Επιστολή διαμαρτυρίας της ΠΟΣΓΚΑμεΑ προς το Υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής & Οικογένειας 

H ΠΟΣΓΚΑμεΑ απέστειλε επιστολή προς το Υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής & Οικογένειας  για την άμεση επίλυση ζητημάτων που πλήττουν τα άτομα με αναπηρίες.

Η επιστολή:

ΠΡΟΣ: Υπουργό Κοινωνικής Συνοχής & Οικογένειας, κα Σ.Ζαχαράκη

Κοιν: (σχετ.: πίνακας αποδεκτών)

Θέμα: «ΕΥΠΡΟΣΔΕΚΤΕΣ οι δηλώσεις συγκατάνευσης και θεσμικής βούλησης – ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΕΣ, όμως, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, οι ΑΜΕΣΕΣ ΛΥΣΕΙΣ και διευθετήσεις μείζονων ζητημάτων που πλήττουν τα άτομα με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες, τις οικογένειές τους, τις δομές που τα εξυπηρετούν»

Αξιότιμη κυρία Υπουργέ,

Όπως ήδη γνωρίζετε, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Σωματείων Γονέων και Κηδεμόνων Ατόμων με Αναπηρία (ΠΟΣΓΚΑμεΑ), ιδρυτικό και ενεργό μέλος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α.μεΑ.), αποτελεί το δευτεροβάθμιο όργανο του αναπηρικού κινήματος, που εκπροσωπεί τα άτομα με νοητική αναπηρία, αυτισμό, σύνδρομο Down, εγκεφαλική παράλυση, βαριές και πολλαπλές αναπηρίες και τις οικογένειές τους, μέσω των Σωματείων Γονέων και Κηδεμόνων τους στην ελληνική επικράτεια, και έχει ως αποστολή της την προστασία και προώθηση των δικαιωμάτων τους.

Με την παρούσα επιστολή μας, θέλουμε να εκφράσουμε την έντονη δυσφορία μας και, αφουγκραζόμενοι/ες την έκδηλη και καθ’ όλα δικαιολογημένη αγωνία χιλιάδων οικογενειών που έχουν στη φροντίδα τους άτομα όλων των ηλικιών με τις παραπάνω βαριές αναπηρίες, να διαμαρτυρηθούμε έντονα για τη διαπιστωμένη ακινησία του καθ’ ύλην αρμόδιου Υπουργείου Κοινωνικής Συνοχής & Οικογένειας (Υ.ΚΟΙ.Σ.Ο.) στη διευθέτηση μείζονων, όμως πολύμηνα αναμενόμενων ζητημάτων, που πλήττουν αναίτια και μονομερώς τα άτομα με αναπηρία και με χρόνιες παθήσεις, τις οικογένειές τους και τις δομές που υπηρετούν τις ανάγκες τους, και, για ύστατη φορά, να ζητήσουμε μετ’ επιτάσεως τις άμεσες πρωτοβουλίες σας για την, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, οριστική τους επίλυση.

Κυρία Υπουργέ,

Στον μακρύ κατάλογο των γνωστών, αλλά και των καινοφανών, και όχι σπάνια, ανυπέρβλητων προβλημάτων που καλούνται να αντιμετωπίσουν τα άτομα με αναπηρία, οι οικογένειές τους, αλλά και το μεγαλύτερο μέρος των δομών παροχής κοινωνικών υπηρεσιών, οι οποίες υποστηρίζουν την αξιοπρεπή τους διαβίωση στην κοινότητα, όπως η Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες ορίζει (ν.4074/2012), ελάχιστη ανακούφιση παρέχει το γεγονός ότι οι προθέσεις του Υπουργείου σας να τείνει χείρα βοηθείας και υποστήριξης υπάρχουν άφθονες, αλλά το αποτέλεσμά τους, από το οποίο εν τέλει όλοι/όλες κρινόμαστε, είναι αμελητέο.

