Μέχρι τα μέσα Φεβρουαρίου ακούγαμε και διαβάζαμε ότι καίγεται το σπίτι του… γείτονα και δεν μας καιγόταν καρφί! Τίποτε το ασυνήθιστο! Και ξαφνικά ένα μεσημέρι όταν δημοσιοποιήθηκε το πρώτο εν Ελλάδι κρούσμα τότε άρχισαν τα… ζόρια.
από την εφημερίδα «+οικία»
Μέχρι τα μέσα Φεβρουαρίου κάποιοι -κυρίως οι έχοντες και κατέχοντες, αλλά και οι νεόπλουτοι- απαξίωναν (διαχρονικά) το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Και ξαφνικά όλοι έγιναν υπέρμαχοι του ΕΣΥ. Και ξαφνικά άρχισαν τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης να κατακλύζονται από μηνύματα και δράσεις συμπαράστασης για τους ανθρώπους της πρώτης γραμμής.
Και ρωτάω εγώ ο αφελής και ο άσχετος (και) περί την υγεία: πώς σας προέκυψε τόσο απότομα τόση αγάπη για τους γιατρούς και τους νοσηλευτές του ΕΣΥ;
Προφανώς γιατροί και νοσηλευτές του ΕΣΥ, όπως και το λοιπό προσωπικό, αξίζουν πολλά. Κυρίως όμως διαρκή στήριξη και ενίσχυση του Συστήματος. Χρόνια κραυγάζουν οι συνδικαλιστές για κενά κρεβάτια ΜΕΘ, για ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό και υλικοτεχνική υποδομή. Και χρόνια όλες ανεξαιρέτως οι Κυβερνήσεις σφυρίζουν αδιάφορα.
Τα όποια βήματα προόδου αφορούν πρωτοβουλίες διοικητών νοσοκομείων και αποσπασματικές δράσεις σε συγκεκριμένα νοσηλευτικά ιδρύματα και μόνο σε συγκεκριμένες πτέρυγες. Δεν αφορούν συνολική λύση. Δεν αφορούν καθετοποιημένες λύσεις.
Και στον αντίποδα, όλα αυτά τα τελευταία 30 χρόνια, δόθηκε άπλετος χώρος στην ιδιωτική πρωτοβουλία να αναπτύξει δράσεις, να διευρύνει την επιχειρηματική της δραστηριότητα στον τομέα της υγείας. Και ο ιδιωτικός τομέας κέρδισε το στοίχημα. Πώς; Υψηλού επιπέδου ξενοδοχειακός εξοπλισμός (υποδοχή, καθαριότητα, δωμάτια, κρεβάτια) και προσωπικό που τηρούσε τα στοιχειώδη: άμεση εξυπηρέτηση και χαμόγελο.
Ωστόσο ο ιδιωτικός τομέας απείχε και απέχει και θα απέχει παρασάγγας σε επίπεδο πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας και νοσηλείας (παροχή εξειδικευμένων υπηρεσιών υγείας) από το δημόσιο σύστημα υγείας γιατί απλά το άριστα καταρτισμένο και έμπειρο προσωπικό (ιατρικό και νοσηλευτικό) βρίσκεται στο ΕΣΥ. Ειδικά το νοσηλευτικό! Έτσι τα βαριά περιστατικά, τα οποία χρήζουν μεγαλύτερη σε διάρκεια νοσηλεία δεν τα εξυπηρετεί το «fast track» σύστημα του ιδιωτικού τομέα. Τα νεογέννητα με προβλήματα μεταφέρονται εσπευσμένα στα δύο νοσοκομεία Παίδων, τα βαριά περιστατικά στις ΜΕΘ, τα χρόνια περιστατικά ούτε που εισάγονται κλπ κλπ κλπ…
Είναι ανάγκη ο σχεδιασμός της επόμενης μέρας να περιλαμβάνει όλα εκείνα (είναι γνωστά σε αυτούς που πρέπει) που θα αναβαθμίζουν το ΕΣΥ και θα το καταστήσουν απολύτως λειτουργικό και αυτοδύναμο για την καθημερινότητα του πολίτη και για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, όπως αυτή που βιώνουμε.
Για παράδειγμα: να ανοίξουν τα κλειστά κρεβάτια σε θαλάμους και ΜΕΘ που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο κρατάνε δεσμευμένα οι μεγαλοκαρχαρίες του Συστήματος, αυτοί που λυμαίνονται το χώρο. Αυτοί που μεταξύ τους τσακώνονται για ένα κρεβάτι ή έναν ασθενή!!!
Σε αυτή την τραγική συγκυρία ο κόσμος γνώρισε ένα ακόμη εξαίρετο επιστήμονα. Τον Καθηγητή Λοιμωξιωλογίας Σωτήρη Τσιόδρα ο οποίος είναι το πλέον οικείο πρόσωπο για όλη την Ελλάδα. Επιστημονικά ειλικρινής, ως άνθρωπος ευαίσθητος και συναισθηματικός. Με την ιδιότητα του εκπροσώπου Τύπου του υπουργείου Υγείας κέρδισε το στοίχημα της αξιόπιστης ενημέρωσης το οποίο κανένας πολιτικός, σε όποιο κόμμα και αν ανήκει, δεν μπορούσε να το κερδίσει όπως ο Καθηγητής Τσιόδρας.
Διαβάστε ακόμη…
Χρειαζόμαστε ένα Νέο Εθνικό Σύστημα Υγείας
Ευχαριστούμε τους συντάκτες της εφημερίδας «+οικία» και τον πρωτεργάτη αυτής της προσπάθειας κο Σπήλιο Διαβολίτση για την άδεια αναδημοσίευσης.
Την εφημερίδα «+οικία» θα την βρείτε σε έντυπη μορφή σε διάφορα σημεία διανομής στον Άγιο Δημήτριο.
Την ηλεκτρονική μορφή της «+οικία» μπορείτε να την βρείτε εδώ: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ +οικία ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2020 Β’ ΠΕΡΙΟΔΟΣ Αρ. φυλ. 14ο
