Αποτελει μια κοινη προσπάθεια των τελευταίων ετών, στα όρια της σουρεαλιστικής φωτογραφίας. Ένα ταξίδι σε έναν κόσμο οικείο, αλλά παραμορφωμένο. Περα απο τα όρια της πραγματικότητας που αμφισβητεί τους νόμους της φυσικής.
Η δημιουργία εικονων πραγματοποιήθηκε χωρίς καμία ψηφιακή επαφή. Χρησιμοποιώντας φυσικό φωτισμό, ευρηματικότητα και δημιουργικό μάτι, με μοναδική οπτική που εμβαθύνει στο υποσυνείδητο και το άγνωστο.
Πώς λοιπόν μπορεί κανείς να επιτύχει τόσο μαγευτικές εικόνες χωρίς να βασίζεται στην ψηφιακή παραμόρφωση; Η απάντηση βρίσκεται στην εξερεύνηση των φυσικών ιδιοτήτων του μέσου. Παίζοντας με το φως, την υφή, τις αντανακλάσεις και την προοπτική, δημιουργηθηκαν εικόνες απόκοσμες που προσδίδουν ταυτόχρονα μια αισθηση αληθινή και σουρεαλιστική. Το αποτέλεσμα αποτυπώνει την ουσία του σουρεαλιστικού με τρόπο που η ψηφιακή χειραγώγηση απλά δεν μπορεί να αντιγράψει.
Μέσω της χρήσης δημιουργικών στηρίξεων και του σχεδιασμού περίπλοκων σκηνικών, οι δυο φωτογράφοι επιχειρουν την ψευδαίσθηση του παράξενου επεκτεινόμενη πέρα από τα όρια της πραγματικότητας. Το κλειδί βρίσκεται στην ικανότητα να αγγίζεις το υποσυνείδητο και να συνδυάζεις το συνηθισμένο με το παράξενο.
Τα διαφορα σκηνικα σε συνεργασια με το περιβαλλον, προκαλούν σκέψη και προσδίδουν την ευκαιρία στο κοινό να αναρωτηθεί τι είναι πραγματικό και τι όχι, ενώ η επιλεκτική εστίαση και ο χειρισμός γωνίας προσθέσουν ένα επιπλέον επίπεδο απρόβλεπτου. Με απλά λόγια, η σκηνογραφία είναι η βάση στη σφαίρα του σουρεαλισμού και αξιοποίησης των απεριόριστων δυνατοτήτων της φαντασίας.
Αντικατοπτρίζοντας το θέμα ή το τοπίο σε μια επιφάνεια όπως το νερό ή το γυαλί, οι φωτογράφοι δημιουργούν νέες και ασυνήθιστες προοπτικές. Είναι μια ασταθής διαδικασία που απαιτεί δημιουργικότητα και υπομονή, η σουρεαλιστική φωτογραφία μέσω της χρήσης καθρεφτών και αντανακλάσεων επιτρέπει στους φωτογράφους να κάνουν το οικείο άγνωστο και να δημιουργήσουν έναν κόσμο που φαίνεται σχεδόν αδύνατος, αλλά και πάλι μαγευτικός.
Αλλάζοντας τις ρυθμίσεις του διαφράγματος, την εστιακή απόσταση και την κατεύθυνση, οι φωτογράφοι δημιουργουν θολά, ονειρικά φόντα ή να απομονώσουν τα θέματά τους με ευκρινή ανάγλυφη θέση. Η ικανότητα μετατόπισης εστίασης μπορεί να προσθέσει επίπεδα βάθους, διαστάσεων, ακόμη και συναισθημάτων.
Ο Νίκος Παπουτσάκης και ο Ιορδάνης Κεραμιδάς ειναι ερασιτέχνες φωτογραφοι, με πολλες συμμετοχες και διακρισεις σε διεθνείς και εγχώριες εκθέσεις και διαγωνισμούς.
