Η αρχή με έναν αυτιστικό!

Μπορεί να είναι νωρίς για εμπειρίες με έναν αυτιστικό, αλλά είναι πολλοί αυτοί που ξέρουν και θα καταλάβουν ότι το να ζεις και να μεγαλώνεις έναν αυτιστικό είναι από την αρχή πολύ δύσκολο και πολύ απαιτητικό.

του Γιάννη Κουρή – Πατέρας αυτιστικού παιδιού

«Λαβύρινθος» είναι η ακριβής λέξη που μπορεί να πει κάποιος όταν παίρνει την διάγνωση.

Αυτό ακριβώς συμβαίνει. Είναι σαν να σε πετάνε μέσα σε έναν λαβύρινθο και παλεύεις με νύχια και δόντια να βγεις. Να λες: «Τώρα τι κάνω;.. Πώς προχωράω;.. Πώς θα βγω απ’ αυτόν τον λαβύρινθο;»

Μπορεί να σου ακούγεται ακραίο αλλά δεν θα βγεις ποτέ. Ποτέ πια δεν θα είναι η ζωή σου ίδια με πριν. Είναι πολλά αυτά που θα αλλάξουν στην ζωή σου, παίρνοντας αυτήν την διάγνωση. Ο κάθε τοίχος που θα συναντάς μέσα στον λαβύρινθο είναι και η δυσκολία που θα συναντήσεις έξω, όσον αφορά στην εξέλιξη του παιδιού σου.

Στην αρχή θα κλειστείς στον εαυτό σου, θα χαθείς από τους πάντες και είναι λογικό. Δεν μπορεί κανείς να μπει στην θέση σου αν δεν έχει παιδί με αναπηρία. Ξεκάθαρα!! Δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης παιδιού με αναπηρία με νευροτυπικού παιδιού.

Ίσως το καλύτερο που έχεις να κάνεις για να νοιώσεις καλύτερα, είναι να μιλάς γι’αυτό.

Να μιλάς για το παιδί σου με άλλους γονείς και όχι μόνο. Ίσως έτσι θα καταλάβεις, χωρίς να το περιμένεις, ότι ο καθένας, μπορεί και να έχει μεγαλύτερα θέματα να διαχειριστεί από το δικό σου. Θα βοηθήσεις πολλούς γονείς να μάθουν για τον Αυτισμό και να το “διδάξουν” στα παιδιά τους.

Ο καλύτερος δάσκαλος για την ενσυναίσθηση καιτην Συμπερίληψη θα είναι το δικό σου παιδί.

Θα δεις πόσο περήφανος θα νοιώσεις που από τον παιδικό σταθμό θα διδάσκει το παιδί σου αυτά τα σημαντικά για την κοινωνία και για το μέλλον των άλλων παιδιών.

Διαβάστε | Σκέψεις ενός πατέρα αυτιστικού παιδιού…

«Αποδοχή»! Μετά τον «Λαβύρινθο» έρχεται η λέξη ΑΠΟΔΟΧΗ…

Καλό είναι να προσπαθήσεις να προσαρμοστείς με την όλη κατάσταση και να δεχτείς ότι το παιδί σου θα είναι διαφορετικό από τα άλλα παιδιά. Και τί εννοώ διαφορετικό; Εννοώ ότι όλα θα τα κάνει με τον δικό του τρόπο.

Εσύ…

μπες μέσα στον κόσμο του,

άρχισε να σκέφτεσαι σαν αυτό,

δίνε του μόνον αγάπη, φιλιά…

Το νευροδιαφορετικό παιδί σου μπορεί να δείχνει σαν να σε αγνοεί κάτι που είναι μέρος της ζωής του και αυτό, (αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι… και σε βλέπει και σε αισθάνεται με έναν δικό του τρόπο).

Άλλαξε εσύ γι’ αυτό και όχι αυτό για σένα!

Μην ξεχνάς…