Όταν η Eva Moore (Εύα Μούρ) εμφανίζεται, προκαλεί εντύπωση στα άλλα παιδιά, που ζηλεύουν το χαριτωμένο ροζ “αμαξάκι” της. “Δεν είναι παιχνίδι – είναι το αναπηρικό της αμαξίδιο” εξηγεί η μητέρα της, Kim Moore, στα παιδιά.
Στο άρθρο της δημοσιογράφου Su-Ling Goh (Σου-Λινγκ Γκο), για το Global News (Παγκόσμια Νέα), μαθαίνουμε το πώς ένα μωρό στο Edmonton (πόλη του Καναδά), εμπνέει όλους όσους είναι γύρω του, χάρη στο αναπηρικό αμαξίδιο που κατασκεύασαν οι γονείς του.
Η Eva είναι ενός έτους και παρά το γεγονός ότι είναι παραπληγική, καταφέρνει να κινείται στο χώρο γρηγορότερα από τα άλλα παιδιά!
Πριν οκτώ μήνες, οι γιατροί διέγνωσαν ότι η μικρή είχε όγκο στο στήθος και την πλάτη – Stage 4 neuroblastoma (στάδιο 4, νευροβλάστωμα) – εξαιτίας του οποίου προκλήθηκε, μόνιμη βλάβη στη σπονδυλική της στήλη.
Η κατάστασή της επέβαλε άμεση χειρουργική επέμβαση και χημειοθεραπεία. Η διαδικασία που ακολουθήθηκε έσωσε τη ζωή της, όχι όμως και την κίνηση στα πόδια.
Για τον Bev Wilson (Μπέν Ουίλσον) – παιδίατρο ογκολόγο στο Stollery Children’s Hospital (Παιδιατρικό Νοσοκομείο του Στόλερι – στην πόλη Edmonton) – η ιστορία της μικρής Eva και της οικογένειάς της είναι από τις πιο δυνατές σε θέματα αντοχής και αισιοδοξίας! Ο Ουίλσον επισημαίνει το γεγονός ότι η μικρή ενέπνευσε την ιατρική ομάδα του νοσοκομείου, που ασχολήθηκε με την περίπτωσή της. Θαυμάζει τον τρόπο που οι γονείς της διαχειρίστηκαν την διπλή διάγνωση καρκίνου και παραπληγίας, προσπαθώντας να εστιάσουν από την πρώτη στιγμή στο τί μπορεί να κάνει η κόρη τους. Έτσι την βοηθούν να αναπτύσσεται φυσιολογικά, τόσο συναισθηματικά, όσο και κοινωνικά.
Οι γονείς της ανακάλυψαν την ιδέα για το αμαξίδιο στο Pinterest (έναν διαδικτυακό κατάλογο ιδεών απ’ όλον τον κόσμο και… για όλο τον κόσμο) και αποφάσισαν να το κατασκευάσουν μόνοι τους!!! Χρησιμοποιώντας απλά υλικά, βίδωσαν πάνω σε ένα κομμάτι ξύλο το πλαστικό καθισματάκι και τις ρόδες. Στην Eva αρέσει πολύ – κινείται και στριφογυρίζει εύκολα με αυτό, και κατά κάποιο τρόπο αυτή η διαδικασία, πέρα από την χαρά που της δίνει, λειτουργεί σαν φυσικοθεραπεία που δυναμώνει το πάνω μέρος του σώματός της.
Πόσο σημαντικό είναι να δημιουργούμε, βασιζόμενοι στις πραγματικές μας ανάγκες και να υποστηρίζουμε τους ανθρώπους, χωρίς να απαιτούμε παραπάνω από αυτό που οι ίδιοι θέλουν, νιώθουν και μπορούν; Πόση δύναμη χρειάζεται για να προχωρήσεις, παρά τη θλίψη που έχεις όταν αντιμετωπίζεις δύσκολες καταστάσεις;
Η οικογένεια των Moore (Μουρ) είναι ένα από τα πολλά παραδείγματα ανθρώπων που σκέφτονται, πράττουν και ζουν, βλέποντας μπροστά!
Δείτε το Βίντεο…
Μετάφραση – Επιμέλεια: Νίκος Παγίδας – Εργοθεραπευτής
Πηγή: http://globalnews.ca/news/
