«ΣΤΟ ΦΑΣΜΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ»… Μια μουσική και στιχουργική έμπνευση και σύνθεση τριών συντελεστών, του μουσικοσυνθέτη και εκπαιδευτικού Μάκη Τσιγάντε, του ποιητή Γιάννη Ζορμπαλά και του μουσικού παραγωγού Μανώλη Μάτσου, με στόχο την ευαισθητοποίηση του κόσμου γύρω από το θέμα του αυτισμού.
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ενημέρωσης και Ευαισθητοποίησης για τον Αυτισμό (2 Απριλίου) το Nevronas.gr και η Little Onion Design παρουσιάζουν το τραγούδι «ΣΤΟ ΦΑΣΜΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ», που οι τρεις φίλοι δημιούργησαν σκύβοντας με απεριόριστο σεβασμό πάνω από το ζήτημα του αυτισμού, αφιερώνοντας χρόνο και πολύ μεράκι, με την προσδοκία να γίνει γνωστό το αντικείμενο μέσω μιας οικουμενικής γλώσσας, αυτήν της μουσικής, η οποία μπορεί και αμβλύνει αντιθέσεις, ενώνει, εμπνέει και αγγίζει τις ψυχές όλων των ανθρώπων.
Εστιάζοντας, στιχουργικά, σε κάποια από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των αυτιστικών ανθρώπων, προσπαθούν να ενημερώσουν μια κοινωνία “νευροτυπικών” με κατακλείδα κάτι τόσο απλό, όσο και τόσο δύσκολο στη κατανόηση και εφαρμογή:
…Είμαστε όλοι Διαφορετικοί αλλά και ταυτόχρονα Ίσοι.
Ένα τρυφερό και συνάμα ρυθμικό κομμάτι, που παραπέμπει σε παραμύθι.
O λυρισμός και η δυναμική του εναλλάσσονται έντεχνα, προβάλλοντας απ’ τη μια τις αντιξοότητες που αντιμετωπίζουν στη καθημερινότητά τους οι αυτιστικοί, όπου καλούνται να δίνουν ανά πάσα στιγμή διαπιστευτήρια για τα αυτονόητα, κι απ’ την άλλη τη θέληση και τις μάχες που διεξάγουν, ερχόμενοι συχνά ενάντια στη φύση τους, σε μια κοινωνία που έχει πολλά χιλιόμετρα ακόμα να διανύσει για να χαρακτηριστεί ανεκτική στη διαφορετικότητα.
Με την ελπίδα το κομμάτι αυτό να λειτουργήσει σαν ένα μικρό λιθαράκι κινήτρου για την κατάργηση των στερεοτύπων, με απώτερο στόχο την αποδοχή από μια “καθώς πρέπει” κοινωνία που, αυτά τα “ειδικά” άτομα, βολεύεται να τα κατατάσσει στο περιθώριο και με το όνειρο ζωής, κάποια στιγμή οι όροι “ανεκτικότητα” και “αποδοχή” στη διαφορετικότητα να μην υφίστανται.
Απλά να υπάρξει μια κοινωνία με κοινό παρονομαστή την ανθρωπιά.
«Οι αυτιστικοί είμαστε εδώ, είμαστε ενεργοί, αξίζει να συμμετέχουμε, να είμαστε κι εμείς εκπρόσωποι του κόσμου μας, του εαυτού μας. Κοιτάξτε τι μπορούμε να πετύχουμε! Απλά, εμπιστευθείτε μας και δώστε μας την ευκαιρία!»
#Υπάρχουμε_Μαζί
«ΣΤΟ ΦΑΣΜΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ»
Εγώ είμαι φίλε, ο γείτονας. Είμαι ο διπλανός σου
που δεν ανήκω, όπως λες, στον κόσμο το δικό σου.
Σε χαιρετώ, μα ένα «γεια» μου απευθύνεις -κρύο
και κουβαλώ τον πόνο μου στο Ειδικό Σχολείο.