Για ύστατη φορά διαπιστώνουμε πως, αν όχι το σύνολο, η συντριπτική πλειοψηφία των προβλημάτων παραμένουν στο προσκήνιο για τις δομές παροχής κοινωνικών υπηρεσιών σε άτομα με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες (Κ.Δ.-Η.Φ ΑμεΑ, Κ.Δ.ΑΠ. Α.μεΑ., Σ.Υ.Δ.), που στην πλειονότητά τους λειτουργούν από γονεϊκούς συλλόγους ατόμων με αναπηρίες και με χρόνιες παθήσεις.

Όπως πολλάκις έχουμε επισημάνει, σε όλους τους τόνους και προς πάσα πολιτική, και όχι μόνο, κατεύθυνση, όλες αυτές οι δομές παροχής υπηρεσιών κοινωνικής φροντίδας, τα τελευταία χρόνια έχουν πληγεί στον μέγιστο βαθμό από τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης της χώρας, από τις συνέπειες τις πανδημικής κρίσης, από τις συνέπειες της ενεργειακής κρίσης και από την εκτόξευση του μισθολογικού κόστους, με συνέπεια να βρίσκονται στην κυριολεξία στο όριο του λειτουργικού «στραγγαλισμού», να μην μπορούν πλέον να ανταπεξέλθουν στην λειτουργία τους, με άμεσα ορατό τον κίνδυνο αναστολής της και με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την αξιοπρεπή διαβίωση στην κοινότητα και την ανεμπόδιστη πρόσβαση σε ποιοτικές υπηρεσίες για χιλιάδες άτομα με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες και με χρόνιες παθήσεις που εξυπηρετούν και τις οποίες δικαιούνται, για το σύνολο των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία, αλλά και για τις χιλιάδες οικογένειές τους.

Επισημαίνουμε, με τον πιο έντονο και εμφατικό τρόπο, το γεγονός ότι παρά τις μονομερείς θυσίες των φορέων που λειτουργούν τις δομές αυτές, αλλά και των οικογενειών των ατόμων με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες και με χρόνιες παθήσεις που εξυπηρετούν, οι καθυστερήσεις και απώλειες που επωμίζονται στις αποζημιώσεις τους από κατ’ εξακολούθηση ‘σκοτεινές συγκυρίες’ και αιφνίδια συμβάντα, η προφανής αδυναμία αντιστάθμισης επιβαρύνσεων λόγω των ανελαστικών δαπανών για την παροχή των υπηρεσιών τους και η μη κερδοσκοπική τους υπόσταση, κάνουν τον κίνδυνο ΑΜΕΣΟΥ κλεισίματος των δομών αυτών, ΣΗΜΕΡΑ, να είναι κάτι παραπάνω από ορατός.

