Μαζική Παρέμβαση διαμαρτυρίας έξω από τη Μητρόπολη των Χανίων πραγματοποίησαν η Κατάληψη Rosa Nera, το Κοινωνικό Στέκι – Στέκι μεταναστών Χανίων και η συνέλευση αυτοδιαχείρισης στον Λόφο Καστέλιτης , καταγγέλλοντας την εμπλοκή δύο ιερέων στην υπόθεση βιασμού του 19χρονου ΑμεΑ, Γιάννη.
Αναλυτικά τα κείμενα της Κατάληψης Rosa Nera και του Στεκιού…
Κείμενο Κοινωνικού Στεκιού/ Στεκιού Μεταναστών
Για τον Γιάννη και κάθε πλάσμα που κακοποιήθηκε και στερήθηκε μια ζωή με αγάπη και τρυφερότητα
Τα κυρίαρχα Μ.Μ.Ε. καθορίζουν όλο και βαθύτερα, ανάλογα με την ατζέντα τους, τι θα προβληθεί, τι θα αποσπάσει την προσοχή, τι θα συζητηθεί μέχρι την επόμενη είδηση-σοκ που θα μπει
σε προτεραιότητα για να ξεχαστεί το προηγούμενο θέμα, και πάει λέγοντας…
Τα μεγάλα εγκλήματα,όπως το σίριαλ της φερόμενης παιδοκτόνου σε ζωντανή μετάδοση, έχουν μια δραματική διάσταση με μπόλικες ανατριχιαστικές λεπτομέρειες που καθηλώνουν το κοινό και καλλιεργούν τα “ταπεινά ελατήρια”.
Θέλημα Θεού: Όταν οι θεσμοί εγκληματούν…
Τι ορίζει όμως η καθεμιά κι ο καθένας μας ως έγκλημα κι αν είναι μεγάλο και μικρό; Πώς να το κατονομάσει ως τέτοιο, όταν αυτό γίνεται κανονικότητα και παρουσιάζεται ως φυσικό φαινόμενο;
Γιατί συνεχίζουμε ως κοινωνία να αποφεύγουμε να δράσουμε σοβαρά και να πάρουμε θέση για τα εγκλήματα που συμβαίνουν στη διπλανή πόρτα, στο ίδιο μας το χωριό;
Παράλληλα με την επιλεκτική προώθηση κακοποιητικών περιστατικών που οξύνουν τον σεξισμό, τον ρατσισμό και τον εθνικισμό, τα κυρίαρχα Μέσα θάβουν την υπόθεση όποτε αποδειχθεί πως εμπλέκονται επίσημα πρόσωπα, “πρότυπα” του έθνους, βαθμοφόροι και όργανα της θεσμικής εξουσίας.
Διαχρονικά, καταγράφονται περιστατικά εμπλοκής παπάδων σε υποθέσεις βιασμών και παιδοφιλίας, ακόμη και μέσα σε ναούς, ιδρύματα, κατηχητικά. Ελάχιστα απ’ αυτά βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Δυστυχώς, και αυτά, χάνονται από τη μνήμη μας τρομακτικά γρήγορα.
Γνωρίζουμε πολύ καλά τις μεθόδους συγκάλυψης όταν ο βιαστής είναι αξιωματούχος – όταν δε ανήκει στην ιερή κάστα των εκπροσώπων του θεού, τα ασφυκτικά όρια του φόβου δύσκολα σπάνε.
Στην περίπτωση βέβαια που κάποιος βρει το κουράγιο να σπάσει τη σιωπή, έρχεται αντιμέτωπος με μια σειρά τραμπουκισμών, εκβιασμών και απειλών. Τα παραπάνω χαρακτηριστικά φαίνεται να έχει και η υπόθεση του Γιάννη, 19χρονου ΑμεΑ από το χωριό Γλώσσα Πλατανιά. Ο Γιάννης βασανίστηκε επί σειρά ετών από το συγγενικό του πλαίσιο, μερικούς ρασοφόρους και μια μακριά λίστα ευυπόληπτων πολιτών. Ανάμεσα στους βιαστές του είναι ο προφυλακισμένος θείος του, πρώην Δ/ντής στο Δημοτικό σχολείο Βουκολιών(!), πρώην προϊστάμενος, στο παλιό γραφείο Εκπαίδευσης Κισσάμου(!!) και αρχιερατικός Επίτροπος του Μητροπολίτη Αμφιλόχιου.
