Με επιστολή της στο υπουργείο Παιδείας η Ε.Σ.Α.μεΑ. ζητάει την άμεση αποκατάσταση των προβλημάτων στις τοποθετήσεις και μεταθέσεις των εκπαιδευτικών (αναπληρωτών και μονίμων) που είναι άτομα με αναπηρίες ή/και χρόνιες παθήσεις ή είναι γονείς ή νόμιμοι κηδεμόνες ατόμων με βαριές αναπηρίες.
Αναλυτικά…
Αθήνα: 08.12.2021
Ε.Σ.Α.μεΑ.: Προβλήματα και ταλαιπωρία για τους εκπαιδευτικούς ΑμεΑ και τους εκπαιδευτικούς γονείς ΑμεΑ
Η ΕΣΑμεΑ έχει γίνει αποδέκτης διαμαρτυριών από νεοδιορισθέντες εκπαιδευτικούς με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις, καθώς και από εκπαιδευτικούς που έχουν στη φροντίδα τους άτομα με βαριά αναπηρία (γονείς ή νόμιμοι κηδεμόνες), οι οποίοι, σύμφωνα με το άρθρο 62 του ν.4589/2019, είναι υποχρεωμένοι να παραμείνουν στον τόπο διορισμού τους για χρονικό διάστημα τουλάχιστον 2 σχολικών ετών, πριν ζητήσουν μετάθεση.
Σύμφωνα με το άρθρο 42 του Ν.4722/20, οι νεοδιοριζόμενοι εκπαιδευτικοί που ανήκουν στις ειδικές κατηγορίες μετάθεσης, και εφόσον διαθέτουν πιστοποιητικό αναπηρίας από τα ΚΕΠΑ, δύνανται να αποσπώνται, πλην όμως τα έτη της απόσπασης δεν υπολογίζονται στα απαιτούμενα 2 έτη με τα οποία κατοχυρώνουν δικαίωμα μετάθεσης.
Η προαναφερόμενη ρύθμιση έχει δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στους νεοδιοριζόμενους εκπαιδευτικούς με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις, αλλά και στους εκπαιδευτικούς που έχουν στη φροντίδα τους άτομα με βαριές αναπηρίες, διότι δεν εξασφαλίζει πως, επί παραδείγματι,
– θα κάνει τις τακτικές μεταγγίσεις του ένας εκπαιδευτικός με θαλασσαιμία εάν τοποθετηθεί σε απομακρυσμένο μέρος, μακριά από την εξιδεικευμένη μονάδα που τον παρακολουθεί
– πως θα υπηρετήσουν εκπαιδευτικοί με χρόνια πάθηση μακριά από την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη
– για τις δυσμενείς επιπτώσεις που προκύπτουν στη ζωή παιδιών με βαριές αναπηρίες που θα απομακρυνθούν από το οικείο περιβάλλον τους και τις δομές που παρακολουθούν εξειδικευμένα προγράμματα αποκατάστασης ή/και διημέρευσης-ημερήσιας φροντίδας εξαιτίας της τοποθέτησης των εκπαιδευτικών γονέων ή κηδεμόνων τους σε άλλες απομακρυσμένες περιοχές, που στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν υπάρχουν αντίστοιχων υπηρεσιών δομές κ.ο.κ.
Επιπλέον, με την παρ. 5 του άρθρου 62 που Ν.4589/2019, οι γονείς–εκπαιδευτικοί μπορούν να πάρουν μόνο απόσπαση και όχι μετάθεση -όπως προβλέπει το ΠΔ 50/1996, αγνοώντας προφανώς ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα τέκνα τους, όντας άτομα με αναπηρίες ή/και χρόνιες παθήσεις, δε διαρκούν μόνο για ένα έτος, δηλαδή αγνοώντας πως τα προβλήματα και οι ανάγκες της αναπηρίας δεν έχουν διάρκεια μόνο όσο διαρκεί η απόσπαση που δίνει ο νομοθέτης του Ν.4589/2019.
Ενώ και με την Υ.Α 104627/ΓΔ5/10-08-2020, που αφορά στις τοποθετήσεις των αναπληρωτών, για τους εκπαιδευτικούς που είναι γονείς ή έχουν στην φροντίδα τους άτομα με βαριά αναπηρία, δεν λαμβάνεται υπόψη καθόλου η αναπηρία του προστατευόμενου τέκνου-ατόμου με βαριά αναπηρία ή και χρόνια πάθηση.