Κυρία Υπουργέ,

Με γνώμονα τα συμφέροντα των παιδιών μας και την προάσπιση και προστασία των δικαιωμάτων τους, αναγνωρίζοντας τις μέχρι τώρα καλές προθέσεις της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου σας, με απόλυτη ειλικρίνεια, δυστυχώς, σας δηλώνουμε πως η εμπιστοσύνη μας έχει αρχίσει να πλήττεται από την επαναλαμβανόμενη ματαίωση των προσδοκιών μας, αφού παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις της ΠΟΣΓΚΑμεΑ και των γονεϊκών συλλόγων – μελών της για σειρά ζητημάτων που χρήζουν άμεσης διευθέτησης, και παρά τις όποιες θετικές διαβεβαιώσεις παρασχέθηκαν στην αντιπροσωπεία της Ομοσπονδίας μας στην από 16/10/2023 συνάντηση, όπως και επ’ ευκαιρία κάθε άλλης έγγραφης, δια ζώσης ή προφορικής επικοινωνίας μας, μέχρι σήμερα: δεν έχει εκδοθεί η πολυαναμενόμενη επέκταση της διάρκειας ισχύος της απόφασης για τη διαδικασία χορήγησης της αποζημίωσης των Κ.Δ.-Η.Φ. που παρέχουν υποστηρικτικές υπηρεσίες σε άτομα με αναπηρία, μέσω της υπογραφής συμβάσεων με τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. Συμβασιοποίηση, η οποία εξελίσσεται μεν, συγχρόνως με την παροχή υπηρεσιών προς τα εξυπηρετούμενα άτομα με αναπηρία από τα Κέντρα αυτά, αδυνατεί δε από μόνη της να εγγυηθεί την απρόσκοπτη αποζημίωση των υπηρεσιών τους από τη στιγμή που η ισχύς της οικείας απόφασης (Κ.Υ.Α. αριθμ.Δ12γ/ΓΠ49481/16.05.2023, Φ.Ε.Κ. 3290 Β’) εξέπνευσε ήδη στο τέλος του περασμένου έτους δεν έχει διευθετηθεί το ζήτημα της μεταφοράς των προβλεπόμενων πιστώσεων από το Υ.ΚΟΙ.Σ.Ο. στον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. για να επιτραπεί η ενεργοποίηση των απαραίτητων μηχανισμών από την πλευρά του Οργανισμού ούτως ώστε να καταστεί επιτεύξιμη και να δρομολογηθεί η αποζημίωση των συμβεβλημένων Κ.Δ.-Η.Φ. για τις παρεχόμενες υπηρεσίες τους ουδεμία συνέχεια φαίνεται να διακρίνεται στο πεδίο επεξεργασίας του πλαισίου θεσμοθέτησης των δομών και υπηρεσιών βραχείας φιλοξενίας και παραμονής παιδιών και ατόμων με αναπηρία, μείζον ζητούμενο για την ουσιαστική υποστήριξη των οικογενειών τους σε έκτακτες και περιστασιακές ανάγκες, για το οποίο μόνο εν σπέρματι διαπιστώθηκαν κάποιες πρωτοβουλίες και κατ’ επέκταση ανεπαρκές ειλικρινές ενδιαφέρον με αναίτια πολύμηνη καθυστέρηση διατηρείται ακόμη αδύνατη η απόδοση των νοσηλίων – τροφείων αναφορικά με τα ανασφάλιστα άτομα με αναπηρία που διαβιούν σε Σ.Υ.Δ. στους δικαιούχους φορείς κοινωνικής φροντίδας, όταν το απαιτούμενο δευτερογενές ρυθμιστικό πλαίσιο για τον σκοπό αυτό είχε ήδη τύχει επαρκούς επεξεργασίας πριν ακόμη το Υ.ΚΟΙ.Σ.