– Όχι μην επιμένεις θα μείνω μέσα, όσο το ΑμεΑ παιδί μου είναι εκτός εκπαιδευτικής δομής, εγώ θα μείνω μέσα.
– Όσο όλοι είναι έξω και μπαίνουν σιγά σιγά στην “κανονικότητα” το ΑμεΑ παιδί μου είναι μακριά από τις θεραπείες του.
της Κατερίνας Παριανού – #proud_autism_mom
…Αυτό θα μπορούσε να είναι εισαγωγή σε ένα τηλεοπτικό σποτ υποστήριξης για την πανδημία…
Σοβαρά τώρα, έχουν αρχίσει να σχεδιάζουν πλάνα και κάποια να υλοποιούνται για να μπουν όλοι σε “κανονικότητα”, όλοι εκτός από τα ΑμεΑ.
Ανοίγουν τα σχολεία, ανοίγουν τα πολυκαταστήματα, τα μαγαζιά εστίασης, άνοιξαν οι οργανωμένες παραλίες.
Να μιλήσουμε και για την Ειδική Αγωγή;
Τα Ειδικά Σχολεία, τα ΚΔΑΠ ΜΕΑ, τα ΚΔΗΦ και γενικά ό,τι ορίζεται ως κέντρο ψυχικής υγείας για ΑμεΑ παραμένουν κλειστά.
Όλα αυτά που προανέφερα έχουν μικρό αριθμό ατόμων. Το μάθημα, η εκπαίδευση και η απασχόληση μπορούν να γίνουν εκ περιτροπής.
Η μη τήρηση της καθημερινής ρουτίνας και του προγράμματος σε παρατεταμένη διάρκεια προκαλεί αναστάτωση. Τα παιδιά αντιλαμβάνονται ότι το προηγούμενο διάστημα τα σχολεία και τα κέντρα ήταν κλειστά ενώ δεν έχουμε καλοκαιρινές διακοπές. Αυτό σε πάρα πολλά παιδιά, εφήβους και ενήλικες που βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού προκαλεί αναστάτωση και πισωγύρισμα.
Δεν υπάρχει καμία δήλωση, κανένα πλάνο, καμία ανακοίνωση.
Είμαστε αόρατοι; Δεν υπάρχουμε;
Είμαι γονέας παιδιού με Αυτισμό, έχω την τύχη να μπορώ να διαχειριστώ τη συμπεριφορά του παιδιού γιατί δεν έχει εντάσεις δεν έχει κρίσεις και η κατάσταση είναι διαχειρίσιμη.
– “Παιδιά τα πράγματα είναι σοβαρά”… Έτσι θα έλεγε το ποστ!
Είναι σοβαρά γιατί μετά από σχεδόν 2,5 μήνες, οι αυτιστικοι είναι εκτός ρουτίνας, εκτός εκπαιδευτικού προγράμματος, μακρια από τις δομες και από τους εκπαιδευτές τους, γι’ αυτούς είναι μια κατάσταση που δεν μπορούν να αντιληφθούν. Για να γινει πιο κατανοητό σας λεω το εξής “το άτομο αποσυντονίζεται”.
Ακούστε με και σκεφτείτε “πολύ σχολαστικά”…
- Υπάρχουν οικογένειες που δεν μπορούν να διαχειριστούν την συμπεριφορά των αυτιστικών παιδιών
- Τα αυτιστικά άτομα πρέπει να βρουν διέξοδο και οι δομές είναι η λύση
Λύσεις υπάρχουν. Το ξέρουν όλοι, γονείς, υπεύθυνοι και σύμβουλοι υπουργείων, κυβερνώντες, ιθύνοντες κλπ.
Το χειρότερο είναι ότι δεν υπάρχει πλάνο ούτε βραχυπρόθεσμα ούτε μακροπρόθεσμα.
Εάν υποθέσουμε ότι θα υπάρχει έξαρση πανδημίας από το φθινόπωρο, ποιο θα είναι το πλάνο γι’ αυτα τα παιδιά;
Υπάρχουμε κάπου; σε κάποιο σχεδιασμό;
Με τη στάση που τηρεί το υπουργείο Παιδείας και οι Κυβέρνηση οδηγεί οικογένειες σε απόγνωση.
Δεν είμαστε αόρατοι, ούτε εμείς ούτε τα παιδιά μας.
ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ – ΛΥΣΕΙΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ!
ΥΓ1. Όσοι με γνωρίζουν ξέρουν ότι δεν αντιμετωπίζω δύσκολες καταστάσεις, είναι εντελώς διαχειρίσιμη η κατάσταση, όμως αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι η ρουτίνα και ο προγραμματισμός είναι το παν στην εκπαίδευση ενός αυτιστικού και ο μόνος τρόπος να “αυτοπεριορίζει” τις “εντάσεις” του.
ΥΓ 2. Όταν μπαίνεις στην “οικογένεια του αυτισμού”, σταματάς να σκέφτεσαι και να λειτουργείς ατομικά και αρχίζεις να σκέφτεσαι και να λειτουργείς συλλογικά.
Γράφει: η Κατερίνα Παριανού – #proud_autism_mom
