Ο Πολιτισμός του... Πανικού ή ο Πανικός... του Πολιτισμού;

Όσο προχωράει ο χρόνος κι όσο εξελίσσεται το ανθρώπινο είδος, γινόμαστε όλο και πιο ευάλωτοι στους εξωγενείς παράγοντες. Ο άνθρωπος είναι το μόνο είδος του ζωικού βασιλείου που έχει το αίσθημα της απειλής. Απ’ όλα τα έμβια όντα μόνο ο άνθρωπος έχει την έννοια του φόβου. Κι αυτή η έννοια μεγαλώνει προϊούσα της τεχνολογικής εξέλιξης του ανθρώπινου είδους.

του Θωμά Χαφή – Δημοσιογράφος ΑμεΑ

Δηλαδή, ο σύγχρονος άνθρωπος φοβάται πολύ περισσότερο από τον προϊστορικό, παρ’ όλο που η τεχνολογική του ανέλιξη είναι απείρως μεγαλύτερη. Και για να γίνουμε πιο αντιληπτοί, ας συγκρίνουμε την τεχνολογική εξέλιξη του σημερινού ανθρώπου, μ’ αυτήν του ανθρώπου πριν 100 χρόνια.

Ο προϊστορικός άνθρωπος παρέμενε στο ίδιο τεχνολογικό πλαίσιο, για πολλούς αιώνες. Δηλαδή, ο χρόνος τρέχει πιο γρήγορα, από τότε που ο άνθρωπος εφήυρε το ρολόι!

Ο μεγάλος ιστορικός Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος έλεγε ότι ο λαός που δεν γνωρίζει το παρελθόν του, είναι καταδικασμένος να το ξαναζήσει. Βέβαια, εδώ, έχω μια ένσταση!

Τα μεγαλύτερα ιστορικά λάθη έγιναν απ’ όσους υποτίθεται ότι γνώριζαν Ιστορία. Η προσωπική μου άποψη επί του συγκεκριμένου θέματος, είναι λίγο… μεταφυσική. Πιστεύω ότι το ιστορικό λάθος έχει μια περίεργη ελκτική δύναμη. Δηλαδή, πιστεύω ότι, αν η χώρα διοικούνταν από ανιστόρητους, αυτοί μπορεί να μην την οδηγούσαν στα ίδια ιστορικά λάθη.

Όσο περνάει, λοιπόν, ο χρόνος και γινόμαστε πιο τεχνικά προηγμένοι, παράλληλα, γινόμαστε και πιο ανασφαλείς.

Σαν η ζωή του σύγχρονου ανθρώπου να είναι πιο πολύτιμη απ’ αυτήν του προϊστορικού… παππού μας.

Κι αυτή η εξιδανίκευση της ανθρώπινης ζωής, που ζούμε στη σύγχρονη εποχή, μας έχει κάνει φονικούς.

Ο σύγχρονος πολιτισμός μας προσφέρει πολλά πράγματα, μαζί όμως με το φόβο μην τα χάσουμε.

Αυτός είναι ο πανικός που μας πιάνει μην τυχόν και χάσουμε τα επιτεύγματα του πολιτισμού μας. Αλλά έχουμε τον… πολιτισμό να εκφράζουμε τον πανικό μας… πολιτισμένα! Με τα πιο σύγχρονα όπλα, με τα τελευταία επιτεύγματα της πολεμικής βιομηχανίας!!!

Ας ηρεμήσουμε, αδέλφια. Πρέπει όλοι και όλες να συνειδητοποιήσουμε ότι η ζωή του καθενός και της καθεμιάς οφείλεται σε -αποκλειστικά- τυχαίους παράγοντες. Για σκεφτείτε το, διαβάζοντας αυτό το άρθρο, πίνοντας το καφεδάκι σας!!!