Η Μητρόπολη Κισσάμου και Σελίνου στην ανακοίνωση που εξέδωσε μετά την προφυλάκιση δύο ιερέων απευθύνει προς όλους έκκληση «όπως μη σπεύσουν να προβούν σε συμπεράσματα και κρίσεις» καθώς έχει πλήρη εμπιστοσύνη στην δικαιοσύνη ότι θα φανερωθεί η αλήθεια. Η εκκλησία που μάχεται ενάντια στους “ανώμαλους”, όπως αποκαλεί την ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, ενάντια στην υιοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια, ενάντια στις εκτρώσεις, ενάντια στους “αλλόθρησκους ξένους”, … πότε θα πάρει θέση για τους βιαστές που ξεπηδούν κάθε τόσο από τους κόλπους της;; Είναι θέλημα Θεού να βασανίζονται τόσα πλάσματα απ’ τους θεματοφύλακες μιας
υποκριτικής ηθικής;;
Την ιστορία του Γιάννη τη γνώριζαν αρκετοί/ές και είναι ανείπωτα σκληρό ότι χρειάστηκαν τόσα χρόνια για να αποκαλυφτεί. Η ιστορία του Γιάννη συμπυκνώνει όλες τις ανοιχτές πληγές της κοινωνίας μας, την κακοποίηση, τον ρατσισμό, τη συγκάλυψη, τη σιωπή, την αποξένωση, τον κανιβαλισμό, την ασυδοσία κάθε επίσημης εξουσίας.
Σκιαγραφεί την κοινωνική σαπίλα που δε θα επιτρέψουμε να μας βυθίσει κι άλλο στο σκοτάδι και τη μοναξιά.
Ζητάμε επίμονα να πάρουν θέση όλοι και όλες, να μην κουκουλωθεί ως συνήθως και αυτή η ιστορία, να αναδειχτούν τα θεσμικά και δομικά ζητήματα που αυτή εμπεριέχει.
Να ξεσυνηθίσουμε το τέρας! Κάλεσμα στην Μητρόπολη!
Κείμενο από Κατάληψη Rosa Nera
Δεν σωπαίνουμε – σπάμε την συγκάλυψη
Αλληλεγγύη στον Γιάννη από τη Γλώσσα Πλατανιά
Πριν περίπου ένα χρόνο, βγήκε στο φως της δημοσιότητας η ιστορία μιας φρικτής κτηνωδίας. Ακόμα μίας φρικτής κτηνωδίας, καθώς έχουν μαζευτεί δυστυχώς πολλές τελευταία. Η ιστορία αφορά ένα –20χρονο σήμερα– παιδί με νοητική στέρηση, το οποίο βιαζόταν για χρόνια. Όλα αυτά σε ένα μικρό χωριό του Δήμου Πλατανιά, τη Γλώσσα. Μετά από τα τόσα χρόνια συγκάλυψης, κάποιοι κατήγγειλαν τον κατά συρροή βιασμό του Γιάννη, σπάζοντας την σιωπή. Για αυτή τους την επιλογή απειλούνται.
Μετά από σχετική έρευνα, 4 πρόσωπα προφυλακίστηκαν: ο πατέρας που έχει προσωρινά αποφυλακιστεί, μετά από 6 μήνες –με χαρακτηρισμό του εγκλήματός του ως πλημμελήματος– έδινε το ανυπεράσπιστο παιδί βορά στις ορέξεις παπάδων, συγγενών και άλλων κατοίκων της περιοχής. Από τους κατηγορουμένους βιαστές, ο ένας είναι γείτονας και οι άλλοι δύο παπάδες, εκ των οποίων ένας είναι και ο θείος του παιδιού. Σήμερα ο δύστυχος Γιάννης, που για ζωή γνώρισε μονάχα μια επίγεια κόλαση, βρίσκεται στο θεωρητικά προστατευμένο περιβάλλον μιας δομής στα Χανιά, με ορατό ορίζοντα μονάχα μια δίκη, στην οποία θα βρεθεί αντιμέτωπος με τα κτήνη που όριζαν την αβίωτη ζωή του.
