Υπήρξα τυχερή. Είχα βοήθεια από τους γονείς μου, ουσιαστική βοήθεια. Ο πατέρας μου, πήγαινε τον Μιχάλη βόλτες με τη μηχανή, ο μικρός λατρεύει την αίσθηση ελευθερίας, (είναι και speed freak, αλλά μην το πείτε πουθενά). Η μανούλα μου κρατούσε την κόρη μου όλες τις ατελείωτες ώρες που λείπαμε σε έργο-, λόγο-, ιατρικά ραντεβού, παρεμβάσεις και εξωτερικά προγράμματα… και την προσέχει μέχρι και σήμερα.
της Ειρήνης Συνανίδου – Παιδαγωγός προσχολικής ηλικίας – Μητέρα ΑμεΑ
Θυμάμαι τον μεγαλύτερο καυγά μου με τη μάνα μου, στο σπίτι της. Τρώγαμε, μεσημέρι.
Παρένθεση: τα άτομα με αυτισμό παρουσιάζουν συχνά -όχι πάντα- τροφική επιλεκτικότητα.
Που θα πει: τρώνε συγκεκριμένα πράγματα, μαγειρεμένα με συγκεκριμένο τρόπο, δύσκολα εισάγουν νέες τροφές στο διαιτολόγιό τους, είναι τραγικά δύσκολο να τα κάνεις να φάνε κάτι καινούργιο. Ξέρω παιδί που έτρωγε 6 χρόνια αποκλειστικά φακές και bake rolls, τίποτα άλλο. Ξέρω άλλο παιδί,18 ετών, που καταναλώνει μόνο ρύζι ενός τύπου, κανένα άλλο δείπνο η γεύμα, μόνο στο πρωινό μπορεί να φάει άλλα πράγματα. Αμέτρητα τέτοια παραδείγματα.
Δεν είχα ασχοληθεί ποτέ σοβαρά με το φαγητό του Μιχάλη. Δεν ήθελα να πιέζεται και μ’ αυτό. Έκανε, εκείνη την εποχή, 18 ώρες συμπεριφορισμό την εβδομάδα (στα 6 του), οι αντοχές όλων μας ήταν σε τεντωμένα σχοινιά. Κατανάλωνε με ευκολία γαλακτοκομικά, φρούτα και λαχανικά ωμά, όχι μαγειρεμένα. (Όσοι με ξέρετε, θα με θυμάστε να τον ταΐζω σπαράγγια και πράσα στις παιδικές χαρές). Και έλεγα αν πεινάσει, θα φάει, αφήστε τον. Αναπτυσσόταν κανονικά. Όσοι πιστεύετε ότι έκανα λάθος, δίκιο έχετε, έκανα. Αλλά πρέπει να διαλέγεις τις μαχες σου.
Και η μάνα μου ήθελε να τον κάνει να φάει μοσχάρι κοκκινιστό! «Αγορίνα μου όμορφη, δοκίμασε που η γιαγιά το έφτιαξε με τόση αγάπη…». Στην δεύτερη παράκληση να φάει, έγινε Βοσνία το τραπέζι. Τραγικό meltdown ο Μιχάλης, εγώ με μελανιές στα χέρια. Το τί της ειπα… «δεν με βοηθάς… δεν με καταλαβαίνεις… μην ξανά μιλήσεις… θα φύγω και δεν θα ξαναπατήσω εδώ… (Μανούλα μου, συγνώμη).
Πήγαμε σπίτι μου. Κλείστηκα στο δωμάτιό μου.
Μπαίνει ο Μιχάλης μέσα με βλέπει με τα μάτια πρησμένα .
«Θα μου περάσει Μιχάλη, μάλωσα με τη γιαγιά, είμαι στεναχωρημένη, θα μου περάσει σε λίγο».
Πήγε μέσα και μου έφερε 6 μουστοκούλουρα σε ένα πιάτο. Σου λέει: αυτή όταν τρώει, είναι χαρούμενη. Problem solved. Ο κυνισμός είναι βασικό χαρακτηριστικό πολλών ατόμων με αυτισμό. Και πολλών μαμάδων τους επίσης.
Είμαστε εξαιρετικές στο να λύνουμε προβλήματα, να αντιμετωπίζουμε κρίσεις, πρέπει να μας εκμεταλλευτείτε… σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης!!
Βρείτε όλα τα κείμενα της στήλης Autism Stories…
Γράφει: η Ειρήνη Συνανίδου – Παιδαγωγός προσχολικής ηλικίας – Μητέρα ΑμεΑ
Επιμέλεια: Πόπη Μάλεση – B.A, M.A Psychology
