Σήμερα έγινες 10 χρονων και το μυαλό μου γυρίζει στο παρελθόν. Πολλά χρόνια πίσω. Θυμάμαι πως σε έπιασα πρώτη φορά στην αγκαλιά μου… Ήσουν τόσο δα μικρούλι! Και ορκίστηκα πως θα ήμουν πάντα δίπλα σου ό,τι και αν γίνει.
της μαμάς του Αναστάση
Εσύ με κοίταξες και τα μάτια σου μου ‘παν τα πάντα. Και πόσο αγώνα για να με πάρεις αγκαλιά! Θυμάμαι, θυμάμαι εκείνον τον ειδικό που μου έλεγε να μη περιμένω πολλά από σένα, ότι το μυαλό σου υστερεί. Κι εγώ να προσπαθώ να αγγίξω το μυαλό σου…
Έβαζα μουσική και χορεύαμε, ετσι αλλοπρόσαλα, τους δικούς μας ρυθμούς. Να κάνουμε πρόγραμμα και μετα να τα κάνω όλα τούμπα για να βρω τον κατάλληλο θεραπευτή, γιατί πάνω απ’ όλα είσαι εσύ. Εσύ που ξέρεις να προσφέρεις απλοχερα χαρά, αποδεικνύοντας πως ο αυτιστικός χαίρεται, εχει συναισθήματα, δίνει αγκαλίες!
Δείτε το Βίντεο…
Ο αυτιστικός δε θα ζητήσει ένα ακριβό παιχνίδι, του φτάνει ένα σαπούνι και ένας τρίφτης! Μπορεί να προχωρήσει χιλιόμετρα όταν δίπλα του έχει τους γονείς του.
Και πέτυχε πόσα το μικρο μας αστεράκι έχοντας δίπλα του δύο γονείς σαν και μας και μια αδερφή σαν τη Χρύσα που τον αγαπάμε. Ο γιος μου ο Αναστάσης έγινε 10 ετών! Και έτσι όπως ήταν χαμογελαστός μπροστά στη τούρτα του, σκεφτόμουν: αγάπη μου μακάρι να έχεις πάντα αυτο το χαμόγελο! Το αστέρι μου τώρα θα τελειώσει το δημοτικό!
Ποια 21;
Δεν ξέρω ούτε καν που θα πάει αν δε φτιαχτεί το ΕΕΕΕΚ. Θα πάει χιλιόμετρα μακριά αν δε φτιαχτεί στο δήμο του. Και μετά; Μετά δε θα ‘χει που να πάει. Δε θα χωράει πουθενά. Θα είναι σπίτι του και σιγά-σιγά θα χάνει όλα όσα έχει κατακτήσει. Ο αυτιστικός θα ειναι πάντα αυτιστικός. Τι θα γίνει λοιπόν όταν θα λείψουν οι ρουτίνες του; Όταν δε θα υπάρχουν οι παρέες του; Τι θα κάνει; Παρακαλάμε να είμαστε καλά για να του προσφέρουμε ό,τι του αξίζει, ό,τι δικαιούται. Γινόμαστε η φωνή τους λοιπόν και φωνάζουμε: να κοιτάξετε αυτά τα παιδιά και μετά τα 20, τα 25 και εφόσον συμβαίνουν τόσα. Εμείς είμαστε δίπλα τους. Για πόσο; Τι θα απογίνουν;
Ένας αυτιστικος θα γεννηθεί αυτιστικός, θα ζήσει αυτιστικός, θα πεθάνει αυτιστικός…
Πολλοί γονείς δεν μπορούμε καν να σκεφτούμε τι θα γίνει όταν δε θα υπάρχουμε. Ας ενώσουμε λοιπόν τα χέρια και τις φωνές μας και ας διεκδικήσουμε για τα παιδιά μας σωστές δομές, στέγες, έτσι ώστε τα παιδιά μας να είναι σε ένα ασφαλές και καλύτερο περιβάλλον.
Με αγαπη
η μαμα του Αναστάση
Το κείμενο που διαβάσατε, είναι μέρος της συνεργασίας του nevronas.gr με τον Σύλλογο Γονέων Κηδεμόνων και Φίλων Παιδιών με Αυτισμό και Ειδικές Ανάγκες “Η Αγία Σκέπη” με στόχο την ανάδειξη των αναγκών των ατόμων με αναπηρία άνω των 21 ετών και στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους.
(Βίντεο) Open your Mind | Αναπηρία… Μετά τα 21 τι;
ΜΙΑ ΕΦΗΒΕΙΑ… ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΖΩΗΣ
(Βίντεο) Είμαι αυτιστικός και θα είμαι πάντα αυτιστικός…
“Αναπηρία: Μετά τα 21 τι;“
Ο Τοίχος της Ενηλικίωσης ενός Αυτιστικού…
Αναπηρία: Τι θα γίνει ο Δημήτρης μετά τα 21;
Η Συνεξέλιξη του Αυτισμού… στην Λέσβο!
