Το νέο μέτρο που αυξάνει τα απαιτούμενα ένσημα για τη δυνατότητα παραλαβής επιδόματος ανεργίας απασχολεί ιδιαίτερα τους εποχιακούς εργαζόμενους αλλά και τους ελεύθερους επαγγελματίες των οποίων η σταθερή εύρεση εργασίας είναι αβέβαιη. Το nevronas.gr ως μέσο που επικεντρώνεται στην ενημέρωση για την αναπηρία, τη νευροδιαφορετικότητα και τα σπάνια νοσήματα, συζητά το παραπάνω ζήτημα με τον Πανελλήνιο Επιστημονικό Σύλλογο Ειδικής Αγωγής (Π.Ε.Σ.Ε.Α.) δια στόματος του Προέδρου του, Γιάννη Βούρβουλη.
της Νάνσυ Παναγουλοπούλου – Δημοσιογράφος
«Ο Π.Ε.Σ.Ε.Α. είναι επιστημονικό σωματείο, με σκοπό την ενίσχυση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα του εκπαιδευτικού συστήματος και τη διασφάλιση των συνθηκών που θα επιτρέψουν τη διαμόρφωση των ποσοτικών και ποιοτικών όρων της παρεχόμενης εκπαίδευσης στους μαθητές και τις μαθήτριες με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ή/και αναπηρίες.»
Ως επιστημονικό σωματείο που ασχολείται με την ειδική εκπαίδευση των νεαρών μαθητών, στέκεται πλησίον των ειδικών εκπαιδευτικών και γνωρίζει πολύ καλά τις ανάγκες των ειδικών εκπαιδευτικών. Έτσι λοιπόν ο κύριος Βούρβουλης ως Πρόεδρος του σωματείου μιλά εμπεριστατωμένα για τα προβλήματα που προκαλεί η ρύθμιση αυτή στον κλάδο. Συγκεκριμένα για τους ειδικούς εκπαιδευτικούς της δημόσιας εκπαίδευσης αναφέρει:
«Χιλιάδες αναπληρωτές εκπαιδευτικοί -ανάμεσα σε αυτούς και εκατοντάδες εκπαιδευτικοί Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης- που προσλαμβάνονται από τα μέσα Δεκεμβρίου κάθε σχολικού έτους και απολύονται τέλη Ιουνίου δε θα έχουν τη δυνατότητα να συγκεντρώσουν τα 175 ένσημα που πλέον απαιτούνται, ώστε να διασφαλίσουν το επίδομα ανεργίας τους καλοκαιρινούς μήνες.»
Μεγάλος αριθμός εκπαιδευτικών Ειδικής Αγωγής
-κυρίως νεότερων ηλικιακά- υπηρετούν ως αναπληρωτές μόνιμων αναγκών,
σε δομές που πάσχουν κτιριακά και υλικοτεχνικά ή σε θεσμούς,
όπου οι συνθήκες οδηγούν σε εργασιακή εξουθένωση.
Με λίγα λόγια οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί, στην πορεία τους για τη μονιμοποίηση και ως συνέπεια την εξασφάλιση ενός πιο σταθερού μέλλοντος, θα χρειαστεί να συμβιβαστούν με ένα ακόμη πιο αβέβαιο οικονομικό παρόν. Έτσι θα αναγκαστούν να στραφούν σε άλλες μορφές εργασίας…
«Μία τέτοια εξέλιξη θα στερήσει από τον χώρο της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης (και όχι μόνο) ένα μεγάλο ποσοστό των εκπαιδευτικών που έχουν ανάγκη οι μαθητές και μαθήτριες με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και/ή αναπηρία στην Πρωτοβάθμια και την Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.»
Όμως ο κλάδος της Ειδικής Αγωγής έπασχε καιρό πριν την εν λόγω άκρως ζημιογόνα για τους αναπληρωτές ειδικούς εκπαιδευτικούς απόφαση. Ο κύριος Βούρβουλης, με 35ετή πορεία στον χώρο της ειδικής αγωγής, εκ των οποίων τα 25 εργάζεται μόνιμα στο χώρο της ειδικής εκπαίδευσης, εξηγεί άρτια τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοι και οι συναδέλφισσές του.
