Η αναστολή λειτουργίας του Ειδικού Νηπιαγωγείου Κωφών και Βαρήκοων Πάτρας, στο πλαίσιο του οποίου λειτουργεί και πιλοτικό Πρόγραμμα Πρώιμης Παρέμβασης, αφήνει ακάλυπτα τα παιδιά και τις οικογένειές τους.
του Νίκου Παγίδα – Εργοθεραπευτής
Το πρόβλημα είναι ότι σύμφωνα με τις οδηγίες που είχε η Πρωτοβάθμια για συγχώνευση τμημάτων, στο πλαίσιο προσπάθειας εξοικονόμησής εκπαιδευτικών από το Υπουργείο, το σχολείο έκλείσε καθώς επίσημα εγγεγραμμένοι είναι 2 μαθητές. Το θέμα είναι ότι στα ειδικά σχολεία μπορούν να γίνονται εγγραφές καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Δεν είναι σπάνιο ένα ειδικό σχολείο να ξεκινάει με ένα ή δύο παιδιά και στην πορεία αυτά να αυξάνονται.
Το Ειδικό Νηπιαγωγείο Κωφών και Βαρήκοων Πάτρας λειτουργεί από το 1988 και φιλοξενείται στους χώρους του Εθνικού Ιδρύματος Κωφών της Πάτρας. Είναι μια δομή Ειδικής Αγωγής που δέχεται μαθητές 4-7 ετών ύστερα από σχετική γνωμάτευση του οικείου ΚΕΔΑΣΥ και απευθύνεται σε παιδιά που έχουν διαγνωστεί με οποιοδήποτε βαθμό βαρηκοΐας.
Στο Ειδικό Νηπιαγωγείο Κωφών και Βαρήκοων Πάτρας λειτουργεί το Πρόγραμμα Πρώιμης Παρέμβασης…
Πρόκειται για ένα πιλοτικό εθελοντικό πρόγραμμα που δημιουργήθηκε ύστερα από το αυξανόμενο ενδιαφέρον των γονέων, που δεν έχουν την πολυτέλεια του χρόνου να περιμένουν ως τα 4 όπου το παιδί θα φτάσει στην ηλικία για εγγραφή στο Νηπιαγωγείο και λειτουργεί από το 2013 μόνο στο σχολείο της Πάτρας. Στο πλαίσιο αυτού του προγράμματος πραγματοποιούνται προγραμματισμένα απογευματινά ραντεβού εκτός ωραρίου σχολείου, στα οποία συμμετέχουν οικογένειες μικρών παιδιών μαζί με τα βαρήκοα βρέφη ή μεγαλύτερα παιδιά τους και δίνονται κατευθυντήριες γραμμές και οδηγίες για το τι να κάνουν στο σπίτι με τα παιδιά με τους λογοθεραπευτές και τους ακουολόγους.
Παράλληλα δίνει τη δυνατότητα και σε άλλους γονείς ακόμη κι αν έχουν εγγράψει το παιδί τους σε γενικό σχολείο για συνεδρίες, προκειμένου να ενδυναμωθούν και να επιμορφωθούν σε θέματα βαρηκοΐας.
Η Χριστίνα Κάντζιου, μητέρα τριών βαρήκοων κοριτσιών επικοινώνησε με το nevronas.gr…
“Η μεγάλη μας κόρη είναι 6 ετών και παρακολουθούσε το Ειδικό Νηπιαγωγείο Κωφών και Βαρήκοων Πάτρας και τα δίδυμα κορίτσια μας ηλικίας 3,5 χρονων (με ποσοστό αναπηρίας που φτάνει το 80%) παρακολουθούσαν, μαζί με τα παιδιά 7 άλλων οικογενειών, το πιλοτικό Πρόγραμμα Πρώιμης Παρέμβασης του σχολείου. Πριν λίγες εβδομάδες μας ενημέρωσε η Δ/νση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Αχαΐας ότι θα γίνει αναστολή λειτουργίας του νηπιαγωγείου, διότι είναι εγγεγραμμένα μόνο 2 παιδιά. Αφού ήρθαμε σε επικοινωνία μαζί τους και τους εξηγήσαμε τον αγώνα που έχουμε και ότι ωφελουμαστε κι εμείς οι γονείς και τα παιδιά μας, είπαν ότι δεν μπορεί να αλλάξει η απόφαση του Υπουργείου Παιδείας. Για τα δίδυμα κορίτσια μας, μας προέτρεψαν να περιμένουμε να συμπληρώσουν τα 4 έτη για να μπορούν να πάνε στην υποχρεωτική εκπαίδευση! Μέχρι τότε θα πρέπει να μείνουν σπίτι δηλαδή; Τα παιδιά πρέπει να εκπαιδεύονται με κάποιο τρόπο. Λαμβάνουν σοβαρή βοήθεια μέσα από το πρόγραμμα και φυσικά δεν μπορούμε και δεν θέλουμε να τα κρατήσουμε κλεισμένα μέσα στο σπίτι.”.
Στις 29/10/2021, σύμφωνα με την μητέρα, η νηπιαγωγóς ενημερώθηκε με έγγραφο για άρση της αναστολής λειτουργίας του σχολείου και σε λίγες ώρες δέχτηκε εκ νέου email όπου της έλεγαν να μην λάβει υπόψιν της το προηγούμενο email!
Η νηπιαγωγός Αλεξάνδρα Ζαγούρα, που υπηρετεί στο σχολείο Κωφών της Πάτρας είναι εξειδικευμένη. Εχει εργαστεί στην Αγγλία, έχει κάνει ειδική εκπαίδευση ακόμα και στα κοχλιακά εμφυτεύματα ώστε να εκπαιδεύει τα παιδιά και τους γονείς τους στη χρήση τους. Ίσως είναι και η μοναδική στην Ελλάδα που έχει αυτό το επίπεδο εκπαίδευσης. Αντί να την εκμεταλλευτεί το κράτος προς όφελος των παιδιών την πήγε σε ένα σχολείο ακουόντων στερώντας τις υπηρεσίες της από τα παιδιά που την έχουν ανάγκη.
Οι γονείς των παιδιών υποστηρίζουν την συμπερίληψη και την ένταξη στην εκπαίδευση, δηλώνουν όμως ότι στην περίπτωσή τους γίνεται με προχειρότητα και χωρίς κανέναν σχεδιασμό. Αναρωτιούνται τι θα γίνει με το Πρόγραμμα Πρώιμης Παρέμβασης που σταμάτησε να λειτουργεί, με αποτέλεσμα η σημαντικότατη εκπαίδευση που έπαιρναν οι οικογένειες αλλά και τα ίδια τα παιδιά, να μην υφίσταται πλέον.
Ρεπορτάζ: Νίκος Παγίδας – Εργοθεραπευτής
