Ο Βαγγέλης Αυγουλάς, δικηγόρος και ήδη μάχιμος πολιτικός στη Δυτική Αθήνα, κατεβαίνει ως Υποψήφιος Περιφερειακός Σύμβουλος με την Ανεξάρτητη Παράταξη του Γιώργου Ιωακειμίδη, με στόχο να αποκαταστήσει την ισότητα και την ισοτιμία μεταξύ όλων των κατοίκων της Δυτικής Αθήνας. Έχοντας βαθιά γνώση των προβλημάτων προσβασιμότητας ως τυφλός εκ γενετής ο ίδιος αλλά και ιδρυτής της ΑΜΚΕ “Με άλλα μάτια” προβλέπεται να δώσει νέα πνοή στη ζωή των αναπήρων της Περιφέρειας.
της Νάνσυ Παναγουλοπούλου – Δημοσιογράφος
Τι είναι αυτό που σας έκανε να ενδιαφερθείτε για το πόστο του Συμβούλου της Περιφέρειας Δυτικής Αθήνας και τι σας κάνει να θεωρείτε πως διαθέτετε τις κατάλληλες δεξιότητες για να βελτιώσετε τη ζωή όλων των πολιτών και ιδιαίτερα των ΑμεΑ σε αυτές τις περιοχές;
Στη Δυτική Αθήνα έχω γεννηθεί και έχω μεγαλώσει. Το σπίτι μου εδώ και πάνω από 20 χρόνια είναι στο Ίλιον, το δικηγορικό μου γραφείο είναι στη Δυτική Αθήνα, και η έδρα της Κοινωνικής Επιχείρησης “Με άλλα μάτια” την οποία έχω ιδρύσει βρίσκεται εδώ. Επιπλέον, έχω διατελέσει Δημοτικός Σύμβουλος εδώ και πάνω από 10 χρόνια στο Ίλιον υπηρετώντας τους συμπολίτες μου, ενώ τα τελευταία χρόνια δουλεύω δίπλα στον Μητροπολίτη Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως προσφέροντας κοινωνικό έργο σε όσους μας χρειάζονται. Άρα δεν θα μπορούσα να πάω κάπου αλλού εκτός από τη Δυτική Αθήνα, διότι με ενδιαφέρει να βελτιώσω την κατάσταση εδώ για τους ανάπηρους -και μη- συμπολίτες μου.
Ακόμη, υπηρετώ το αναπηρικό κίνημα από διάφορες θέσεις, εθελοντικά και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, εδώ και 15 χρόνια. Έχω μια εμπειρία εδώ και 8 χρόνια ως μέλος της Επιτροπής Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδος, για 4 χρόνια διοίκησα το ασφαλιστικό ταμείο Οίκων Ναύτου στην περιοχή, ενώ στον Δικηγορικό Σύλλογο της Αθήνας όπου έχω εκλεχθεί εδώ και περίπου ενάμιση χρόνο, έχω εξουσιοδοτηθεί να ασχολούμαι με θέματα προσβασιμότητας των ανάπηρων πολιτών στη δικαιοσύνη αλλά και στις δημόσιες υπηρεσίες.
Άρα και αυτό που σπούδασα και η καθημερινότητά μου, αλλά και η ίδια μου η ζωή, αφού γεννήθηκα τυφλός, όλα κινούνται γύρω από την καθημερινότητα όχι μόνο των ανάπηρων ανθρώπων και των οικογενειών τους αλλά γενικότερα όλων των ευάλωτων συμπολιτών μου. Ακόμη και σαν αντιδήμαρχος είχα ασχοληθεί με τους ανασφάλιστους δημότες, με μονογονεϊκές οικογένειες και στο πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με ΛΟΑΤΚΙ και με άστεγους. Οπότε η ανάγκη και η διεκδίκηση της προσβασιμότητας είναι κάτι καθημερινό για εμένα και θεωρώ ότι θα μπορέσω να το μεταφέρω όλο αυτό στη νέα θέση του Περιφερειακού Συμβούλου.
Οι συμπολίτες μου λοιπόν, αναγνωρίζοντας όλα τα παραπάνω, με ενθάρρυναν να διεκδικήσω την ψήφο τους για αυτό το πόστο.