Η σταδιακή κατάργηση όλων των ευεργετικών διατάξεων που είχαν προβλεφθεί, στο πλαίσιο των εύλογων προσαρμογών στην εργασία- για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι εν λόγω κατηγορίες εκπαιδευτικών στις τοποθετήσεις τους σε σχολικές δομές, οι οποίες τους προστάτευαν ώστε να μην τοποθετούνται σε απομακρυσμένα και δυσπρόσιτα μέρη, διευκολύνοντάς τους στην άσκηση των καθηκόντων τους στην εκπαίδευση, έχει επιφέρει τεράστια προβλήματα και δυσκολίες στην επαγγελματική τους σταδιοδρομία, αλλά και στην οικογενειακή τους ζωή και καθημερινότητα και έχει τους έχει οδηγήσει σε απόγνωση.
Επιπρόσθετα, παρατηρείται πανσπερμία νομοθετικών διατάξεων, οι οποίες ισχύουν για τις τοποθετήσεις, τις αποσπάσεις και τις μεταθέσεις, ανάλογα με την κατηγορία αναπηρίας ή και τα ποσοστά αναπηρίας, με αποτέλεσμα για κάποιες κατηγορίες αναπηρίας να ισχύουν διαφορετικές ρυθμίσεις στις αποσπάσεις και διαφορετικές στις μεταθέσεις.
Για ακόμη μία φορά επισημαίνεται η ανάγκη για αναμόρφωση και επικαιροποίηση του αναχρονιστικού Π.Δ. 50/1996, το οποίο διέπει το σύστημα μεταθέσεων, αποσπάσεων εκπαιδευτικών με αναπηρίες και εκπαιδευτικών που είναι γονείς ατόμων με αναπηρία, το οποίο χρονολογείται από το 1996 και το οποίο μερικώς προστάτευε μία μερίδα εκπαιδευτικών με αναπηρίες ή/και χρόνιες παθήσεις.
Η ΕΣΑμεΑ ζητά από την ηγεσία του υπ. Παιδείας συνάντηση ώστε να βρεθεί επιτέλους λύση στα ανωτέρω και σε άλλα ζητήματα.
Η επιστολή…
ΠΡΟΣ: κ. Ν. Κεραμέως, Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων
Κυρία Υπουργέ,
Η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α.μεΑ.), όπως γνωρίζετε, αποτελεί την τριτοβάθμια Οργάνωση των ατόμων με αναπηρία, χρόνιες παθήσεις και των οικογενειών τους στη χώρα και αναγνωρισμένο Κοινωνικό Εταίρο της ελληνικής Πολιτείας σε ζητήματα αναπηρίας.
Κύρια αποστολή της είναι η καταπολέμηση των διακρίσεων σε βάρος των ατόμων με αναπηρία, χρόνιες παθήσεις και των οικογενειών τους και η προώθηση, προστασία και απόλαυση των ανθρωπίνων και συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων τους. Όσον αφορά στα ανθρώπινα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, αυτά κατοχυρώνονται με τη Σύμβαση του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία, που η χώρα μας μαζί με το Προαιρετικό της Πρωτόκολλο επικύρωσε με τον Ν. 4074/2012.
Με το παρόν θα θέλαμε να θέσουμε υπόψη σας τα σοβαρά ζητήματα που αντιμετωπίζουν νεοδιοριζόμενοι (αναπληρωτές και μόνιμοι) εκπαιδευτικοί με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις, αλλά και εκπαιδευτικοί γονείς ή νόμιμοι κηδεμόνες ατόμων με βαριές αναπηρίες, αναφορικά με τις τοποθετήσεις τους σε σχολικές δομές.
Έχουμε γίνει αποδέκτες διαμαρτυριών από νεοδιορισθέντες εκπαιδευτικούς με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις, καθώς και από εκπαιδευτικούς που έχουν στη φροντίδα τους άτομα με βαριά αναπηρία (γονείς ή νόμιμοι κηδεμόνες), οι οποίοι, σύμφωνα με το άρθρο 62 του ν.4589/2019, είναι υποχρεωμένοι να παραμείνουν στον τόπο διορισμού τους για χρονικό διάστημα τουλάχιστον 2 σχολικών ετών, πριν ζητήσουν μετάθεση.
