Το παρόν κείμενο αποτελεί πρωτοβουλία των μελών – θεραπευόμενων του προγράμματος ΠΕΘΕΑ ΑΡΓΩ του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης (Ψ.Ν.Θ.). Με αφορμή το νέο νομοσχέδιο του Υπουργείου Υγείας που προβλέπει τη σύσταση του νέου οργανισμού “Εθνικού Οργανισμού Πρόληψης και Αντιμετώπισης των Εξαρτήσεων – ΕΟΠΑΕ”, τα μέλη του Προγράμματος ΑΡΓΩ (μέλη της Ανοιχτής Θεραπευτικής Κοινότητας, μέλη του Προγράμματος Εργαζομένων, μέλη της Μονάδας Κοινωνικής Επανένταξης, μέλη της Μονάδας Διπλής Διάγνωσης) θέλουμε να εκφράσουμε την ανησυχία μας όσον αφορά τη θεραπευτική μας πορεία και προσπάθεια ενόψει των πιθανών επικείμενων αλλαγών.
Θεωρούμε πως τέτοιου είδους νομοθετικές αλλαγές θα μας επηρεάσουν άμεσα ή έμμεσα. Αρχικά, χρειάζεται να πούμε πως η άγνοια και οι ασαφείς διατυπώσεις του σχεδίου νόμου μάς προκαλούν αναστάτωση. Με την ενοποίηση και συγχώνευση των διαφορετικών φορέων απεξάρτησης που θα φέρει ο νέος ενιαίος οργανισμός, φοβόμαστε ότι θα χάσουμε το δικαίωμα στην επιλογή της θεραπείας. Θεωρούμε πολύ σημαντική τη διατήρηση της εκάστοτε φιλοσοφίας στη θεραπευτική προσέγγιση, κάτι το οποίο καταρρίπτεται με το νέο νομοσχέδιο.
Στο σημείο αυτό θέλουμε να γίνει γνωστό πως ως μέλη του ΑΡΓΩ κατά τη διάρκεια της απεξάρτησής μας (24 μήνες κατά μέσο όρο), πραγματοποιούνται θεραπευτικές ομάδες στις οποίες δουλεύουμε θέματα όπως σχέσεις, συμπεριφορές, κοινωνικές δεξιότητες, προσωπική ανάπτυξη και πολλά άλλα. Υπάρχει εργασιοθεραπεία, δράσεις αθλητικές και καλλιτεχνικές, κοινωνικές εκδηλώσεις. Όλα αυτά συνθέτουν μια ολιστική θεραπευτική προσέγγιση για το μέλος που κάνει απεξάρτηση και ενισχύουν τη συνύπαρξη στη συλλογικότητα και την ελευθερία του πρώην εξαρτημένου ως πρόσωπο.
Οι φόβοι μας και οι αγωνίες που προκύπτουν από όλη αυτή τη νέα και αβέβαιη μελλοντική συνθήκη είναι ότι οι νομοθετικές αλλαγές θα φέρουν:
• μείωση του χρόνου και της ποιότητας της θεραπείας
• απώλεια της μοναδικότητας της κάθε κοινότητας/ προγράμματος που εξυπηρετεί διαφορετικές ανάγκες (δηλαδή στεγνό πρόγραμμα ή υποκατάστατα, ανοιχτή ή κλειστή θεραπευτική κοινότητα)
• αλλοίωση του ύφους των προγραμμάτων
• απρόσωπες σχέσεις
• πιθανή επίδραση στο περιεχόμενο των θεραπευτικών ομάδων
• αλλαγές στα πρόσωπα των θεραπευτών – συντονιστών, που θα έχουν αρνητικές συνέπειες στην απεξάρτηση καθώς ο ρόλος του θεραπευτή και η σχέση θεραπευόμενου – θεραπευτή είναι ιδιαίτερης σημασίας.
Επιζητούμε και αναμένουμε ότι θα λάβουμε απαντήσεις στις αγωνίες μας από το Υπουργείο Υγείας.
Ελπίζουμε ότι θα σεβαστείτε τη θεραπευτική μας προσπάθεια που είναι σε εξέλιξη, και δεν θα μας αντιμετωπίσετε ως αριθμούς χωρίς ανθρώπινη υπόσταση.
Τα μέλη – θεραπευόμενοι του ΠΕΘΕΑ ΑΡΓΩ