Ο. αναλάβει το χαρτοφυλάκιό τουανύπαρκτη διακρίνεται η οποιαδήποτε βούληση να εκτιμηθεί το διογκούμενο κόστος της παροχής κοινωνικών υπηρεσιών όταν απευθύνονται σε άτομα με αυξημένη βαρύτητα αναπηρίας ή/και μεγάλου ηλικιακού εύρους, όπως και οι επιπτώσεις των πολυμέτωπων κρίσεων στην εύρυθμη λειτουργία του συνόλου των δομών που υποστηρίζουν άτομα με αναπηρία, και καθιστούν την επαναδιαπραγμάτευση του ύψους των αποζημιώσεών τους (δικαιούμενα νοσήλια – τροφεία, μοναδιαία κόστη παροχής υπηρεσιών, αξίες τοποθέτησης ωφελούμενων κ.τ.ό.), μάλλον μονόδρομο για τη βιωσιμότητά τους στο μέλλον ασθενής έως μηδαμινή διαπιστώνεται η βούληση να διερευνηθούν οι παράγοντες που επενεργούν αποτρεπτικά στη διεύρυνση των Σ.Υ.Δ. (δυνητικά εκπορευόμενοι από διατυπώσεις του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου, από κοινωνικούς, οικονομικούς, γραφειοκρατικούς ή/και από οποιουσδήποτε άλλους λόγους και συνθήκες), όταν είναι παγκοίνως γνωστό ότι το πλήθος των υφιστάμενων Στεγών υστερεί κατά πολύ των υπαρκτών αναγκών των ατόμων με αναπηρία στη χώρα, και καθολικά αποδεκτό ότι τόσο η περιφρούρηση του θεσμού της υποστηριζόμενης διαβίωσης όσο και η στήριξη και ενδυνάμωσή του αποτελούν την πιο αξιόπιστη απάντηση για την αξιοπρεπή διαβίωση των ατόμων με αναπηρία στην κοινότητα, την αποϊδρυματοποίηση και την πρόληψη του ιδρυματισμού  ουδεμία πρόοδος έχει γνωστοποιηθεί για το εξελικτικό στάδιο των ενεργειών προκειμένου να τεθεί, επιτέλους, σε εφαρμογή το Πιλοτικό Πρόγραμμα για την Πρώιμη Παρέμβαση, πλησιάζοντας μεν τον 1,5 χρόνο από τη θεσμοθέτησή του (με τα άρθρα 51 & 52 του ν.4997/2022), και με τα εξερχόμενα δε της τεχνικής υποστήριξης του Υπουργείου για την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων που υποστηρίζουν την ανάπτυξη υπηρεσιών παρέμβασης στην πρώιμη παιδική ηλικία με επίκεντρο την οικογένεια στην Ελλάδα – ECI Greece, να έχουν προ πολλού τεθεί για αξιοποίηση στη διάθεση του Υ.ΚΟΙ.Σ.Ο. ανησυχητικά αργόσυρτη τροχιά διαγράφει το ζήτημα επίτευξης της καταβολής της αποζημίωσης των ΚΔΑΠ ΑμεΑ για τις αληθώς παρασχεθείσες υπηρεσίες τους στα δικαιούχα – ωφελούμενα άτομα με αναπηρία που έχουν υπερβεί τα 22 έτη ηλικίας, αφού παρά τις όποιες ευπρόσδεκτες και αναγκαίες βελτιώσεις στο σχετικό νομοθετικό πλαίσιο προηγήθηκαν (με το άρθρο 35 του ν.5092/2024), παραμένει σε εκκρεμότητα, χωρίς σαφώς καθορισμένο ορίζοντα, η έκβαση της χρηματοδότησης της Ε.Ε.Τ.Α.Α. προκειμένου να ακολουθήσουν οι χρηματορορές στα Κέντρα, τα οποία σήμερα έχουν εξαντλήσει ακόμη και το υπερβάλλον του εύλογου ορίου αντοχής τους. Ακόμη περισσότερο, η ‘πυροσβεστικού χαρακτήρα’ ως άνω λύση, αντιμετωπίζει αποκλειστικά τα χρηματοδοτικά κενά της περιόδου 2023-2024, εντείνοντας εύλογα την αγωνία για τον εξαιρετικά πιθανό αποκλεισμό των ατόμων με αναπηρία, άνω των 22 ετών, από τα προγράμματα του κύκλου της επόμενης χρονιάς.

