Ράγμπι σε Αμαξίδιο

Το Ράγκμπι, από μόνο του, είναι ένα συναρπαστικό και δυναμικό άθλημα. Φανταστείτε το, να παίζεται από αθλητές που κινούνται σε… αμαξίδιο! Ή μάλλον, μην το φαντάζεστε, απλά παρακολουθείστε το, γιατί αυτό συμβαίνει ήδη (εδώ και πολλά χρόνια) σε διάφορες χώρες του κόσμου.

Ήρθε λοιπόν η στιγμή, να προχωρήσει και στην Ελλάδα!

του Νίκου Παγίδα – Εργοθεραπευτής

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΡΑΓΚΜΠΙ ΣΕ ΑΜΑΞΙΔΙΟ…

Eίναι ένα ομαδικό άθλημα, γεμάτο συγκρούσεις και γρήγορο ρυθμό, για άντρες και γυναίκες με λειτουργικά ελλείμματα, σε τουλάχιστον τρία από τα τέσσερα άκρα τους. Όντας μικτό άθλημα, άντρες και γυναίκες αγωνίζονται στην ίδια ομάδα.

Είναι ένα μοναδικό άθλημα, το οποίο δημιουργήθηκε από αθλητές με αναπηρία και συνδυάζει στοιχεία μπάσκετ, ράγκμπι και χόκεϊ στον πάγο. Το παιχνίδι παίζεται σε κλειστό χώρο_ σε ένα ελαφρώς τροποποιημένο και κατασκευασμένο από σκληρό ξύλο γήπεδο μπάσκετ_ ανάμεσα σε δυο ομάδες, των τεσσάρων παιχτών (η καθεμία).

ΣΤΟΧΟΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ…

Είναι η μεταφορά της μπάλας (βόλεϊ λευκού χρώματος) στην γραμμή του τέρματος της αντίπαλης ομάδας, προκειμένου να κερδίσουν πόντους. Η επαφή ανάμεσα στα αμαξίδια επιτρέπεται και επί της ουσίας, είναι αναπόσπαστο κομμάτι του αθλήματος. Οι παίχτες χρησιμοποιούν ειδικά κατασκευασμένα αμαξίδια, ώστε να μπλοκάρουν και να κρατούν τους αντιπάλους τους, κατά την διάρκεια του παιχνιδιού. Πάνω από 3.000 άτομα ασχολούνται με το Ράγκμπι σε αμαξίδιο, σε όλο τον κόσμο. Ένα άθλημα, το οποίο σήμερα παίζεται ενεργά, σε πάνω από 27 χώρες.

ΚΑΤΑΤΑΞΗ ΑΘΛΗΤΩΝ/ΤΡΙΩΝ…

Όπως κάθε παραολυμπιακό άθλημα, έτσι και το Ράγκμπι σε αμαξίδιο χρησιμοποιεί ένα συγκεκριμένο σύστημα αθλητικής κατάταξης, ώστε να εκχωρήσει μια θέση σε όλους τους αθλητές. Η θέση αυτή βασίζεται στα προβλήματα (ελλείματα), τα οποία προκαλούν περιορισμούς κατά την δραστηριοποίηση στο άθλημα. Σκοπός της κατάταξης είναι να ελαχιστοποιήσει τον αντίκτυπο αυτών των ελλειμμάτων, για περισσότερο ανταγωνισμό.

Με την κατάταξη, το επίτευγμα του αθλητή και της ομάδας θα βασίζεται στο ταλέντο, την προπόνηση, τον εξοπλισμό και την τακτική της ομάδας, όπως γίνεται και σε αθλήματα με αρτιμελείς αθλητές.

Όλοι οι αθλητές έχουν εκχωρηθεί σε ένα από τα επτά σημεία τιμών_ από 0.3 ως 3.5 _ τα οποία αντιστοιχούν στο επίπεδο της λειτουργικότητάς τους. Μόνο 8 πόντοι επιτρέπονται ανά ομάδα_ στο γήπεδο ανά πάσα στιγμή. Παρ’ όλα αυτά επιτρέπονται και 8,5 πόντοι, όταν ένας ή περισσότεροι αθλητές είναι γυναίκες. Το γεγονός αυτό, διασφαλίζει τον ισότιμο ανταγωνισμό αθλητών με διαφορετικά επίπεδα βλάβης.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΡΑΓΚΜΠΙ ΣΕ ΑΜΑΞΙΔΙΟ…

Το Ράγκμπι σε αμαξίδιο εφευρέθηκε το 1977 στην πόλη Winnipeg του Καναδά από μια ομάδα τετραπληγικών αθλητών, οι οποίοι αναζητούσαν μια εναλλακτική λύση για το μπάσκετ με αμαξίδιο. Επιζητούσαν, δηλαδή, ένα άθλημα το οποίο να επιτρέπει, σε παίκτες με μειωμένη λειτουργικότητα στους βραχίονες και τα χέρια, να συμμετέχουν εξίσου. Το άθλημα που δημιούργησαν και ονόμασαν Μurderball, είναι γνωστό σήμερα ως Ράγκμπι σε αμαξίδιο.