Στη λύπηση αμύνομαι και στον στιγματισμό
και τα κιτάπια γράφουνε «άτομο ειδικό».
Ξάστερο έχω ουρανό και μιαν αγνή καρδιά
κι ας φέρομαι πολλές φορές αντισυμβατικά.
Τi κι αν με λόγια δεν εκφράζω τα συναισθήματά μου.
Βλέπεις, πως, δυσκολεύομαι, με λέξεις να στο πω…
αλλά μιλάει, φίλε μου, για μένα η καρδιά μου
και ρυθμικά οι χτύποι της σου λένε: ‘’Σ’ αγαπώ’’.
Μες στη ρουτίνα μου θα δεις τα ενδιαφέροντά μου.
Σπάνιες ικανότητες θα βρεις στη μοναξιά μου!
Με τη χαρά σου, χαίρομαι – είμαι ξεχωριστός
και γύρω μου τα πράγματα κατανοώ αλλιώς.
Με θορύβους και συνάξεις σχέση δεν έχω καμιά,
μα γλυκαίνει την ψυχή μου μια ορχήστρα με βιολιά.
Τις υπερβολές του λόγου συχνά παίρνω μετρητοίς.
Με τη σπάθη της αλήθειας μάχομαι σαν Διγενής.
Όταν εσύ κοιτάς το δάσος και το ψηλό βουνό,
εγώ ένα κυκλάμινο θαυμάζω στο γκρεμό.
Όταν ρεμβάζεις με φεγγάρι και με αστροφεγγιά
εγώ στων αστεριών τ’ αχνάρια μαθαίνω μυστικά.
Κι όταν μ’ ακούς πολλές φορές, μόνος, να ηχολαλώ
κουβέντα πιάνουν όνειρα και σκέψεις στο μυαλό.
Μ’ αρέσει ν’ αφουγκράζομαι τους ήχους της σιωπής
και να μ’ αγγίζεις προτιμώ με άγγιγμα ψυχής.
Κι όταν οι ασχολίες μου μονότονες φαντάζουν,
εκεί πνίγω το άγχος μου απ’ όσα με τρομάζουν
Είμαι κι εγώ μοναδικός -απλά σκέφτομαι αλλιώς.
Στα χαρτιά, ίσος με όλους-μα αισθάνομαι μισός!
Kι αν είμαι διαφορετικός, στο “Φάσμα” κι αν ανήκω,
προκαταλήψεις πολεμώ έξω από τον οίκο!
Της φύσης μου του puzzle σαν ενώνω τα κομμάτια,
τότε βρίσκω το ρυθμό μου σε κρυμμένα μονοπάτια.
Με κόβει σαν τη μαχαιριά η αδιαφορία…
κι επιζητώ αποδοχή από την κοινωνία.
Αν με πιστέψεις γίνομαι ήρωας της ζωής
και στους Special Olympics της σημαίας ζηλωτής!
Μες στην ψυχή μου να κοιτάς και θα σ’ εμπιστευτώ.
Μες στην ψυχή μου να κοιτάς – θα ’χεις φίλο αληθινό.
Στο περιβόλι της καρδιάς θα σε καλωσορίσω
και της ψυχής τα χρώματα θα σου αποκαλύψω.
Με την αγάπη σου μπορώ τις συμπληγάδες να περνώ.
Για της ζωής το όνειρο, σκληρά ν’ αγωνιστώ.
Γεννήθηκα με αυτισμό. Είμαι ο διπλανός σου.
Κάστρα γκρεμίζω για να δω τον κόσμο το δικό σου!
Μουσική Σύνθεση/ενορχήστρωση: Μάκης Τσιγάντες
Ποίηση: Γιάννης Ζορμπαλάς
Μουσική Παραγωγή/ενορχήστρωση: Μανώλης Μάτσος