Διάγουμε τις τελευταίες μέρες της καραντίνας και τώρα είναι που χρειάζεται η μεγαλύτερη προσοχή. Λες και το πρόβλημά μας είναι αν ανοίξουν τα κομμωτήρια ή τα σχολεία. Βέβαια, θα μου πείτε, την ίδια σπουδαιότητα έχει το άνοιγμα των σχολείων, μ’ αυτήν των καταστημάτων; Όχι, απαντώ. Το άνοιγμα των καταστημάτων, θεωρώ ότι είναι σημαντικότερο.
του Θωμά Χαφή – Δημοσιογράφος ΑμεΑ
Βέβαια, το πρόβλημα είναι πού θ’ αφήνουν τα παιδιά τους οι γονείς που, όταν λήξει η καραντίνα, θα κληθούν να επιστρέψουν στις εργασίες τους.
Τρέχουμε ν’ ανοίξουμε τη Γ’ λυκείου, για να δώσουν οι μαθητές εισαγωγικές εξετάσεις για την τριτοβάθμια εκπαίδευση! Ε, όχι! Να μην ανοίξουν τα λύκεια! Ας χάσουν τα παιδιά μια χρονιά. Δε χάθηκε κι ο κόσμος! Δηλαδή, αν περνούσαν στο πανεπιστήμιο κι έχαναν ένα έτος, θ’ άλλαζε τίποτα; Ναι. Τότε θα ήταν φοιτητές, ενώ τώρα μαθητές. Αχ! Αυτή η υποκρισία θα μάς φάει!
Το πρόβλημα, κατά τη γνώμη μου, είναι αλλού. Στα Νηπιαγωγεία και στα Δημοτικά. Όχι γιατί κινδυνεύουν τα παιδιά, αν πάνε σχολείο, αλλά πού θα πάνε αν δεν πάνε… Σας μπέρδεψα;
Έχω την απορία για το ποιος θα κρατήσει το μικρό παιδί, όταν οι γονείς του είναι στις δουλειές τους. Κατά την άποψή μου, εκεί είναι το πρόβλημα κι όχι στα Λύκεια και στα Πανεπιστήμια. Εξάλλου, εκεί μπορεί να εφαρμοστεί και η τηλεκπαίδευση. Στα νηπιαγωγεία και στα δημοτικά όμως;
Δεν είμαι ειδικός, αλλά, σύμφωνα με τις απόψεις των ειδικών, τα παιδιά του Νηπιαγωγείου και του Δημοτικού, δεν είναι απλώς ασυμπτωματικά, αλλά και δεν μεταδίδουν τον κορονοϊό.
Άρα, αν ισχύει αυτό, γιατί δεν ανοίγουν τα νηπιαγωγεία και τα δημοτικά κανονικά; Τα γυμνάσια με μειωμένο διδακτικό πρόγραμμα ή με τηλεκπαίδευση και τα λύκεια και τα τριτοβάθμια εκπαιδευτικά ιδρύματα με τηλεκπαίδευση. Κι όλ’ αυτά απ’ τον προσεχή Σεπτέμβριο. Τώρα ας το πάρουμε απόφαση, μαθητές λυκείων και γονείς ότι αυτή η χρόνια χάθηκε.
Κι ας πούμε στον γιο μας ή στην κόρη μας, που θα ‘δινε φέτος πανελλαδικές εξετάσεις, “παιδί μου, καλύτερα να χάσεις μια χρονιά απ’ τη ζωή σου, παρά τη ζωή σου”!
Γράφει: ο Θωμάς Χαφής – Δημοσιογράφος ΑμεΑ