Χαίρετε. Θα ήθελα να μιλήσω για τα “κολλήματα”… Έχω φάει κολλήματα στη ζωή μου πολλά (περίπου για έξι, επτά ή και εννιά χρόνια). Τώρα, θέλω να μιλάω μόνο γι’ αυτά που με απασχολούν την δεδομένη στιγμή. Μόνο!
του Βασίλη Μπερέτσου – Ενήλικας στο Φάσμα του Αυτισμού
Από δασκάλους που με αγάπησαν και έχουμε συναναστραφεί, μέχρι και για ηθοποιούς που δεν είδα ποτέ από κοντά. Από τα φώτα των περιοχών μέχρι και τους άσχετους γείτονες, από τα λεωφορεία και τις στάσεις τους, από τα τρένα και τις γραμμές, τα αεροπλάνα, αυτοκίνητα, κουτιά, μέχρι και αναπτήρες. Από τις κεντρικές μονάδες, με τους υπολογιστές, μέχρι και τα κλιματιστικά, τα μεγάφωνα, τα μικρόφωνα… τις καρέκλες, τις πόρτες, τα κλειδιά και τις κλειδαριές, έως και τους σπιτονοικοκύρηδες.
Κάποια από αυτά με χαροποιούν, άλλα με κεντρίζουν και άλλα με εντυπωσιάζουν ή με ενθουσιάζουν. Το πρόβλημα είναι με αυτά που με ταράζουν και με αγχώνουν.
Και παρότι με ταράζουν, μένω κολλημένος ακόμα και σε αυτά. Μάλιστα, περισσότερο με αυτά ασχολιόμουν παλαιότερα παρά με τα άλλα. Δεν ξέρω γιατί. Είναι σαν να ήμουν αναγκασμένος να το κάνω…
Έψαχνα τρόπους για να μπορέσω να ξεφύγω απ’ αυτό με το να τρίβω τα χέρια μου μέχρι που μάτωναν. Ίδρωνα και κατανάλωνα πολύ μεγάλες ποσότητες νερού.
Δείτε | (Βίντεο) Είμαι αυτιστικός και θα είμαι πάντα αυτιστικός…
Τώρα έχω καταφέρει να μην τρίβω χέρια, να ηρεμώ και να γαληνεύω με το να προσεύχομαι, να συγχωρώ, να αγαπάω και να θέλω το καλό όλων, διότι και αυτό είναι κάτι που με κρατάει πράο.
Προσπαθώ πολύ να μην θυμώνω, και να μην νιώθω αρνητικά συναισθήματα, όταν μου μιλάνε ξινά και άσχημα.
Όταν νιώθω ότι είμαι σε κακή κατάσταση, θα ήθελα, όπως πιστεύω ότι και άλλοι αυτιστικοί θέλουν, να μην έρχεστε κοντά μου, να μην προσπαθείτε να με αναγκάσετε να ηρεμήσω σε δικό σας χρόνο, αλλά να σεβαστείτε τον ρυθμό μου. Μόνο αν γνωριζόμαστε πολύ καλά μπορώ να σας ακούσω εκείνη την ώρα (και όχι πάντα).
Θα μου περάσει… μας περνάει.
Όμως ακούστε μας κι αν δεν μιλάμε παρατηρείστε μας για να γνωριστούμε καλύτερα.
Σας ευχαριστώ!
Γράφει: ο Βασίλης Μπερέτσος – Ενήλικας στο Φάσμα του Αυτισμού