Γεννήθηκα στην Αθήνα. Απο μικρή έγραφα ιστορίες, έπαιζα μουσική (φλάουτο) και στην Εφηβεια ανακάλυψα τα μαθηματικά. Σπούδασα Οικονομικά και παράλληλα τελείωσα την Ανώτερη σχολή Δραματικής Τέχνης_ ΒΕΑΚΗ. Δούλεψα ως ηθοποιος για περίπου 9 χρόνια και 1 χρόνο ως οικονομολόγος. Αφού νόσησα, το 2012, από την νόσο του Κρον (Crohn), σταμάτησα για λιγο. Τότε συνειδητοποιησα πόσο ανακουφισμένη ένιωσα.
Στην αρχή νόμιζα πως φταίει το να δουλεύω ως “οικονομολόγος”, όπως όλοι θα περιμένατε ίσως, να ακούσετε. Αλλα τελικά το να δουλεύω ως ηθοποιός, ήταν αυτό που μου “έτρωγε” τα σπλάχνα. Αποφάσισα λοιπόν να “κρυφτώ” και να κλέψω από τις χαρές της παιδικής μου ηλικίας. Ξανάπιασα τις ιστορίες και τη μουσική. Διακρίθηκα στο πρώτο στούντιο συγγραφής, του Εθνικού Θεάτρου, με το μονόπρακτό μου “September” και ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στο φλάουτο.
Έκτοτε γράφω και προσπαθώ να ζήσω γράφοντας και κάνοντας μαθήματα μουσικοκινητικής σε παιδιά. Η νόσος του Κρον, μου έδωσε το δικαίωμα να γραφτώ στο τμήμα θεατρικών σπουδών του ΕΚΠΑ. Είμαι τώρα στο 4 έτος. Ιδανικά, θα ήθελα να ασχοληθώ με το σενάριο. Είναι ένα όνειρο ζωής. Έχω ταξιδέψει αρκετά, παρ’όλο που θεωρώ ότι το ομορφότερο μέρος του κόσμου είναι το σπίτι μου. Δεν διδάχτηκα ποτέ αγγλικά. Παρ’όλα αυτά νιώθω περισσότερη άνεση όταν μιλάω αγγλικά, παρά γαλλικά, τα οποία και υποτίθεται πως γνωρίζω άπταιστα (έχω sorbonne 2). Απ’ όλους τους καλλιτέχνες θαυμάζω σαφέστα τους ηθοποιούς, γιατί για να κάνεις αυτό το επάγγελμα χρειάζεται κ υ ρ ι ο λ ε κ τ ι κ ά να είσαι χαλκέντερος.
