλης αποτελεί ένα σταυροδρόμι συνύπαρξης πολλών ανθρώπων με διαφορετική κουλτούρα και προσλαμβάνουσες. Αυτό από μόνο του αποτελεί ένα σημαντικό όφελος αλλά και πρόκληση ώστε το μήνυμά σου να επηρεάσει πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους. Τα δρώμενα που υλοποιούνται στη Δημοτική Αγορά της Κυψέλης και ευρύτερα στον δημόσιο χώρο, βρίσκουν θετική ανταπόκριση από το κοινό, το οποίο στηρίζει τις δράσεις και τις ενέργειες.
Μετά από σχεδόν δυο ώρες συνομιλίας με τους ανθρώπους του Εργαστηρίου Ειδικής Αγωγής «Μαργαρίτα» και με τους ανθρώπους που συντέλεσαν στην σπορά και στην άνθιση της «Πρώτης Σοδειάς» ένιωσα ότι τα 13 τετραγωνικά είναι μόνο η αρχή για ένα τόσο σπουδαίο εγχείρημα και πιστεύω ότι σύντομα δεν θα αρκούν αλλά και δεν θα περισσεύουν.
Κάνοντας μια Χριστουγεννιάτικη βόλτα στη Δημοτική Αγορά της Κυψέλης, αδράξτε την ευκαιρία και επισκεφθείτε την Έκθεση «Πρώτη Σοδειά» που θα τη συναντήσετε στην Gallery «13 m2» μέχρι και τις 18 Δεκεμβρίου.
Αν μπορείτε αγοράστε κάποιο από τα έργα των καλλιτεχνών. Όχι επειδή είναι ανάπηροι, αλλά επειδή θα το αγοράζατε ούτως ή άλλως γιατί σας αρέσει. Είτε για να το κάνετε δώρο στον εαυτό σας, είτε σε κάποιο αγαπημένο σας πρόσωπο.
Αυτό άλλωστε θα ήθελαν η Στέλλα, η Μαίρη, ο Γιώργος, ο Χαράλαμπος, ο Μιχάλης Λ., η Ελισάβετ, ο Μιχάλης Φ. και ο Γιάννης.
Αυτό άλλωστε σημαίνει συμπερίληψη.
Ή τουλάχιστον κάπως έτσι τη σκέφτομαι εγώ.
Γράφει: ο Νικόλας Τσιλιβαράκος – Κοινωνικός Λειτουργός – Σύμβουλος Επικοινωνίας
