Οφείλω να καταστήσω σαφές, στους φίλους και στις φίλες του nevronas.gr, ότι δεν είμαι αυτό που λένε, θρήσκος. Προσωπικά δεν πιστεύω ότι υπάρχει Θεός ή σωστότερα, δε μ’ ενδιαφέρει αν υπάρχει Θεός. Ίσως αυτές μου οι απόψεις αντίκεινται στο άρθρο που ανήρτησα τη Μ.Παρασκευή, στο οποίο κατέθετα τις απόψεις μου για τη σχέση των εκκλησιαστικών ύμνων της συγκεκριμένης ημέρας με το αρχαίο δράμα, αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με την άποψή μου για την ύπαρξη του Θεού. Τέλος πάντων.
του Θωμά Χαφή – Δημοσιογράφος ΑμεΑ
Σ’ αυτή μου την παρέμβαση, οφείλω να επισημάνω και να εξάρω την παλληκαρήσια συμπεριφορά του παπά από το Ναύπλιο, ο οποίος, το βράδυ της Μ. Παρασκευής, έβγαλε τον Επιτάφιο από την εκκλησία κι έκανε την περιφορά μόνος του, ενώ οι γείτονες, απ’ τα μπαλκόνια τους έψαλλαν το “αι γενεαί πάσαι”. Μπράβο στον συγκεκριμένο ιερέα που, σ’ αυτή τη δύσκολη περίοδο που ζούμε όλοι, βγήκε από την εκκλησία και περιέφερε τον Επιτάφιο!
Έτσι! Να τον δουν οι πιστοί (και οι άπιστοι) και ν’ αναταθούν ψυχικά, ελέω κορονοϊού.
Αυτός ο ιερέας δεν έθεσε σε κίνδυνο κανέναν, ούτε και το εαυτό του, αφού περιέφερε τον Επιτάφιο μόνος του, τηρώντας όλους τους κανόνες ασφαλείας, που μάς έχουν συστήσει οι ειδικοί. Μέσα, όμως, στα κλειστά σπίτια υπάρχουν άνθρωποι που έχουν ανάγκη να νιώσουν τον παπά κοντά τους. Τον δικό τους τον παπά, όχι τον Αρχιεπίσκοπο από την τηλεόραση ή από το live streaming.
Γιατί καλός κι ο Αρχιεπίσκοπος, καλή κι η τηλεόραση, καλό και το live streaming, αλλά η κάθε γειτονιά της χώρας θέλει να βλέπει τον παπά της, στις δύσκολες στιγμές της καραντίνας. Αυτόν ξέρει και μ’ αυτόν ταυτίζεται. Και έχει ανάγκη ν’ ακούει τις καμπάνες της δικής του εκκλησιάς.
Προσωπικά κατοικώ πολύ κοντά σε μια εκκλησία. Ομολογώ ότι μού έπεσε πολύ πνιγηρή η Πασχαλιά της βουβαμάρας. Τίποτα! Μεγάλη Παρασκευή και τίποτα! Αλήθεια, τί πρόβλημα θα ‘χε ο εφημέριος του ναού ν’ ανοίξει το… ηχοσύστημα και ν’ ακούει όλη η γειτονιά τις ψαλμωδίες; Αφού δε θα ‘κανε λειτουργία ο ίδιος. DJ θα… έπαιζε! Όταν όμως γινόταν (γιατί τώρα, λόγω κορονοϊού, δε γίνεται) κανένας πλούσιος γάμος, ακούει όλη η γειτονιά το γαμήλιο εμβατήριο με… καμπανάκια.
Τέλος πάντων. Να μην… κολάζομαι! Άντε, καλή Ανάσταση, αν μέ διαβάσετε πριν το τσούγκρισμα των αβγών και Χριστός Ανέστη, αν με διαβάσετε μετά το τσούγκρισμα.
Διαβάστε ακόμη…
Η Ελληνική θεώρηση του Θείου Δράματος, μέσα από την υμνολογία της Μ.Παρασκευής
Γράφει: ο Θωμάς Χαφής – Δημοσιογράφος ΑμεΑ