Δυστυχώς, τα όποια φώτα δημοσιότητας γύρω από αυτήν την κτηνωδία έσβησαν πριν από έναν χρόνο, λίγο μετά τις συλλήψεις. Με αφορμή την πρόσφατη πρώτη δικάσιμο του πατέρα και του γείτονα –η οποία και αναβλήθηκε για να συνδικαστούν με τους δύο κληρικούς– υπήρξε μια πρόσκαιρη έκθεσή της στη δημόσια σφαίρα. Κι όμως μετά, πάλι σκοτάδι. Βλέπετε, ο δύστυχος Γιάννης δεν είναι σε θέση να ακουστεί, να φωνάξει, να μιλήσει για τον εαυτό του, ενώ από την άλλη τα τέρατα που απολάμβαναν τόσα χρόνια ασυλίας, εξακολουθούν να προστατεύονται με ανωνυμία και κλειστά μικρόφωνα.
Υπάρχει μια χτυπητή αντίθεση σε σχέση με τον εκκωφαντικό ορυμαγδό άλλων πολύκροτων –ομοειδών και μη– υποθέσεων που «συγκλονίζουν» αυτήν την περίοδο. Σε αντίθεση με το ανθρωποφαγικό τσίρκο που επιφυλάσσουν τα μίντια και τα κοινωνικά δίκτυα, ο Γιάννης αξίζει μια αγκαλιά από τη χανιώτικη κοινωνία, έτσι ώστε να σπάσει αυτή η εξοργιστική ανωνυμία των τεράτων που τον καταδυνάστευαν μια ολόκληρη ζωή. Διότι η ανωνυμία και το σκοτάδι γύρω από αυτούς επιβάλλεται ακόμη και τώρα από το πλέγμα εξουσίας που τους ανέδειξε σε κείνο το βάθρο που στέκονταν ως ευυπόληπτοι θεματοφύλακες της κίβδηλης ηθικής του.
Υπάρχει, όμως, και μια χτυπητή συνάφεια με την έτερη κτηνωδία που αποκαλύφθηκε το προηγούμενο διάστημα στην πόλη μας. Όπως και στην υπόθεση του κολαστηρίου οίκου ευγηρίας, της Αγίας Σκέπης, η με το στανιό κάλυψή της από τα τοπικά ΜΜΕ επιτάσσεται από το ίδιο πλέγμα εξουσίας, το οποίο εξασφάλιζε την απρόσκοπτη δράση της εταιρίας δολοφόνων και βασανιστών. Και στις δύο αυτές υποθέσεις αδιανόητης βαρβαρότητας που μας έχουν στιγματίσει ως τοπική κοινωνία, διαπλεκόμενοι παράγοντες της Εκκλησίας, της Δεξιάς και της οικονομικής ελίτ της πόλης, λυσσωδώς αγωνίζονται για να κρατήσουν τα στόματα κλειστά και τις πένες άσφαιρες, μέσω των θεσμών που παραδοσιακά ελέγχουν: δικαιοσύνη, αστυνομία, ΜΜΕ, υπηρεσίες του δήμου και της περιφέρειας.
Καλούμε την τοπική κοινωνία να αγκαλιάσει το Γιάννη και τους λιγοστούς ανθρώπους που στέκονται ειλικρινώς πλάι του, για να μη νιώθει και νιώθουν άλλο μόνοι απέναντι στο Κτήνος που συγκαλύπτει τα κτήνη. Να σπάσει την ομερτά που έχει μαφιόζικα επιβληθεί σε αυτόν τον τόπο από τα χυδαία συμφέροντα των «ευυπόληπτων παραγόντων», για να αναδειχθούν και να τιμωρηθούν τα νοσηρά εγκλήματα εις βάρος του.
Συμπαράσταση στον Γιάννη.
Δικαιοσύνη για όσους ανθρώπους του στερήσαν τη χαρά της ζωής, κάνοντας τη φρίκη καθημερινότητα.