Έκβαση, που, όπως αντιλαμβάνεστε, μόνο ως «αιφνίδια» δεν θα μπορέσει να εκληφθεί, αλλά ως εμπαιγμός των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους και ως ένδειξη της απαράσκευης ή/και ασυγκίνητης στάσης της πολιτείας απέναντι στις ανάγκες τους, τα δικαιώματά τους και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν διαφοροποιήσεις, μεταξύ Ε.Υ.Δ. των Περιφερειών, προκύπτουν αναφορικά με την αντιμετώπιση των χρηματοδοτικών ροών για το υπολειπόμενο ποσό της πρώτης δόσης χρηματοδότησης των ενταγμένων Πράξεων Κ.Δ.-Η.Φ. και Σ.Υ.Δ. στις δράσεις που συγχρηματοδοτούνται από πόρους του ΕΚΤ στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ, με πλείστες αναφορές να λαμβάνονται από την Ομοσπονδία μας για νέα προσκόμματα στην ολοκλήρωση της καταβολής της ή/και για φαινόμενα περαιτέρω κατάτμησης αυτής.

Και τούτα, παρά τις διαβεβαιώσεις που είχαν ληφθεί για τη διευθέτηση του ζητήματος εντός των πρώτων μηνών του τρέχοντος έτους, και παρά το γεγονός ότι οι συγκεκριμένες δομές λειτούργησαν, και υπό τις δυσκολίες της αιφνίδιας και δυσμενούς αυτής έκβασης, χωρίς καμία ‘έκπτωση’ στο επίπεδο των πολύτιμων υπηρεσιών τους προς τα εξυπηρετούμενα άτομα με αναπηρία, αλλά με πλήρη κατανόηση και σαφή συναίσθηση των κρίσιμων περιστάσεων που εξέθρεψαν τη συγκεκριμένη παρέκκλιση, σε βάρος τους, από τους όρους που προδιαγράφονταν στις οικείες προσκλήσεις υποβολής προτάσεων στο πλαίσιο των Π.Ε.Π. εξακολουθεί να διαλανθάνει της προσοχής του Υ.ΚΟΙ.Σ.Ο. ο κίνδυνος της περαιτέρω υποβάθμισης της ποιότητας ζωής των ατόμων με βαριές αναπηρίες που διαβιούν σε δομές κλειστής περίθαλψης και φροντίδας, δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου, και να προσπερνάται η κοινωνική προστασία που τους οφείλεται από την πολιτεία, από τη στιγμή που η αργόσυρτη αποϊδρυματοποίηση παραμένει απλώς ‘αφήγημα’ και ‘άλλοθι’ για την υποχρηματοδότηση των συγκεκριμένων δομών, με οδυνηρό αντίκτυπο στην αξιοπρεπή και ασφαλή διαβίωση των ατόμων που διαμένουν σε αυτές, όπως και για τη δικαιολόγηση της ασθενούς βούλησης εκπόνησης ξεκάθαρου πλαισίου προδιαγραφών για τα Οικοτροφεία, Ν.Π.Ι.Δ. μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, περιλαμβανομένης της διασφάλισης επαρκών πόρων για τη λειτουργία τους (παραβλέποντας κατ’ επέκταση τις εξατομικευμένες ανάγκες των φιλοξενούμενων ατόμων, από άποψη ηλικίας ή κατάστασης, αλλά και τα κατοχυρωμένα δικαιώματά τους από τη Σύμβαση του Ο.Η.Ε. για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες και άλλα αυξημένης τυπικής ισχύος νομοθετήματα) στις ‘καλένδες μιας καλύτερης ημέρας’ φαίνεται να παραπέμπεται και ετούτη τη χρονιά η επίδειξη ΕΜΠΡΑΚΤΗΣ πολιτικής βούλησης για τον εκσυγχρονισμό και την αναβάθμιση του Κρατικού Κατασκηνωτικού Προγράμματος για τα άτομα με αναπηρίες, και την περιφρούρηση του κύρους και της βιωσιμότητας του θεσμού, μιας πολύτιμης κατάκτησης από την οποία έχουν ωφεληθεί/ωφελούνται χιλιάδες δικαιούχοι και οι οικογένειές τους.

