Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατά τη βόλτα του στον πεζόδρομο της Καλαμαριάς στη Θεσσαλονίκη συνομίλησε με έναν χρήστη αναπηρικού αμαξιδίου. Ο πρωθυπουργός αφού του έκανε σύσταση να φορέσει σωστά τη μάσκα, στη συνέχεια έβγαλε μία αναμνηστική φωτογραφία και αποχωρώντας, κοιτώντας το αναπηρικό αμαξίδιο, ανέφερε: «Έχεις ωραίο εργαλείο…».
του Νίκου Παγίδα – Εργοθεραπευτής
Και μετά έγινε χαμός!
Γιατί;
Γιατί κάποιοι θεώρησαν προσβλητικό το σχόλιό του.
Πολλές φορές τα τελευταία 5 χρόνια μέσα από το nevronas.gr έχουμε μιλήσει για τα λεγόμενα εργαλεία προσβασιμότητας. Το αναπηρικό αμαξίδιο είναι ένα από αυτά. Δίνει το δικαίωμα στον χρήστη του να μετακινηθεί και να είναι αυτόνομος/η (ανάλογα την αναπηρία, αλλά και την προσβασιμότητα στο δομημένο περιβάλλον). Άρα, ναι, είναι ωραίο εργαλείο! Και δεν είναι προσβλητικό ή μεμπτό να το παρομοιάσει κάποιος, με την λέξη εργαλείο. Θα μου πει κάποιος… «μα ο τρόπος που το είπε δεν ήταν κάπως;». Κάπως χαλαρό μου φάνηκε κι εμένα η αλήθεια είναι, αλλά δεν με ενόχλησε γιατί φαντάζομαι ότι είχε στο μυαλό του την ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟΤΗΤΑ.
Με ενοχλεί όμως, όπως με ενοχλούσε και παλαιότερα, η χαλαρότητα που επιδεικνύουν όσοι έχουν τα αξιώματα και την δυνατότητα να αποφασίσουν ή καλύτερα να νομοθετήσουν, για να βελτιώσουν την καθημερινότητα των ανάπηρων συνανθρώπων μας και δεν το πράττουν.
Με ενοχλεί που το κράτος δίνει 900 ευρώ και κάτι ψιλά κάθε 4 χρόνια, στον φίλο μου τον Γιώργο (χρήστη αμαξιδίου) κι αυτός αναγκάζεται να περιμένει την μητέρα του να μαζέψει χρήματα από την πετσοκομμένη σύνταξή της, προκειμένου να συμπληρώσει το μεγάλο ποσό που χρειάζεται για να αντικαταστήσει το σχεδόν κατεστραμμένο αναπηρικό του αμαξίδιο, μετά από 6 χρόνια χρήσης.
Με ενοχλεί που αυτό το αμαξίδιο χρειάζεται service κάθε λίγο και λιγάκι, επειδή ο Γιώργος αναγκάζεται να γίνεται κασκαντέρ και ζογκλέρ και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε λόγω της έλλειψης προσβασιμότητας σε κτίρια, πεζοδρόμια και δρόμους.
Με ενοχλεί που πολλοί από αυτούς που προσβλήθηκαν από την λέξη “εργαλείο” έχουν παρκάρει σε ράμπα ΑμεΑ ή σε θέση στάθμευσης αναπήρου.
Με ενοχλεί που πολλοί από αυτούς που προσβλήθηκαν έκαναν σχόλιο του τύπου “είπε το καρότσι… εργαλείο”. Ποιό καρότσι βρε παιδιά… αν πας για ψώνια, τότε ναι, θα χρειαστείς καρότσι για να το γεμίσεις με προϊόντα! Αναπηρικό ΑΜΑΞΙΔΙΟ, το λέμε.
Οι λέξεις έχουν δύναμη και όταν τις χρησιμοποιείς θα πρέπει να ξέρεις τί σημαίνουν!
Να θυμάστε τα εργαλεία προσβασιμότητας… γιατί με αυτά εξασφαλίζεται ένα κομμάτι αυτονομίας για τους ανάπηρους.
Οι πράξεις έχουν μεγαλύτερη δύναμη από τις λέξεις και όταν τις κάνεις σημαίνουν πολλά για πολλούς!
Δείτε το βιντεο…
Διαβάστε ακόμη…
«Μια ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΗ κοινωνία… ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΗ για όλους!»
Γράφει: ο Νίκος Παγίδας – Εργοθεραπευτής
