Ακόμη μια χρονιά που ο Γιώργος Ζήσης Μπιλιώνης (ηθοποιός, μέλος της ομάδας νέων καλλιτεχνών με και χωρίς αναπηρία «Εν Δυνάμει») γράφει για αυτά που θα έπρεπε πια να είναι αυτονόητα: Για το δικαίωμα του ανάπηρου αδελφού του Νικάνορα να πάει στο σχολείο που επιλέγει χωρίς αποκλεισμούς.
Η σχετική ανάρτηση…
Φτάνουμε ξανά σε ένα σημείο που συζητάμε τα αυτονόητα.
Ο αδερφός μου ετοιμάζεται να εισαχθεί στην Α’ Λυκείου τον ερχόμενο Σεπτέμβρη. Η Α’ Λυκείου όμως δε θέλει!
Συνηθίζεται τα παιδιά να πηγαίνουν σε σχολείο που είναι κοντά στα σπίτια τους, τουλάχιστον στην επαρχία. Το λύκειο όμως της περιοχής μας δεν θα δεχθεί φέτος τον Νικάνορα ως μαθητή για τους πολύ απλούς λόγους:
Α. Δεν έχει τουαλέτα, και μέχρι να φτιαχτεί ποιος ξέρει ποτε θα είναι έτοιμη
Β. Έχουμε πολλά παιδιά, 500, αν του κάνουν bullying εμείς πως θα το καταλάβουμε και πως θα το ελέγξουμε;
Γ. Το ειδικό σχολείο σε ένα χωριό της Κοζάνης 10 χιλιόμετρα μακριά από την πόλη είναι πολύ καλό!
Αγαπητό πρώην σχολείο μου, γιατί κάποτε τύχαινε και εγώ να ειμαι μαθητής σας:
Α. Κάτι έχω καταλάβει ότι τα σχολεία για το προσωπικό ανοίγουν πολύ πολύ νωρίς πριν την καθορισμένη για τους μαθητές έναρξη, όποτε ο χρόνος για μια τουαλέτα είναι αρκετός.
Ο Νικάνορας είναι Ανάπηρος και δεν θα πάει στο Σχολείο. Γιατί;
Ο Νικάνορας είναι Ανάπηρος και δεν θα πάει στο Σχολείο. Γιατί;
Β. Μάθετε στα παιδιά σας να μην κάνουν bullying, να είναι εκεί για τους άλλους. Μάθετε στα παιδιά σας ότι οι επιτυχίες στα μαθήματα και οι εκδρομές δεν είναι το μόνο για το οποίο πρέπει να ξυπνάμε και να κοιμόμαστε. Και αγαπημένοι καθηγητές, ξέρετε ποια παιδιά είναι αυτά που υποφέρουν. Πάρτε θέση! Ο κόσμος καίγεται και τα σχολεία μας είναι μικρογραφία του κόσμου αυτού. Προωθήστε λοιπόν τα ιδανικά τα οποία μέσω της θέσης πρέπει να προωθούνται. Μπορώ να σας τα γράψω αναλυτικά όπως:
Η διαφορετική εθνικότητα είναι το ίδιο σπουδαία και μαγευτική.
Η διαφορετική σεξουαλικότητα είναι μια μικρή γιορτή για την ευτυχία που μπορούμε να βρούμε μέσα μας.
Η αναπηρία είναι ένα κοινωνικό κατασκεύασμα και πολύ κουλ.
Η διαφορετική θρησκεία δεν είναι αμαρτία ούτε εμπόδια στην επικοινωνία.
Η διαφορετικότητα, που ποιος την ορίζει επιτελούς, είναι απλώς μια γιορτή. Οπότε αντί να μη ξέρετε πως να διαχειριστείτε τα 500 παιδιά σας, γιορτάστε το.
Γ. Ο Νικάνορας συνειδητά παρακολουθεί μαθήματα σε τυπικό σχολείο για λόγους κοινωνικοποίησης, δικτύωσης και ομαλής ένταξης.
Όχι κύριε διευθυντά, η επιλογή σχολείου είναι δίκη μας και επίσης δεν έχουμε αμάξι για να πάμε μέχρι εκεινο το χωριό.
Λέμε ξανά τα αυτονόητα και θα τα λέμε μέχρι να μην έχουμε άλλο φωνή.
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
ΣΧΟΛΕΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ
ΜΥΑΛΑ ΑΝΟΙΧΤΑ
Η ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΜΑΣ ΠΟΥ ΣΑΣ ΤΣΑΚΙΖΕΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΟΡΤΗ!
Υ.Γ ναι έχετε δίκιο πρώην σχολείο μου, δε τα καταφέρνετε με το bullying, και ποτέ δεν μου είπατε «όλα καλά Γιώργο». Προσπαθήστε να τα καταφέρετε τώρα.
Περισσότερα νέα Συλλόγων – Φορέων – ΜΚΟ
Πηγή: Γιώργος-Ζήσης Μπιλιώνης
