Φανταστείτε να είναι Αύγουστος και να θέλετε να πάτε λίγες μέρες να χαλαρώσετε σε έναν πολύ όμορφο, τουριστικό προορισμό, κάπου στην Ελλάδα, κάπου στην Πελοπόννησο, ας πούμε συγκεκριμένα στην Καλαμάτα. Δεν έχετε αυτοκίνητο, οπότε η πρώτη σκέψη είναι… “Θα πάω με το ΚΤΕΛ!”. Κλείνετε τα εισιτήριά σας τηλεφωνικά ή online και λίγη ώρα πριν την αναχώρηση του δρομολογίου σας πάτε στον σταθμό. Επιβιβάζεστε και μέτα από 3 περίπου ώρες φτάνετε στον προορισμό σας.
του Νίκου Παγίδα – Εργοθεραπευτής
Ακούγεται απλό;
Όχι για όλους! Γιατί ως γνωστόν τα αυτονόητα στην Ελλάδα θέλουν αγώνα για να πραγματοποιηθούν…
Φανταστείτε τώρα να είστε τυφλός/ή, να μετακινείστε με σκύλο οδηγό και να θέλετε να κάνετε αυτό που περιγράψαμε παραπάνω.
Μην το φαντάζεστε άλλο…
Διαβάστε την ανάρτησή της Ιωάννας Μαρίας Γκέρτσου, στον προσωπικό της λογαριασμό στο facebook για ένα από τα πολλά συμβάντα που έπρεπε να αντιμετωπίσει!
Η Ιωάννα είναι Ψυχολόγος, Ακτιβίστρια για τα Δικαιώματα των Ανθρώπων και των Ζώων, Ιδρύτρια της Σχολής σκύλων-οδηγών «Λάρα». Περισσότερα για την Ιωάννα και τα άρθρα της στο nevronas.gr εδώ…
Αναλυτικά η ανάρτησή…
“Η Μέη, έφτασε αισίως στην Καλαμάτα με ταξί παρακαλώ αφού έφαγε πόρτα από το ΚΤΕΛ Μεσσηνίας. Αφού έκανα 3 ημέρες να βγάλω τα εισιτήρια, – ευκολότερα κλείνω αεροπορικά – πληροφορήθηκα πως «τα κατοικίδια» ταξιδεύουν με συγκεκριμένα λεωφορεία. Προσπάθησα να τους εξηγήσω πως οι σκύλοι-οδηγοί δεν είναι μόνο κατοικίδια. Είναι μάτια, μυαλό, ψυχή. Τι μιλούσα στον τοίχο, τι μιλούσα στον προϊστάμενο των ΚΤΕΛ το ένα και το αυτό. Ίσα ίσα που επιχειρηματολόγησε πως προσπαθεί να με «προστατέψει». Να με προστατέψει από ποιόν; Από τους δικούς του νόμους για τα δικά του τσιφλίκια; Διότι η Μέη κι εγώ, προστατευόμαστε από το κράτος κι από τη νομοθεσία. Η δικαιολογία, γνωστή: «αλλεργία».
Μόνο που 15 χρόνια τώρα που μου δώρισαν τα μάτια τους, η Λάρα και η Μέη δεν έχει ενοχληθεί ποτέ, κανένας συνεπιβάτης. Και ίσως τότε, κατά τη λογική των εμπειρογνωμόνων των ΚΤΕΛ, να σταματήσουμε να μπαίνουμε στα «κοινά» μετρό, τραμ, ταξί, λεωφορεία, αεροπλάνα και τραίνα. Να γυρίσουμε πίσω, τότε που οι «άλλοι», οι «διαφορετικοί», ταξίδευαν χωριστά.
Στην Ελλάδα, πνιγόμαστε. Ποτέ δεν θα προσπεράσουμε τα ταμπού, την ανάπηροφοβία, τον ωχαδελφισμό, το χάος μεταξύ πολιτών – υπηρεσιών – δικαιοσύνης και κράτους. Τα αίτια, τα ξέρουμε. Τα ζούμε και το ερώτημα είναι αν τελικά θα τα αποδεχτούμε.
Να θυμήσω πως η περίφημη μύνηση που έκανε το «Παρατηρητήριο του Ελσίνκι» στον περίφημο οδηγό λεωφορείου, ο οποίος κάλεσε την αστυνομία για να με κατεβάσει με τη Μέη από το λεωφορείο της γραμμής, κρίθηκε ως «αμελητέα» από τον αρμόδιο εισαγγελέα κι ως μη δικάσιμη.
Μείνετε ασφαλείς.”
Διαβάστε τι λέει η νομοθεσία για τους σκύλους οδηγούς εδώ…
Γνωρίζοντας την δράση της Ιωάννας όλα αυτά τα χρόνια είμαι σίγουρος ότι δεν θα το αφήσει να περάσει έτσι και θα κινηθεί νομικά.
Η ομάδα του nevronas.gr, σας καλεί να διαμαρτυρηθούμε μαζικά στο ΚΤΕΛ Μεσσηνίας, στέλνοντας το μήνυμα ότι: “Οι νόμοι ψηφίζονται για όλους και εφαρμόζονται από όλους. Σεβασμός σε ΟΛΟΥΣ τους επιβάτες”.
Στέλνουμε το μήνυμά μας στο email: info@ktelmessinias.gr ή στην σελίδα τους στο facebook.
Διαβάστε ακόμη…
«Μια ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΗ κοινωνία… ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΗ για όλους!»
Γράφει: ο Νίκος Παγίδας – Εργοθεραπευτής
