Στις 21/3 είναι η Παγκόσμια Ημέρα για το Σύνδρομο Down, αλλά σκέφτηκα αντί για ένα τυποποιημένο αφιέρωμα για τη συγκεκριμένη μέρα να παρουσιάσω μία ιστορία αγάπης: του Νικόλα και της Μαρίας.
του Βαγγέλη Καρατζά – Πατέρας παιδιού στο Φάσμα του Αυτισμού
Αυτήν αφηγείται το ντοκιμαντέρ «Ο Νίκολας της Μαρίας» πού είναι η μέρος της σειράς «Ες αύριον τα σπουδαία» από την Ελληνική Εταιρεία Σκηνοθετών και την ΕΡΤ παραγωγής 2022.
Ο Νίκολας με διάγνωση αυτισμού και Συνδρόμου Down βρισκόταν μέσα σε ένα ίδρυμα μέχρι τη στιγμή που άπλωσε τα χέρια του, ζητώντας μία αγκαλιά από τη Μαρία.
Αυτό έγινε το 1984 και από τότε είναι αχώριστοι!
Μην Ασχοληθείτε με αυτό το παιδί…
Ο Νίκολας ήταν υποσιτισμένος γιατί όλα τα παιδιά του ιδρύματος έτρωγαν από έναν κουβά με το ίδιο κουτάλι, όσο προλάβαιναν και αν…. Όταν πήγε στο σχολείο τον έδιωξαν μέσα σε ένα μήνα και η κοινωνική λειτουργός είπε στην Μαρία: «Μην ασχολείστε με αυτό το παιδί, κρίμα είσαστε και νιόπαντροι». Το γεγονός ότι ο Νικόλας είναι πλέον πρωταθλητής των Special Olympics στην κολύμβηση με διεθνείς διακρίσεις, ότι δουλεύει στη Βουλή των Ελλήνων, ότι μετακινείται μόνος του με ΜΜΜ και απολαμβάνει το θέατρο αποδεικνύει ότι η Μαρία δεν ακολούθησα τη συμβουλή της…
Μια Τρυφερή εξομολόγηση…
Το ντοκιμαντέρ είναι μία εξομολόγηση αγάπης της Μαρίας, που είναι κάτι παραπάνω από μητέρα και τον Νικόλα. Σε μια εποχή που δεν υπήρχε σχεδόν τίποτα στον χώρο της Ειδικής Αγωγής, πάλεψε και κατάφερε να βοηθήσει το παιδί της, να φτάσει σε στόχους που κανένας δεν πίστευε ότι θα το κάνει. Η ίδια παραδέχεται ότι είναι κουρασμένη, ότι έχει κάνει λάθη και ότι υπάρχουν φορές που τον έχει αδικήσει. Αυτή η ειλικρίνεια δείχνει το πραγματικό μέγεθος της αγάπης της, που είναι πέρα από βιολογικούς δεσμούς, πέρα από τον αυτισμό και το Σύνδρομο Down και έξω από την εξιδανικευμένη εικόνα «ηρωισμού» που πλασάρουμε καμιά φορά οι γονείς Ατόμων με Αναπηρία.
«Είναι το παρεάκι μου…»
Πόσο μεγάλη κουβέντα και πόσο μεγάλο συναίσθημα όταν το λέει η Μαρία. Γιατί δεν βλέπει το παιδί της μόνο μέσα από το πρίσμα της αναπηρίας του, αλλά δίνει αξία στο χαρακτήρα του και σε αυτά που έχει πετύχει. Αυτό με αγγίζει γιατί και εγώ στο παιδί μου βλέπω όλα αυτά που μου δίνει και το πόσο έχει αλλάξει τον τρόπο που αντιλαμβάνομαι τα πράγματα. Αυτό είναι ένα μήνυμα που δίνει η Μαρία: Εκτός από εμάς τους γονείς, μεγάλο αγώνα δίνουν και τα παιδιά μας. Όπως λέει στο Νικόλα δεν χαρίστηκε τίποτα.
Εξαιρετική σκηνοθεσία…
Αν και το ντοκιμαντέρ είναι σύντομο, μόλις 28 λεπτά αυτό, που μου κανε εντύπωση είναι η εξαιρετική σκηνοθεσία της Μαρίας Γιαννούλη. Πολύ όμορφα πλάνα του Νικόλα και της μητέρας του, καταπληκτική φωτογραφία (διευθυντή φωτογραφίας, Στέλιος Πίσσας) και γενικότερα μία παραγωγή, που σε κάποια σημεία θυμίζει περισσότερο ξένη ταινία πάρα τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ.
Το ντοκιμαντέρ μπορείτε να το δείτε εδώ…