Εκτός Καναδά πρωτοεμφανίστηκε το 1979, σε μια επίδειξη, στο νοτιοδυτικό κρατικό πανεπιστήμιο της Minnesota. Η πρώτη ομάδα σχηματίστηκε το 1981, στις Ηνωμένες Πολιτείες. Κατά την δεκαετία του 80’ πραγματοποιήθηκαν τοπικά και εθνικά πρωταθλήματα σε διάφορες χώρες. Το πρώτο Παγκόσμιο πρωτάθλημα, με ομάδα εκτός της Νότιας Αμερικής, έγινε το 1989 στο Τορόντο του Καναδά, με ομάδες από Καναδά, Μεγάλη Βρετανία και Η.Π.Α.

Το 1993 στο Mandeville, ιδρύθηκε η Παγκόσμια Ομοσπονδία Ράγκμπι σε αμαξίδιο με την συμμετοχή 15 χωρών. Εφτά χώρες συμμετείχαν τότε, στους παγκόσμιους αγώνες ανατροφοδότησης αμαξιδίου του Mandeville, στην Αγγλία. Το πρώτο Παγκόσμιο πρωτάθλημα Ράγκμπι σε αμαξίδιο, πραγματοποιήθηκε στο Νottwil της Ελβετίας το 1995. Το Ράγκμπι σε αμαξίδιο εμφανίστηκε στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1996 στην Atlanta και εξελίχθηκε σ’ ένα άθλημα γεμάτο μετάλλια, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σύδνεϋ (Αυστραλία), το 2000. Κάθε τέσσερα χρόνια πραγματοποιούνται Παγκόσμια πρωταθλήματα και Παραολυμπιακοί αγώνες, με τα Παγκόσμια πρωταθλήματα να πραγματοποιούνται δυο χρόνια πριν τους θερινούς Παραολυμπιακούς αγώνες.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ_ ΣΗΜΕΡΑ…

Υπάρχουν 26 χώρες που συμμετέχουν στον Διεθνή Διαγωνισμό και πάνω από άλλες δέκα αναπτύσσουν εθνικά πρωταθλήματα Ράγκμπι σε αμαξίδιο. Η Παγκόσμια Ομοσπονδία του Ράγκμπι σε αμαξίδιο περιλαμβάνει τρεις ζώνες: Αμερική (6 χώρες), Ευρώπη (40 χώρες) και Ασία – Ωκεανία (6 χώρες). Το πιο πρόσφατο Παγκόσμιο πρωτάθλημα, πραγματοποιήθηκε στη Δανία το 2014 και το πιο πρόσφατο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα πραγματοποιήθηκε στην Γερμανία το 2017.

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΡΑΓΚΜΠΙ ΣΕ ΑΜΑΞΙΔΙΟ…

Η IWRF – International Wheelchair Rugby Federation, ιδρύθηκε το 1993 ώστε να διευθετεί θέματα του αθλήματος, μέσα στην διεθνή αθλητική ομοσπονδία ανατροφοδότησης αμαξιδίων του Mandeville. Το 2010, η Παγκόσμια Οργάνωση Ράγκμπι σε αμαξίδιο, έγινε ανεξάρτητη αθλητική οργάνωση και σήμερα είναι αναγνωρισμένη από την Παγκόσμια Παραολυμπιακή Επιτροπή ως διοικητικό όργανο, υπεύθυνο για το άθλημα του Ράγκμπι σε αμαξίδιο. Η Παγκόσμια Ομοσπονδία αναπτύσσει, προωθεί και ρυθμίζει το άθλημα σε όλον τον κόσμο. Η αποστολή της είναι, η “ανάπτυξη και υποστήριξη της οικογένειας Ράγκμπι σε αμαξίδιο”.

ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ _ ΣΗΜΕΡΑ…

Υπάρχει μια ομάδα_ με 6 παίκτες_ που προπονείται στον Αθλητικό Σύλλογο Κινητικά Αναπήρων (ΑΣΚΑ), στο Μαρούσι. Επίσης, η δημιουργία μιας ακόμα ομάδας “Ηρόδικος”, (με έδρα την Κομοτηνή) έχει ήδη ξεκινήσει και όλοι είναι έτοιμοι για προπονήσεις, στον αντίστοιχο Αθλητικό Σύλλογο Ατόμων με Αναπηρία.

ΟΡΑΜΑ + ΣΤΟΧΟΙ…

Βασικός στόχος (έως το Δεκέμβριο του 2017), να έχει δημιουργήθει το Ελληνικό Πρωτάθλημα και η Εθνική Ομάδα που θα μπορέσει να εκπροσωπήσει την χώρα μας στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα_ κατηγορίας Γ (IWRF- DIVISION C), καθώς και σε άλλα Ευρωπαϊκά τουρνουά.

Όλοι όσοι ασχολούνται με το άθλημα οραματίζονται να γίνει το πιο δημοφιλές Παραολυμπιακό άθλημα στην χώρα μας και φυσικά να συμμετέχει στους… Παραολυμπιακούς αγώνες του Τόκιο, το 2020!