Τούτο, καθώς, παρά τις «εμπεδωμένες» αδυναμίες του Προγράμματος που κάθε χρόνο η ΠΟΣΓΚΑμεΑ αντιμετωπίζει (σε επίπεδο γραφειοκρατικό, αναφορικά με τους κατασκηνωτικούς χώρους του Κρατικού Προγράμματος και τις κατ’ έτος παρεχόμενες υπηρεσίες σε αυτούς), παρά τις προτάσεις βελτίωσης που αρμοδίως αναφέρει και δημοσιοποιεί, παρά τις διακινδυνεύσεις στο επίπεδο της ασφαλούς και αξιοπρεπούς φιλοξενίας των κατασκηνωτών/τριών με αναπηρία στις κατασκηνώσεις του Κρατικού Προγράμματος που υπογραμμίζει, και φέτος, οι όποιες ενδείξεις σαφούς συναίσθησης της κατάστασης από το καθ’ ύλην αρμόδιο Υπουργείο, τείνουν να επισκιαστούν από τη γνώριμη ατολμία για βαθιές και γενναίες μεταρρυθμιστικές τομές στην οργάνωση και στη χρηματοδότηση του Προγράμματος, και από τον βολικό εφησυχασμό στο ‘δοκιμασμένο αποτέλεσμα’, που πλέον, όμως, μόνο υπαρκτό καθιστά το σενάριο ανεπανόρθωτου τραυματισμού του Προγράμματος στο μέλλον, και ορατή την εκδοχή αδυναμίας διεξαγωγής του, ακόμη και από την ερχόμενη κατασκηνωτική χρονιά.

Καταληκτικά, κυρία Υπουργέ,

Αθροίζοντας όλα τα ανωτέρω, οδηγούμαστε στην εύλογη εκτίμηση ότι δυστυχώς παραγνωρίζεται το φλέγον ζήτημα που εμείς, οι γονείς και οι οικογένειες των ατόμων με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες, επί σειρά ετών, υπογραμμίζουμε, τονίζουμε, παλεύουμε, σηκώνουμε το φορτίο του, ακόμα και όταν η ευθύνη δεν μας αναλογεί, διεκδικώντας όχι κάτι περισσότερο από το αυτονόητο: την αξιοπρεπή διαβίωση στην κοινότητα των παιδιών μας, ατόμων με αναπηρία, με επαρκείς κοινωνικές και υποστηρικτικές υπηρεσίες (από άποψη διαθεσιμότητας, σε κάθε γωνιά αυτού του τόπου, όπως και ποιότητας και αποτελεσματικότητας για τις ανάγκες που καλούνται να καλύψουν), όπως και την ισοτιμία στη μεταχείριση και στις ευκαιρίες που τους παρέχονται, με τον υπόλοιπο πληθυσμό, για την πραγμάτωση των ίσων δικαιωμάτων τους.

Οδηγούμαστε, επίσης, αναπόφευκτα, στην αίσθηση ότι οι ανάγκες των παιδιών μας και των οικογενειών μας τίθενται στο περιθώριο, ή ακόμη και απαξιώνονται από το αρμόδιο Υ.ΚΟΙ.Σ.Ο., από τη στιγμή που η ανυπαρξία απτών αποτελεσμάτων, σε οποιαδήποτε από τα ανωτέρω θέματα, ύστερα από πολύμηνη υπομονή, δεν μπορεί παρά να εκληφθεί ως απουσία ειλικρινούς και ουσιαστικού ενδιαφέροντος.

Κλείνοντας, διερωτόμαστε με ποιον τρόπο άραγε το αρμόδιο Υ.ΚΟΙ.Σ.Ο. σχεδιάζει να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του, όπως αυτές απορρέουν από την εφαρμογή της Σύμβασης του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες, από το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες στην χώρα και από το υπό κατάρτιση Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο για τα άτομα με αναπηρίες.

