Δύσκολα θα ξεχαστούν αυτές οι μέρες…
Για κάποιους από εμάς, πάει καιρός που ζούσαμε σε “εθελοντική” καραντίνα, προσπαθώντας να αποκοπούμε από όλα τα στραβά της κοινωνίας. Τον φόβο, το μίσος. Πράγματα που όμως κρύβονταν και μέσα μας. Θέλαμε να τα πολεμήσουμε αλλά δεν μας έμενε δύναμη…
του Aλέξανδρου Πανδή
Και πως να σου μείνει, όταν έχεις αυτοάνοσα νοσήματα, όταν δεν έχεις δουλειά, αίσθημα ασφάλειας ή μέλλον. Πως να αντιμετωπίσεις το γεγονός πως οι άνθρωποι φοβούνται να δείξουν τη καλοσύνη τους και να αγκαλιάσουν το “ξένο” όταν δεν γνωρίζεις εσύ καλά-καλά τον εαυτό σου; Όταν αντιδράς με καχυποψία και νεύρα αντί να ανοίξεις την αγκαλιά σου. Όταν κουράζεσαι να δίνεις ενώ κανείς δεν ζητάει αλλά όλοι παίρνουν…
Αυτή ήταν η κοινωνία μέχρι που ο εγκλεισμός μας έφερε αντιμέτωπους με τον εαυτό μας.
Κάποιοι δεν τον αντέχουν ακόμα. Δεν τον έμαθαν ποτέ ίσως. Κάνουν τους καμπόσους και τους μάγκες, βγαίνουν βόλτες, φωνάζουν σε υπαλλήλους και θεριεύουν ενάντια του εαυτού τους. Άλλοι, φοβούνται ακόμα και αγχώνονται. Δεν καταννοούν πως η απομόνωση είναι ένας ανώδυνος τρόπος προστασίας όλων μας και έχει κι άλλα οφέλη. Μείνε σπίτι σου, με ίντερνετ, για να συνδέεσαι άμεσα με όποιον θες, να δουλεύεις ή να παραγγέλνεις όσα χρειάζεσαι, με αμέτρητες επιλογές ψυχαγωγίας και διασκέδασης, για να μην βαρεθείς. Μάθε ξανά τον εαυτό σου και το περιβάλλον σου. Ή μάλλον, μάθε τα λίγο καλύτερα… Μην αναλώνεσαι άλλο.
Μην το κάνεις για να προστατεύσεις εμένα, έναν χρονίως πάσχοντα από Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1 και Πολλαπλή Σκλήρυνση. Μην το κάνεις καν για τους υπερήλικες γονείς σου, τους ανοσοκατεσταλμένους γνωστούς ή τους ευπαθείς φίλους σου.
Καν’το για σένα!
Ο Ντ. Χριστιανόπουλος έγραψε “κοκκινίσατε άραγε για την τόση ευτυχία σας έστω και μια φορά;” και νιώθω πως έτσι πρέπει να το αντιμετωπίσεις. Αν έχεις επικοινωνία με ανθρώπους που σε αγαπούν και σε νοιάζονται, αν μπορείς να φροντίσεις τον εαυτό σου, κοκκίνισε λίγο και για εμάς που δεν έχουμε μια αγκαλιά, ένα φιλί ή έναν άνθρωπο να μας εμψυχώσει αυτές τις μέρες. Νιώσε ντροπή που μας είχες φέρει σε αυτήν τη κατάσταση πολύ καιρό πριν και σταματά για λίγο να νοιάζεσαι μόνο για τον εαυτό σου. Βοήθησε την κοινωνία να βγει καλύτερη από όλο αυτό και σου το λέω με σιγουριά, εσύ θα κάνεις την διαφορά.
Ελπίζω να μην ξεχαστούν ποτέ αυτές οι μέρες και τα πολύ σημαντικά μαθήματά τους!
Γράφει: ο Aλέξανδρος Πανδής
