Ο ηθοποιός Μάκης Παπαδημητρίου μιλάει στην Μ. Μπακέλλα και την εφημερίδα «+οικία»…
Ξεκινήσατε να σπουδάσετε Φυσική και τυχαία όπως έχετε πει βρεθήκατε σε μια θεατρική ομάδα και ασχοληθήκατε με το θέατρο. Πίσω από την τυχαία επιλογή υπήρχε κάτι που προετοίμαζε το έδαφος για την μετέπειτα εξέλιξη σας;
Σίγουρα κάτι υπήρχε έχουν περάσει τόσα πολλά χρόνια! Αυτό που θυμάμαι, είναι ότι βρέθηκα σε μια ερασιτεχνική θεατρική ομάδα στον Υμηττό (Φ.Ο.Υ) χάριν μιας φίλης μου. Φοιτητές και οι δυο, με κάλεσε
σε μια πρόβα κι επειδή βαριόμουνα στο Πανεπιστήμιο, πήγα.
Δεν ενθουσιάστηκα αμέσως, αλλά ήταν όλοι τους άνθρωποι χαρούμενοι, ελεύθεροι, με ανοικτό μυαλό και με δέχτηκαν αμέσως, δεν ένιωσα ξένος παρόλο που δεν ήμουν μέλος της ομάδας. Ένα μήνα μετά συνειδητοποίησα ότι ήθελα να είμαι πιο πολύ εκεί παρά στο Πανεπιστήμιο να σπουδάζω Φυσική. Έτσι ξεκίνησαν όλα!
Αποφοίτησες με άριστα από την δραματική σχολή του Εθνικού θεάτρου, έχεις μια σημαντική πορεία μέχρι τώρα στο θέατρο, στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο, το βραβείο Δ. Χόρν το 2008; Η τύχη τελικά πόσο σημαντική είναι σε θέματα καριέρας;
Ναι, μπορεί ένα κομμάτι της πορείας να οφείλεται και στην τύχη.
Όταν δουλεύεις όμως συνεχώς και προσπαθείς και σε ενδιαφέρει η δουλειά σου, ναι τότε έρχεται η τύχη να κάνει το κάτι παραπάνω!
Ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μας είναι η δουλειά μας, αν είσαι συνεπής με την επιλογή σου και δεν μιλώ μόνο για το επάγγελμα του ηθοποιού, αλλά για όλα τα επαγγέλματα, αν αγαπάς αυτό που κάνεις τότε κάποια στιγμή θα σε βρει και η τύχη χωρίς να την κυνηγάς. Αν από την άλλη, αντιμετωπίζεις την όποια δουλειά μόνο ως δουλειά δεν βγάζει πουθενά.
Πόσο εύκολες είναι οι επιλογές συνεργασίας στο θέατρο, υπάρχει αυτή η δυνατότητα για ένα ηθοποιό;
Όσο πιο μικρός και νέος είσαι στο επάγγελμα η δυνατότητα επιλογής είναι πολύ περιορισμένη, όσο όμως μεγαλώνεις έχεις δυνατότητες επιλογής.
Κι επειδή λέγαμε για τύχη πριν, θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό γιατί δουλεύω με ανθρώπους που είναι στο ίδιο μήκος κύματος με μένα. Δεν μου έχει συμβεί ποτέ να μου τηλεφωνήσει για δουλειά κάποιος που δεν θα ήθελα να συνεργαστώ μαζί του και να πω όχι.
Μου αρέσει να είναι ο ρόλος και το έργο σε δεύτερη μοίρα και οι άνθρωποι που θα συνεργαστώ να είναι οι πρωταγωνιστές, οι ανθρώπινες σχέσεις είναι αυτό που μένει τελικά. Το ιδανικό βέβαια θα ήταν να γίνονται συνεργασίες όπου δεν θα υπάρχει ο παλιός, ο νέος, ο πρωταγωνιστής και οι άλλοι ρόλοι, όλοι να είναι μια ομάδα χωρίς προσωπικά θέλω.
Είναι πολύ δύσκολο το ξέρω, το ιδανικό όμως είναι αυτό, μακάρι να γίνονταν στο εκατό τοις εκατό.
Στις τελευταίες εκλογές του ΣΕΗ το καλοκαίρι ήσασταν υποψήφιος με την Δημοκρατική Ενότητα Ηθοποιών και αυτή την στιγμή σύμβουλος κινηματογράφου στο σωματείο.
Τα προβλήματα στον κλάδο σας ήταν πάντα πολλά, ακόμα περισσότερα σήμερα με την πανδημία.
Με δεδομένο ότι δεν ξέρω κανένα ηθοποιό που να είναι ευχαριστημένος με ότι έχει εξαγγείλει η Υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, θα ήθελα να μου πείτε τις σκέψεις σας για το σωματείο, για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στο θέατρο και τον πολιτισμό, και τα επόμενα βήματα.
Ποιος ηθοποιός να είναι ευχαριστημένος; Δεν υπάρχει μέριμνα και φροντίδα για τον πολιτισμό!