Σύμφωνα με το άρθρο 42 του Ν.4722/20, οι νεοδιοριζόμενοι εκπαιδευτικοί που ανήκουν στις ειδικές κατηγορίες μετάθεσης, και εφόσον διαθέτουν πιστοποιητικό αναπηρίας από τα ΚΕΠΑ, δύνανται να αποσπώνται, πλην όμως τα έτη της απόσπασης δεν υπολογίζονται στα απαιτούμενα 2 έτη με τα οποία κατοχυρώνουν δικαίωμα μετάθεσης.
Η προαναφερόμενη ρύθμιση έχει δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στους νεοδιοριζόμενους εκπαιδευτικούς με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις, αλλά και στους εκπαιδευτικούς που έχουν στη φροντίδα τους άτομα με βαριές αναπηρίες, διότι δεν εξασφαλίζει πως, επί παραδείγματι, θα κάνει τις τακτικές μεταγγίσεις του ένας εκπαιδευτικός με θαλασσαιμία εάν τοποθετηθεί σε απομακρυσμένο μέρος, μακριά από την εξιδεικευμένη μονάδα που τον παρακολουθεί ή χωρίς να ενδιαφερθεί πως θα υπηρετήσουν εκπαιδευτικοί με χρόνια πάθηση μακριά από την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη ή για τις δυσμενείς επιπτώσεις που προκύπτουν στη ζωή παιδιών με βαριές αναπηρίες που θα απομακρυνθούν από το οικείο περιβάλλον τους και τις δομές που παρακολουθούν εξειδικευμένα προγράμματα αποκατάστασης ή/και διημέρευσης-ημερήσιας φροντίδας εξαιτίας της τοποθέτησης των εκπαιδευτικών γονέων ή κηδεμόνων τους σε άλλες απομακρυσμένες περιοχές, που στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν υπάρχουν αντίστοιχων υπηρεσιών δομές κ.ο.κ.
Επιπλέον, με την παρ. 5 του άρθρου 62 που Ν.4589/2019, οι γονείς–εκπαιδευτικοί μπορούν να πάρουν μόνο απόσπαση και όχι μετάθεση -όπως προβλέπει το ΠΔ 50/1996, αγνοώντας προφανώς ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα τέκνα τους, όντας άτομα με αναπηρίες ή/και χρόνιες παθήσεις, δε διαρκούν μόνο για ένα έτος, δηλαδή αγνοώντας πως τα προβλήματα και οι ανάγκες της αναπηρίας δεν έχουν διάρκεια μόνο όσο διαρκεί η απόσπαση που δίνει ο νομοθέτης του Ν.4589/2019.
Ενώ και με την Υ.Α 104627/ΓΔ5/10-08-2020, που αφορά στις τοποθετήσεις των αναπληρωτών, για τους εκπαιδευτικούς που είναι γονείς ή έχουν στην φροντίδα τους άτομα με βαριά αναπηρία, δεν λαμβάνεται υπόψη καθόλου η αναπηρία του προστατευόμενου τέκνου-ατόμου με βαριά αναπηρία ή και χρόνια πάθηση.
Η σταδιακή κατάργηση όλων των ευεργετικών διατάξεων που είχαν προβλεφθεί, στο πλαίσιο των εύλογων προσαρμογών στην εργασία- για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι εν λόγω κατηγορίες εκπαιδευτικών στις τοποθετήσεις τους σε σχολικές δομές, οι οποίες τους προστάτευαν ώστε να μην τοποθετούνται σε απομακρυσμένα και δυσπρόσιτα μέρη, διευκολύνοντάς τους στην άσκηση των καθηκόντων τους στην εκπαίδευση, έχει επιφέρει τεράστια προβλήματα και δυσκολίες στην επαγγελματική τους σταδιοδρομία, αλλά και στην οικογενειακή τους ζωή και καθημερινότητα και έχει τους έχει οδηγήσει σε απόγνωση.