Καθίσταται εύλογη η απορία, με ποιόν τρόπο το αρμόδιο Υ.ΚΟΙ.Σ.Ο. θα εκπληρώσει διακηρυγμένες προθέσεις του για την πολυπόθητη αποϊδρυματοποίηση, που εδώ και χρόνια ευαγγελίζεται η ελληνική πολιτεία, όταν οι περίσσειες δηλώσεις αγαστής θεσμικής βούλησης, δια στόματος όλων των νυν, τέως και πρώην αρμόδιων και συναρμόδιων Υπουργών, έχουν καταλήξει σε αποσπασματικές πρωτοβουλίες και σχέδια επί χάρτου, που ουδέποτε ανέδειξαν κάποιο ψήγμα βελτίωσης στις ζωές των πλέον αποκλεισμένων πολιτών αυτής της χώρας – αμείωτα εγκλωβισμένων στις δομές κλειστής περίθαλψης, και όταν παραγνωρίζεται ότι η επιτευξιμότητά της δεν παραπέμπει απλώς σε ενέργειες «αποσυμφόρησης, κλεισίματος ή/και αναστολής λειτουργίας των ιδρυματικών δομών» και στη σωματική μεταφορά ανθρώπων που διαβιούν σε ιδρύματα προς άλλα περιβάλλοντα διαβίωσης, αλλά προϋποθέτει συγχρόνως τη διασφάλιση μίας ολιστικής προσέγγισης, ενός ολοκληρωμένου φάσματος υπηρεσιών εντός της κοινότητας, συμπεριλαμβανομένης της πρόληψης και αποτροπής του ιδρυματισμού, ώστε να εξαλειφθεί η ανάγκη της ιδρυματικής φροντίδας.

Κυρία Υπουργέ,

Αν η «αφωνία», η απάθεια ή/και οι καθυστερήσεις της πολιτείας και των εντεταλμένων προς τούτο οργάνων της είναι η απάντηση στην αγωνία που βιώνουμε εμείς, οι γονείς, οι κηδεμόνες, οι οικογένειες των ατόμων με νοητική αναπηρία, αυτισμό, σύνδρομο Down, εγκεφαλική παράλυση, βαριές και πολλαπλές αναπηρίες, για το επισφαλές και αβέβαιο μέλλον των παιδιών μας, πόσω δε μάλλον από τη στιγμή της εκπνοής μας, μόνιμη επωδός μας θα είναι να απαιτούμε τα αυτονόητα, ώστε να μην περιορίζονται ανεπίτρεπτα τα θεμελιώδη τους δικαιώματα και το επίπεδο κοινωνικής προστασίας που τους οφείλεται από τους θεσμούς.

Από την όποια περαιτέρω καθυστέρηση στην επίλυση των ανωτέρω ύψιστης σημασίας, σπουδαιότητας και σοβαρότητας ζητημάτων, σε βάρος, προφανώς, των παιδιών μας και των οικογενειών μας, θεωρήστε ηλίου φαεινότερη την αγανάκτηση και την έντονη διαμαρτυρία μας, θεωρήστε όμως και δεδομένο πως η έκφραση της αγωνίας, της αγανάκτησης, της διαμαρτυρίας μας, της διεκδίκησης και προστασίας των δικαιωμάτων των παιδιών μας, των ατόμων με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες, δεν μπορεί πλέον να περιοριστεί στο ίχνος της γραφής μας, αλλά θα εκφραστεί και με κάθε μέσο που μας δίνουν ο νόμος, η συνείδηση, η ιστορία και οι αγώνες της ΠΟΣΓΚΑμεΑ και του αναπηρικού κινήματος.

Κυρία Υπουργέ,

Όπως γίνεται αντιληπτό, ο χρόνος αναμονής «κάποιων» λύσεων ή υπομονής καθυστερήσεων ή ανοχής δυσλειτουργιών (προσωρινών ή μόνιμων) της «κρατικής» μηχανής είναι ΜΗΔΕΝΙΚΟΣ.

Για όλους αυτούς τους λόγους, και επειδή εκτός από την αρμοδιότητα έχετε και την ικανότητα, έτσι συνεχίζουμε να πιστεύουμε, αναμένουμε την άμεση και θετική σας ανταπόκριση, όπως και την άμεση σχετική ενημέρωση της Ομοσπονδίας μας για τις ενέργειές σας, καθώς και τον άμεσο καθορισμό συνάντησης με αντιπροσωπεία της για τα ανωτέρω.

Με εκτίμηση,

Για την ΠΟΣΓΚΑμεΑ,

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ιωάννης Μοσχολιός

Η ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ Φωτεινή Ζαφειροπούλου

Περισσότερα νέα Συλλόγων – Φορέων – ΜΚΟ