Έχοντας μεγαλώσει και ζώντας ακόμη στη Δυτική Αθήνα, ποιες ανάγκες για προσβασιμότητα εντοπίζετε προσωπικά και πώς θα επιχειρούσατε να δώσετε λύσεις σε αυτές;
Όταν πηγαίνω για να πάρω το μετρό από το Περιστέρι, στην πορεία προς αυτό με το λευκό μπαστούνι μου εντοπίζω πολλές δυσκολίες στο δομημένο περιβάλλον. Προσωπικά, χάρη στη βοήθεια φίλων και στην εξοικείωσή μου με την περιοχή μπορώ και κινούμαι. Το θέμα είναι ότι, μιλώντας και με συμπολίτες μου με κινητικά προβλήματα, διαπιστώνω ότι για αυτούς τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα. Πολλές φορές οι ανάπηροι συμπολίτες μας δεν μπορούν να φτάσουν σε αυτά τα σημεία χρησιμοποιώντας τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Εφόσον εκλεγώ στη θέση του Περιφερειακού Συμβούλου, σκοπεύω να δημιουργήσω μια συγκοινωνία με ειδικά διασκευασμένα οχήματα για να μπορούν να εξυπηρετούνται όλοι οι ανάπηροι πολίτες της Δυτικής Αττικής. Αυτά τα οχήματα θα τους μεταφέρουν σε διάφορα σημεία πολιτιστικού, αθλητικού και κοινωνικού ενδιαφέροντος. Για παράδειγμα, όταν γίνεται με εκδήλωση στο Πολιτιστικό Κέντρο Σταύρος Νιάρχος, στο Ολυμπιακό στάδιο, στο λιμάνι ή στο αεροδρόμιο. Στόχος είναι, όλοι αυτοί οι ενεργοί πολίτες να μπορούν πιο εύκολα, χωρίς να πληρώνουν έξτρα για συνοδούς και για ταξί ή γενικά για τη μετακίνησή τους, να παρευρίσκονται σε περισσότερες προσβάσιμες εκδηλώσεις που τους αφορούν.
Επίσης θα θέλαμε σαν παράταξη, να δούμε εκδηλώσεις που να είναι προσβάσιμες σε όλους και να προωθούνται καλλιτέχνες με αναπηρία.
Έχετε ασχοληθεί ξανά με την πολιτική, έχοντας εκλεγεί δύο φορές ως Δημοτικός Σύμβουλος και Αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής, Διά Βίου Μάθησης, Διαφάνειας και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης του Δήμου Ιλίου. Πώς αντιλαμβάνεστε τον νέο πολιτικό ρόλο για τον οποίο θέτετε υποψηφιότητα και τις διαφορές του με τις προηγούμενές σας θέσεις;
Πάνω από ένα Δήμο, έρχεται μια Περιφέρεια που οργανώνει και υποστηρίζει ένα σύνολο Δήμων. Ένα απλό και καθημερινό παράδειγμα είναι η Πολιτική Προστασία. Κάθε Δήμος, στο μέτρο που μπορεί, βοηθά όταν ξεσπάσει μια πυρκαγιά ή μια πλημμύρα. Σε πολλούς δήμους έχει ξεκινήσει η καταγραφή των ευάλωτων δημοτών (ανάπηρων κλπ.) δημιουργώντας ένα μητρώο με τα στοιχεία τους ώστε αν υπάρξει ανάγκη να μετακινηθούν εγκαίρως και με ασφάλεια. Το μητρώο αυτό όμως δεν έχει γίνει σε όλους τους δήμους, η Περιφέρεια όμως έχει ένα συντονιστικό όργανο Πολιτικής Προστασίας. Αυτό το όργανο έχει ευθύνη να πιέσει και συντονίσει όλους τους δήμους να κάνουν αυτήν την καταγραφή ή αν δεν μπορούν οι ίδιοι οι δήμοι να παρέμβει η Περιφέρεια ώστε να μη θρηνήσουμε άλλα θύματα.
Θεωρώ ότι η εμπειρία μου και η επαφή τόσα χρόνια με ανάπηρους ανθρώπους, και το γεγονός ότι είμαι ανοιχτός στο να ακούω νέες προτάσεις, θα με βοηθήσει στο να προχωρήσω σε τέτοιες ενέργειες διαδημοτικά, διότι αυτή τη στιγμή έχουμε δήμους δυο ταχυτήτων. Μπορεί δηλαδή να έχουμε κάποιους ανάπηρους πολίτες που λαμβάνουν υποστήριξη από ένα δήμο ενώ στον ακριβώς δίπλα δήμο να μη γίνεται αυτό.
Η Περιφέρεια έχει ευθύνη να κάνει ανακατανομή σε υπηρεσίες που να εξυπηρετούν όλους τους πολίτες.
«Θέλω όλες αυτές τις καλές πρακτικές να τις κάνω βίωμα στο ρόλο του Περιφερειακού Σύμβουλου»
Κατά πόσον θεωρείτε τον χώρο της πολιτικής προσβάσιμο προς τα ΑμεΑ, τόσο όσον αφορά στους υποψήφιους όσο και για τους ψηφοφόρους.
Είναι εχθρικά τα πράγματα.
Οι ανάπηροι ψηφοφόροι δεν μπορούν να συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία και αυτό είναι μια άσχημη σελίδα για τη Δημοκρατία μας. Οι τυφλοί ανθρωποι ας πούμε, δεν μπορούμε να ξέρουμε τι ψηφίζουμε, τα ψηφοδέλτια είναι για βλέποντες και δεν υπάρχει κάποια ηλεκτρονική ή άλλη διαδικασία που να εξασφαλίζει ισότιμη συμμετοχή. Επίσης οι κωφοί ή βαρήκοοι ψηφοφόροι δεν ενημερώνονται για τις θέσεις των υποψήφιων.
