Τα Χριστούγεννα είναι η εποχή που ακόμα και η πιο κυνική εκδοχή του εαυτού μου μαλακώνει. Όσο πλησιάζουν οι γιορτές, τόσο λιγότερο ανυπόφορο μου ακούγεται το “Last Chrιstmas”. Τα γλυκά μοιάζουν ακαταμάχητα (η αντίσταση πια είναι μάταιη), τα λαμπάκια φαίνεται να βγάζουν πιο γλυκό φως και το μυαλό μου ζητάει να σταματήσει να δουλεύει για λίγο, όσο χρειάζεται δηλαδή, για να δω μια χριστουγεννιάτικη ταινία
του Βαγγέλη Καρατζά – Πατέρας αυτιστικού παιδιού
Η αμερικάνικη τηλεταινία “Christmas Ever After” του 2020 κάνει για αυτό τον σκοπό, ξεχωρίζει όμως γιατί είναι η πρώτη χριστουγεννιάτικη αισθηματική κωμωδία που έχω δει, με πρωταγωνίστρια ανάπηρη ηθοποιό, την Ali Stroker.
Αν ψάχνετε μία συγκινητική ιστορία αγάπης «που ανθίζει παρά την αναπηρία» της κεντρικής ηρωίδας, τότε αυτή δεν είναι η κατάλληλη ταινία για σας. Η Izzi, η ηρωίδα της ταινίας, είναι μία συγγραφέας αισθηματικών μυθιστορημάτων, που ψάχνει να βρει τον ιδανικό άντρα, βγαλμένο μέσα από τα βιβλία της. Όμως κανένας δεν μπορεί να ανταπεξέλθει σε αυτά τα standards, είναι σε δημιουργικό αδιέξοδο και δεν μπορεί να γράψει. Αποφασίζει λοιπόν να πάει στο αγαπημένο της χριστουγεννιάτικο μέρος για διακοπές και εκεί συναντά την επιτομή του ψηλού μελαχρινού με γένια, στο πρόσωπο του Matt, ενός γοητευτικού και χαριτωμένα αδέξιου χήρου και πατέρα (δοκιμασμένη συνταγή σε αυτές τις ταινίες), που είναι ίδιος με τον ήρωα στα εξώφυλλα των βιβλίων της. Βολικό και αυτό…
Άλλωστε είναι μια τυπική αμερικάνικη αισθηματική κομεντί, καλοφτιαγμένη, που διασκεδάζει τον θεατή, χωρίς να τον συγκλονίζει ή να τον προβληματίζει, αλλά ούτε βέβαια και να τον προσβάλλει.
Αναπηρία…
Το θετικό της ταινίας είναι ότι αντιμετωπίζει την αναπηρία της Izzi όπως ακριβώς είναι: Η πραγματικότητα της. Δεν αναφέρεται σχεδόν ποτέ στην ταινία, δεν υπάρχει λόγος να ψάξουμε το παρελθόν της, αλλά ούτε και κρύβεται, αφού σε κάθε πλάνο είναι εμφανές και σε πρώτο πλάνο, το αναπηρικό της αμαξίδιο.
Δεν πρωταγωνιστεί η αναπηρία αλλά ή Izzi που είναι έξυπνη, χαριτωμένη και αστεία, με ένα χαμόγελο που σε κερδίζει.
Επιστημονική φαντασία στην Ελλάδα…
Στην ταινία βλέπουμε την Izzy να οδηγεί αυτοκίνητο, να κυκλοφορεί ελεύθερα και ανεμπόδιστα με το αμαξίδιο της σε καφέ, εστιατόρια, σαλέ και στον δρόμο, στην μέση του χειμώνα.
Αν μεταφέραμε το σκηνικό αυτό, σε κάποιο ελληνικό ορεινό «κοσμοπολίτικο» χωριό, μάλλον θα γυρίζαμε ταινία επιστημονικής φαντασίας και όχι χριστουγεννιάτικο ρομάντζο…
Είναι πολύ πιο εύκολο να γνωρίσεις ανθρώπους ή να βρεις τον έρωτα, αν μπορείς να κυκλοφορήσεις και αν η προσβασιμότητα δεν είναι ζητούμενο αλλά δεδομένο.
Τέσσερις ταινίες με ψυχή για τις γιορτές των Χριστουγέννων (+ 1 bonus)!
Τέσσερις ταινίες με ψυχή για τις γιορτές των Χριστουγέννων (+ 1 bonus)!
Εκπροσώπηση…
Η Ali Stroker εκπροσωπεί με τον καλύτερο τρόπο τις ανάπηρες γυναίκες στην μυθοπλασία, αφού έχει βραβευτεί στο θέατρο με Tony, έχει γράψει παιδικά βιβλία και έχει ακτιβιστική δράση στο χώρο της αναπηρίας. Η ταινία με την απλότητα και ελαφράδα της, προσφέρεται για τις γιορτινές μέρες και είναι για όλη την οικογένεια.
Το πιο σημαντικό όμως είναι, ότι αποτελεί μία καλή αρχή, να δούμε επιτέλους ακόμα περισσότερους ανάπηρους ηθοποιούς σε ολοένα και περισσότερους και διαφορετικούς ρόλους!