«Εκατοντάδες εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης (ή αλλιώς ειδικοί παιδαγωγοί) που συχνά ακόμα και η ίδια τους η ζωή ή και των οικογενειών εξαρτάται αποκλειστικά από την εργασιακή τους ενασχόληση αναγκάζονται να καταφύγουν στην αναζήτηση ¨μαύρης¨ και ανασφάλιστης εργασίας: ιδιαίτερα μαθήματα κατ’ οίκον, προσφορά υπηρεσιών σε Θεραπευτικά Κέντρα, Φροντιστήρια κλπ. αποτελούν μία κατά προτεραιότητα επιλογή.
Οι βασικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα οι εκπαιδευτικοί της Ειδικής Αγωγής στην αναζήτηση και εύρεση νόμιμης εργασίας συνδέονται κυρίως με την αδιοριστία και τις περιορισμένες προσλήψεις του Κλάδου στο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα ή τις ελάχιστες στο ιδιωτικό.
Οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου και οι χαμηλές μηνιαίες απολαβές στα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια μαρτυρούν μία εργασιακή αβεβαιότητα, καθοριστική για μία αρνητική στάση στη σχετική επιλογή -ακόμα κι αν αυτή είναι ελάχιστα πιθανή.»
Στα παραπάνω ας προστεθεί το υπέρογκο κόστος των επιπλέον σπουδών και επιμορφώσεων τα οποία διεκδικεί η πληθώρα των ειδικών εκπαιδευτικών, προκειμένου να είναι αποτελεσματικότεροι στη δουλειά τους αλλά και για να διεκδικήσουν μια θέση εργασίας, κάτι που φυσικά παρατηρείται σε όλους τους κλάδους εργασίας.
Μεγάλος αριθμός συναδέλφων και συναδελφισσών υπηρετούν
ως μόνιμα διορισμένοι εκπαιδευτικοί στις δομές της Ειδικής Αγωγής
αρκετά χρόνια τώρα, αντιπαλεύοντας με αυταπάρνηση τις ανεπάρκειες
και τις δυσκολίες του χώρου.
«Βασική προϋπόθεση στην κλίμακα αντιμετώπισης των παραπάνω προβλημάτων αποτελεί η σαφής και ανελαστική νομοθετική κατοχύρωση του Συνταγματικού δικαιώματος όλων των παιδιών, ανεξάρτητα από τις μαθησιακές δυσκολίες ή/και αναπηρίες, να απολαμβάνουν το αγαθό της μόρφωσης σε ένα συμπεριληπτικό σχολείο, με την παροχή της υποστήριξης που ανταποκρίνεται στην ανάγκη κάθε παιδιού ξεχωριστά.
Ένα τέτοιο νομοθετικό πλαίσιο θα οδηγούσε όχι απλά στην αποδοχή του πνεύματος και του γράμματος του Συνταγματικά ορισμένου, αλλά και στην πρόβλεψη των απαραίτητων διορισμών για την κάλυψη όλων των αναγκών στη δημόσια και την ιδιωτική εκπαίδευση.»
Η επίλυση των προβλημάτων στην ειδική εκπαίδευση και η διαμόρφωση νομοσχεδίων σχετικά με αυτή δεν αποτελούν ευθύνες του Π.Ε.Σ.Ε.Α. όμως. Παρόλα αυτά το σωματείο θα συνεχίσει τον αγώνα του παρά τις αντίξοες συνθήκες που βιώνει.
«Ως εκπαιδευτικοί, αγωνιζόμαστε με τις προτάσεις μας στους Συλλόγους Διδασκόντων και στις Επιτροπές Διεπιστημονικής Υποστήριξης των Σχολείων, στους Συλλόγους Εκπαιδευτικού Προσωπικού των ΚΕΔΑΣΥ, στα Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Συνδικαλιστικά μας Σωματεία, στους Επιστημονικούς Συλλόγους, στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, στα Συνέδρια κ.ά. διεκδικώντας συνθήκες και όρους αξιοπρέπειας τόσο για εμάς όσο και για τους μαθητές/μαθήτριές μας.»
Γράφει: η Νάνσυ Παναγουλοπούλου – Δημοσιογράφος
Επιμέλεια: Πόπη Μάλεση – B.A, M.A Psychology