Επιπρόσθετα, παρατηρείται πανσπερμία νομοθετικών διατάξεων, οι οποίες ισχύουν για τις τοποθετήσεις, τις αποσπάσεις και τις μεταθέσεις, ανάλογα με την κατηγορία αναπηρίας ή και τα ποσοστά αναπηρίας, με αποτέλεσμα για κάποιες κατηγορίες αναπηρίας να ισχύουν διαφορετικές ρυθμίσεις στις αποσπάσεις και διαφορετικές στις μεταθέσεις.
Στο σημείο αυτό αξίζει να επισημάνουμε για ακόμη μία φορά την ανάγκη για αναμόρφωση και επικαιροποίηση του αναχρονιστικού Π.Δ. 50/1996, το οποίο διέπει το σύστημα μεταθέσεων, αποσπάσεων εκπαιδευτικών με αναπηρίες και εκπαιδευτικών που είναι γονείς ατόμων με αναπηρία, το οποίο χρονολογείται από το 1996 και το οποίο μερικώς προστάτευε μία μερίδα εκπαιδευτικών με αναπηρίες ή/και χρόνιες παθήσεις.
Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το Κ.Ε.Σ.Υ. στο πλαίσιο του εκσυγχρονισμού του εν λόγω προεδρικού διατάγματος, είχε ζητήσει από το 2016 από το Υπουργείο Παιδείας την εφαρμογή της υπ’ αριθ. 4 Απόφασης της 256ης/24.06.2016 Ολομέλειάς του για την τροποποίηση των διατάξεων που Π.Δ. 50/96 ώστε για λόγους ισονομίας και ισότητας, να συμπεριληφθούν και άλλες κατηγορίες αναπηρίας στην ευνοϊκή αυτή ρύθμιση, χωρίς ακόμα να έχει γίνει δεκτή (!).
Στο Π.Δ. 50/1996, δεν συμπεριλαμβάνονται κατηγορίες αναπηρίας όπως τυφλοί ή κωφοί, αλλά ακόμα και οι πάσχοντες από σκλήρυνση κατά πλάκας, οι οποίοι συμπεριλαμβάνονται, πρέπει να καταστούν παραπληγικοί ή τετραπληγικοί για να κάνουν χρήση της ρύθμισης. Εύκολα γίνεται αντιληπτό από τα προαναφερόμενα ότι χρειάζεται άμεση αναμόρφωση και επικαιροποίηση το εν λόγω Π.Δ.
Κυρία Υπουργέ,
Ως εκ τούτου ζητάμε άμεσα τον ορισμό συνάντησης μαζί σας και τους αρμόδιους παράγοντες του Υπουργείου Παιδείας, προκειμένου να σας εκθέσουμε αναλυτικά τα προαναφερόμενα ζητήματα για την εξεύρεση της καλύτερης δυνατής επίλυσής τους.
Είναι αδιανόητο, την εποχή της εφαρμογής της Διεθνούς Σύμβασης του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες, την εποχή που υπάρχει και έχει τεθεί σε εφαρμογή το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία, την εποχή που έννοιες όπως «δικαιωματική προσέγγιση της αναπηρίας», «προστασία και κοινωνική ένταξη των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους», «εύλογες προσαρμογές στην εργασία», «συμπερίληψη» κυριαρχούν και πρέπει να κυριαρχούν στο πολιτικό λεξιλόγιο και στις δημόσιες πολιτικές, το Υπουργείο Παιδείας, αντί να πρωτοστατεί στην πρακτική εφαρμογή αυτών των εννοιών, αντιθέτως να διατηρεί εμπόδια στην καθημερινότητα, την εργασία και την εκπαίδευση των ατόμων με αναπηρίες ή/και με χρόνιες παθήσεις, είτε αυτά είναι προσωπικό στην εκπαίδευση είτε είναι μαθητές.
Ευελπιστώντας πως θα ανταποκριθείτε θετικά προκειμένου να αποκατασταθεί η αδικία και ταλαιπωρία που υφίστανται οι εκπαιδευτικοί με αναπηρία και χρόνια πάθηση, αλλά και οι γονείς και νόμιμοι κηδεμόνες ατόμων με βαριές αναπηρίες ή/και χρόνια πάθηση, σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων.
Περισσότερα νέα Συλλόγων – Φορέων – ΜΚΟ
Πηγή: https://www.esamea.gr/