Καταδίκασαν τα θέατρα να κλείσουν. Όταν στα θέατρα δεν υπήρξε ούτε ένα επιβεβαιωμένο κρούσμα!
Θεωρήθηκε επικίνδυνο το ότι θα έμενε ο κόσμος στο θέατρο δυο ώρες, με τριάντα τοις εκατό χωρητικότητα με αποστάσεις και όλα τα μέτρα! Και επέτρεψαν σε αεροπλάνα, καράβια και ξενοδοχεία να είναι γεμάτα με κόσμο! Είναι τρελό αυτό!
Δεν υπάρχει καμία απολύτως διάθεση για να λυθεί το τεράστιο θέμα της αντιμετώπισης των ανθρώπων που εργάζονται στο θέατρο. Δεν εννοώ μόνο τους ηθοποιούς αλλά και τους μουσικούς ,τους φωτιστές, τους σκηνογράφους, όλους!
Είναι σαν να μας λένε «Εσείς δεν κάνετε δουλειά, τον χαβαλέ σας κάνετε», αυτή είναι η αντιμετώπιση!!!
Επιχορηγούν μόνο μεγάλα ιδρύματα και επιχειρηματίες για να κρατήσουν κάποια μεγάλα θέατρα ανοιχτά.
Για τους μικρούς παραγωγούς, τα μικρά Θέατρα δεν ενδιαφέρονται, θέλουν να τα εξαφανίσουν. Δεν τους ενδιαφέρει ο πολιτισμός, με αλλά λόγια να αγαπιόμαστε!
Το μητρώο Καλλιτεχνών είναι αστείο πραγματικά! Δηλαδή να δούμε ποιοι είναι και ποιοι όχι ηθοποιοί;
Είσαι 3 χρόνια άνεργος δεν θα πάρεις επίδομα, είσαι 2 χρόνια άνεργος θα πάρεις! Δηλαδή ο άλλος δεν θα πληρωθεί γιατί δεν είναι ταλαντούχος; Λες και η οικονομική κατάσταση δεν φαίνεται από την εφορία τους. Δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο γίνεται αυτό το ξεσκαρτάρισμα.
Σε ότι άφορα το ΣΕΗ θεωρούμε ότι πρέπει να γίνει πιο μαχητικό με μεγαλύτερη αντίσταση και διαμαρτυρία.
Δεν λύνονται όλα με διάλογο, με μια επίσκεψη ή με μια τηλεδιάσκεψη. Τώρα θα μου πείτε την συγκεκριμένη στιγμή ούτε απεργία, ούτε πορεία μπορεί να γίνει, είμαστε με την πλάτη στον τοίχο, πρέπει όμως να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε.
Μετά την καλοκαιρινή περιοδεία με τη «Μήδεια» του Μποστ, τι έχει στην συνεχεία;
Ποια περιοδεία… δεν προλάβαμε! Mόλις ξεκινήσαμε έγινε lockdown. Πολύ λίγες παραστάσεις προλάβαμε Ήταν τώρα να ξεκινήσουμε από τον Οκτώβρη με παραστάσεις Δευτέρα-Τρίτη, λόγω lockdown δεν προλαβαίνουμε. Ίσως το καλοκαίρι με περιοδεία. Είμαι όμως σε μια παράσταση που ευελπιστούμε να ανέβει τον Γενάρη στο θέατρο Ιλίσια μια παράγωγη του θεάτρου του Νέου Κόσμου με σκηνοθέτη τον Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο το έργο «The Lehman Trilogy» (η τριλογία των αδελφών Λίμαν) είναι η ιστορία τριών Εβραίων μεταναστών και η ιστορία του καπιταλισμού τα τελευταία 150 χρόνια .
Επίσης είμαι σε γυρίσματα ενός σήριαλ στο MEGA της Μυρτώς Κόντοβα με τίτλο “ΣΧΕΔΟΝ ΕΝΗΛΙΚΕΣ” θα προβληθεί τον Γενάρη .
Σας ευχαριστώ πολύ κύριε Παπαδημητρίου τι άλλο να ευχηθούμε από το να τελειώσει γρήγορα η πανδημία και αυτό που ζούμε.
Εγώ σας ευχαριστώ και βέβαια να ευχηθώ να τελειώσει όλο αυτό το μαρτύριο, θέλω να μπορώ να βγω να πάω στον πατέρα μου στην Ηλιούπολη xωρίς μήνυμα και χωρίς να τον βλέπω από μακριά, εκείνος στο μπαλκόνι και εγώ στο δρόμο.
Συνέντευξη: του Μάκη Παπαδημητρίου στην Μ. Μπακέλλα για την εφημερίδα «+οικία» (Δεκέμβριος 2020 Αρ. φυλ. 20ο).
Ευχαριστούμε τους συντάκτες της εφημερίδας «+οικία» και τον πρωτεργάτη αυτής της προσπάθειας κο Σπήλιο Διαβολίτση για την άδεια αναδημοσίευσης.
