ΑΡΘΡΑ

Οι Τρεις Θάνατοι της Μαρισέλα Εσκοβέδο: Μισογυνισμός και «δικαιοσύνη»

«Έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη», «Το δίκαιο θα επικρατήσει»…
Φράσεις κλισέ που προσδίδουν στους μηχανισμούς της δικαιοσύνης μία σχεδόν μεταφυσική ηθική υπόσταση, που αποδεδειγμένα δεν έχουν.

 

του Βαγγέλη Καρατζά – Πατέρας παιδιού στο Φάσμα του Αυτισμού

 

Το διαπιστώνουμε ξεκάθαρα  στο ντοκιμαντέρ παραγωγής Netflix του 2020 «Οι Τρεις θάνατοι της Μαρισέλα Εσκοβέδο» (The Three Deaths of Marisela Escobedo), που αποτελεί μία σοκαριστική καταγραφή της απάνθρωπης αδιαφορίας του νομικού συστήματος στο Μεξικό απέναντι  στις γυναικοκτονίες.

Η ταινία αφηγείται την απίστευτη ιστορία της Μαρισέλα, μιας μητέρας πέντε παιδιών και του άνισου αγώνα της, να βρεθεί και να καταδικαστεί ο φονιάς της μικρότερης κόρης της, Ρούμπι, που ήταν και η ίδια μητέρα ενός βρέφους.

Ενάντια σε όλους…

Είναι δύσκολο να πιστέψεις ότι η διαφθορά, η σκληρότητα και ο μισογυνισμός έχουν διεισδύσει τόσο βαθιά στο δικαστικό, πολιτικό και κοινωνικό σύστημα μιας χώρας όπως γίνεται φανερό στην ταινία. Σε μία χώρα όπου σημειώνονται 10 γυναικοκτονίες την ημέρα (το 97% των οποίων μένει ανεξιχνίαστο) είναι σοκαριστική η αδιαφορία και η απαξίωση της ανθρώπινης ζωής τόσο από τις διωκτικές αρχές όσο και από το νομικό σύστημα.

Μία μητέρα ενάντια σε όλες τις δομές εξουσίας στη χώρα της: στους δικαστές που έκλεισαν τα αυτιά τους ακόμα και στην ομολογία του φόνου της Ρούμπι, στους αστυνομικούς που δεν έκαναν το καθήκον τους, στη διεφθαρμένη πολιτική εξουσία που προστατεύει μόνο τους δικούς της ανθρώπους και τέλος στα ίδια τα καρτέλ ναρκωτικών. Δεν αποκαλύπτω περισσότερα γιατί όλο αυτό θυμίζει αστυνομική ταινία, και ίσως σε κάποια σημεία και ταινία τρόμου όπως λέει χαρακτηριστικά ο γιος της Μαρισέλα.

Ιδανικός είναι ο κόσμος που δεν χρειάζεται ήρωες…

Απαξιώνουμε την λέξη ήρωας όταν την αποδίδουμε στους ανθρώπους που κάνουν τα αυτονόητα ή αυτά που υποχρεούνται να κάνουν. Η Μαρισέλα δυστυχώς υπήρξε ηρωίδα γιατί κανείς άλλος δεν ήθελε να υπερασπιστεί την μνήμη της κόρη της αλλά και την ασφάλεια κάθε κοριτσιού, κάθε γυναίκας. Θα τη δείτε στην ταινία να περπατάει δεκάδες χιλιόμετρα σε πορείες, να γυρίζει όλη τη χώρα με τη φωτογραφία του φονιά του παιδιού της για να τον βρει, πόλη με πόλη, χωριό με χωριό, να κατασκηνώνει έξω από το κυβερνητικό μέγαρο παραμονές Χριστουγέννων την ίδια ώρα που την απειλούσαν με θάνατο.

Έχουμε δει και εδώ παρόμοιες εικόνες, έχουμε δει και εδώ μητέρες να διαμαρτύρονται, να λυγίζουν από το άδικο και κάποιους να ενοχλούνται από το θάρρος αυτών των γυναικών, οι ίδιοι που θάβουν το κεφάλι τους στην άμμο  για τις γυναικοκτονίες και την έμφυλη βία γενικότερα.

Η σκληρή πραγματικότητα…

Δυστυχώς δεν ζούμε σε ένα κόσμο που επικρατεί το δίκαιο και η ισονομία. Όταν βλέπεις στο φιλμ μία μητέρα να καταρρέει στο δικαστήριο, όταν βλέπεις τη βία και τη διαφθορά να επιβάλλουν το νόμο της σιωπής και το φόβο, να ψάχνει στην χωματερή τα οστά της κόρης της, είναι δύσκολο να είσαι αισιόδοξος. Κι όμως το ντοκιμαντέρ μας δείχνει ότι η Μαρισέλα με τη στάση και τον αγώνα της, είναι ένα σύμβολο για κάθε γυναίκα που παλεύει για την ασφάλεια την αξιοπρέπεια και το δικαίωμα της να ζει χωρίς φόβο.

Πεθαίνοντας για ένα διαζύγιο: Εκείνες που επέζησαν και ο αγώνας για δικαιοσύνη

Πεθαίνοντας για ένα διαζύγιο: Εκείνες που επέζησαν και ο αγώνας για δικαιοσύνη

Δεν είναι μόνο το Μεξικό…

Αφορά όλους μας. Όσο υπάρχουνν θύματα, όσο υπάρχουν γυναίκες που φοβούνται τον σύντροφο τους, τον πατέρα, τον  αδερφό, τον συνάδελφο, μόνο και μόνο επειδή είναι γυναίκες, τότε ναι μας αφορά και εδώ.

Στην Ελλάδα έχουμε δει καταδικασμένους βιαστές να αφήνονται ελεύθεροι, έχουμε δει κάποιον να καταδικάζεται για απόπειρα βιασμού ενώ ταυτόχρονα αθωώθηκε για άλλο βιασμό, έχουμε δει καταδικασμένους φονιάδες να αφήνονται ελεύθεροι γιατί το θύμα δεν χωρούσε στις αντιλήψεις που έχουμε για το φύλο…

Δεν μπορούμε να κουνάμε το δάχτυλο στο Μεξικό, όταν ζούμε σε μία χώρα που στα δικαστήρια εκφράζονται ατιμώρητα σεξιστικές και ομοφοβικές απόψεις όταν επιχειρείται  καθημερινά η δολοφονία χαρακτήρος των θυμάτων και όταν το επιεικές νομοθετικό πλαίσιο, επιτρέπει σε  οποιοδήποτε δολοφόνο, λίγα χρόνια μετά τα ειδεχθή εγκλήματα του, να  κυκλοφορεί ανάμεσά μας…

Δείτε το trailer και λεπτομέρειες εδώ…