Γι’ αυτό και αν εκλεγώ Περιφερειακός Σύμβουλος να ξέρετε ότι θα πιέσω για να υπάρχει ένα σύντομο βίντεο μετά από τη λήξη κάθε Περιφερειακού Συμβουλίου που να ενημερώνει με σωστό σπικάζ, διερμηνεία στην ΕΝΓ και υποτιτλισμό, ώστε τουλάχιστον οι ανάπηροι πολίτες να ενημερώνονται για τις αποφάσεις που πάρθηκαν με έναν σύντομο και προσβάσιμο τρόπο.
Όσο για τους ανάπηρους υποψήφιους, τα πράγματα είναι εξίσου περιοριστικά. Ως τυφλός υποψήφιος δεν μπορώ καν να δω το προεκλογικό υλικό που μοιράζω, πρέπει να έχω άνθρωπο μαζί μου να με βοηθήσει να φτάσω στις εκδηλώσεις που πρέπει να παραστώ, να μοιράσει την κάρτα μου ή τα φυλλάδιά μου και στο τέλος μπορεί να ψηφίσω κατά λάθος τον εαυτό μου επειδή δεν έχω ανεξάρτητη πρόσβαση στην εκλογική διαδικασία.
Κατά την διάρκεια της υποψηφιότητάς σας, μέχρι τώρα, υπήρξαν θέματα προσβασιμότητας ή περιορισμού που βιώσατε ως ΑμεΑ;
Ένα παράδειγμα είναι πως μου είναι δύσκολο να πάω από το Ίλιον που μένω να διεκδικήσω την ψήφο των συμπολιτών μου στους 7 υπόλοιπους δήμους της Περιφέρειας, σε σύντομο χρονικό διάστημα και είναι ένα έξτρα κόστος για εμένα λόγω της αναπηρίας μου. Το κράτος θα έπρεπε σαν ελάχιστο αντιστάθμισμα να δώσει μια επιπλέον ποσόστωση τηλεοπτικού χρόνου στο κρατικό κανάλι, ώστε κάπως να ισοσταθμιστεί η προβληματική κατάσταση της μετακίνησης και προσβασιμότητας σε έναν άνισο προεκλογικό αγώνα.
Θα θέλατε να δείτε περισσότερα ΑμεΑ στο χώρο της πολιτικής;
Το σύνθημα ζωής του αναπηρικού κινήματος παγκοσμίως είναι «Τίποτα για εμάς χωρίς εμάς», επομένως πρέπει τα ΑμεΑ να συμμετέχουμε σε όλα τα κέντρα λήψης αποφάσεων: σε κάθε δημοτικό συμβούλιο, σε κάθε περιφερειακό συμβούλιο, σε κάθε συνέλευση του σωματείου εργαζομένων ανάλογα με το επάγγελμα στο οποίο ανήκουμε, ακόμη και στη συνέλευση της πολυκατοικίας, για να μη λαμβάνονται αποφάσεις που μας αφορούν χωρίς κάνεις να έχει ρωτήσει τη γνώμη μας και χωρίς κάνεις να σεβαστεί το βίωμά μας.
«Η αναπηρία και η νευροδιαφορετικότητα δεν είναι εμπόδιο αλλά μια ακόμα πρόκληση της ζωής.» Κατά πόσον σας βρίσκει σύμφωνο η φράση αυτή;
Σίγουρα είναι μια πρόκληση ζωής στην οποία μάλιστα χρωστάω πολλά. Έχω πει και παλιά ότι αν είχα την όρασή μου τα μισά πράγματα από το βιογραφικό μου, οι μισές διακρίσεις και οι μισές εμπειρίες μου δεν θα υπήρχαν. Θα είχα επαναπαυτεί και θα είχα ησυχάσει. Αλλά έρχονται καμία φορά οι δυσκολίες στη ζωή μας για να μας κινητοποιήσουν, για να μας εμπνεύσουν και να αφυπνίσουν δυνάμεις που είχαμε μέσα μας και δεν ξέραμε ότι είχαμε. Έτσι λειτούργησε σ’ εμένα η αναπηρία και μακάρι να λειτουργήσει έτσι σε κάθε συνάνθρωπό μου και στην οικογένειά του.
Συνέντευξη: του Βαγγέλη Αυγουλά – Δικηγόρος, ιδρυτής της ΑΜΚΕ “Με άλλα μάτια”, στη Νάνσυ Παναγουλοπούλου – Δημοσιογράφο για το nevronas.gr
Επιμέλεια: Πόπη Μάλεση – B.A, M.A Psychology
Σημείωση: Όλες οι φωτογραφίες δημοσιεύτηκαν με την άδεια του Βαγγέλη Αυγουλά και προέρχονται από το προσωπικό του αρχείο.
