Τον συνάδελφο, ηθοποιό Θοδωρή Ρωμανίδη τον γνώρισα όταν παίζαμε μαζί στο θέατρο, σε μια εμπορική επιτυχία. Έκανα τη σύζυγό του επί σκηνής και ενώ οι πρόβες και οι παραστάσεις ήταν καθημερινές δεν είχα παρατηρήσει ποτέ τα άσπρα σημάδια πάνω στο δέρμα του.
της Γιώτας Ευσταθίου – Θεατρολόγος – Ηθοποιός
Μια μέρα είδα στα social media ότι ενημέρωνε φίλους, γνωστούς και θαυμαστές πως πάσχει από Λεύκη. Τότε μόνο πρόσεξα τα μικρά, σαν από μπλάνκο, σημάδια πάνω του. Έτσι πήρα την πρωτοβουλία να τον ρωτήσω γι’ αυτό σε μια κατ΄ ιδίαν συζήτηση που τη μοιράζομαι μαζί σας.
Θοδωρή μου, σ’ ευχαριστώ που δέχτηκες να είσαι κοντά μου!
Γεια σου Γιώτα, γυναίκα μου! (στο θέατρο).
Αρχικά πες μας με 2 λόγια για τη λεύκη.
Η Λεύκη είναι αυτοάνοση ασθένεια με το χαρακτηριστικό ότι κάποιες περιοχές του δέρματος χάνουν σταδιακά την φυσιολογική τους χρωστική (μελανίνη) και γίνονται λευκές κηλίδες.
Μου κάνει εντύπωση που, όταν παίζαμε μαζί στο θέατρο, δεν είχα προσέξει κάτι στο δέρμα σου, παρότι ήμασταν κάθε βράδυ ‘cheek to cheek’, που λένε. Υπήρχε τότε;
Ναι υπήρχε, αλλά φορούσα τα ρούχα και δεν φαινόταν. Στο πρόσωπο είχε υποχωρήσει με τέτοιο τρόπο, που δεν φαινόταν.
Πώς και πότε αντιλήφθηκες ότι κάτι συμβαίνει στο δέρμα σου;
Πριν πολλά χρόνια, ήμασταν περιοδεία με έναν θίασο μαζί με την Δέσποινα Μπεμπεδέλη. Ένα βράδυ εκεί που τρώγαμε, κοίταξε τα χέρια μου και μου είπε ότι έχω λεύκη. Ούτε που ήξερα τι ήταν όλο αυτό. Έτσι ξεκίνησε το ταξίδι μου αντάμα με τη λεύκη.
Σου δημιουργεί προβλήματα στη ζωή σου και στη δουλειά σου;
Αν εξαιρέσεις το καλοκαίρι με τον έντονο ήλιο και τους καύσωνες, που απαγορεύεται να βγαίνω έξω, κατά τ’άλλα, όχι δεν έχω κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα.
Σε έχουν απορρίψει από δουλειά λόγω της λεύκης;
Ο μεγαλύτερος φόβος μου, ήταν αυτός. Αλλά δόξα τον Θεό, απλώθηκε τόσο ομοιόμορφα που δεν δημιούργησε κανένα πρόβλημα.
Έχεις δεχτεί bullying γι’ αυτό, γενικά στη ζωή σου;
Όχι κανένα. Αν εξαιρέσεις τα μικρά μου ανήψια, που με φώναζαν σκυλάκι Δαλματίας!!!
Και γελάγαμε όλοι μαζί.
Όχι, κανένα bullying.
Πώς συμβιώνετε παρέα, εσύ και η λεύκη;
Εντάξει, δεν είναι και η καλύτερη συμβίωση, λόγω του ήλιου και της προστασίας που πρέπει συνέχεια να έχω. Θα έπρεπε να ζω στο Λονδίνο, εγώ με τη λεύκη! Αλλά γενικότερα, είμαστε ΟΚ. Με σεβάστηκε πρέπει να ομολογήσω. Απλώθηκε όπως προείπα τόσο ωραία που δεν μου δημιούργησε προβλήματα.
Φοβάσαι ότι ίσως κάποια μέρα γεμίσεις σε κάποιο σημείο του σώματός σου που δε θα ήθελες; Πχ στο πρόσωπο;
Όχι, νομίζω πως όσο απλώθηκε, απλώθηκε.
Υπάρχει κάποιο μήνυμα που θέλεις να μεταφέρεις σε παιδιά, νέους και ενήλικες οι οποίοι πάσχουν από λεύκη;
Κατ’αρχήν να μη ντρέπονται. Δύσκολο να το πεις σε έναν έφηβο, η μία έφηβη που όλοι ξέρουμε πώς αισθάνονται. Χαίρομαι τόσο που βλέπω πλέον ακόμα και μοντέλα με λεύκη, να εμφανίζονται. Δεν είναι να στεναχωριέσαι. Πολλές φορές λέω, αντί για κάποια άλλη αρρώστια που θα με πέθαινε, τουλάχιστον ήρθε αυτό το αυτοάνοσο. Το ποτήρι πάντα να το βλέπουμε μισογεμάτο. Απλά, χρειάζεται μεγάλη προσοχή με την ακτινοβολία. Αυτό και τίποτα άλλο.
Θα σε δούμε κάπου φέτος;
Στο θέατρο Μπρόντγουαιη κάθε Παρασκευή στις 9μμ, Σάββατο 6μμ και 9μμ, και Κυριακή 7.30μμ. Ένα έργο-μιούζικαλ σε σκηνοθεσία Βασίλη Πλατάκη. Επίσης στη σειρά Έρωτας φυγάς. Μία υπέροχη σειρά που χαίρομαι αφάνταστα για τη συμμετοχή μου.
Θοδωρή μου σ’ ευχαριστώ που μοιράστηκες μαζί μου κάτι τόσο προσωπικό. Εύχομαι καλή και δημιουργική χρονιά με υγεία.
Συνέντευξη: του ηθοποιού Θοδωρή Ρωμανίδη στην Γιώτα Ευσταθίου για το nevronas.gr
Επιμέλεια: Πόπη Μάλεση – B.A, M.A Psychology
