Εφαρμογή Βοηθά Άτομα με Νευρολογική Νόσο να Εξασκήσουν την Ομιλία

Οι ερευνητές από τον Επιστημονικό και Βιομηχανικό Κοινωφελή Οργανισμό CSIRO και από το Πανεπιστήμιο του Κουίνσλαντ (University of Queensland) που βρίσκονται στην Αυστραλία, έφτιαξαν μια εφαρμογή που ονομάζεται Χάρλη (Harlie) η οποία προορίζεται για να συζητά με ανθρώπους.

Η Χάρλη (Harlie) έχει σχεδιαστεί για σύντομες ομιλίες σε αντίθεση με τις εφαρμογές Siri και Google Now οι οποίες έχουν σχεδιαστεί για να απαντάνε σε συγκεκριμένες ερωτήσεις. Ο σκοπός της είναι να βοηθήσει τον χρήστη και τους επαγγελματίες υγείας να κατανοήσουν τον αντίκτυπο των νευρολογικών καταστάσεων στην επικοινωνία και στην ευημερία.

Άτομα με νευρολογική νόσο, όπως το Πάρκινσον και η άνοια, δυσκολεύονται να βρούνε τα σωστά λόγια καθώς μιλάνε και μπορεί να ξεχάσουν αυτό που θέλανε να πούνε, στη μέση της πρότασης.

Οι χρήστες της εφαρμογής συνομιλούν με το ρομπότ, το οποίο αναλύει την υγεία της φωνής και την επικοινωνία τους. Αυτό περιλαμβάνει τη σωστή άρθρωση των φωνηέντων, το λεξιλόγιο και τη διάρκεια των παύσεων στη μέση των προτάσεων.

Άτομα που προσπαθούν να βελτιώσουν τη φωνή τους ή την επικοινωνία τους, λόγω δυσκολιών που οφείλονται σε κάποια νευρολογική πάθηση όπως το Πάρκινσον ή κάποιο εγκεφαλικό, ενδεχομένως να χρειάζονται ημερήσια εξάσκηση και άμεση ενημέρωση για την κατάστασή τους. Η συνομιλία με κάποιον είναι πιο ενθαρρυντική από τις φωνητικές ασκήσεις. Αυτό δίνει τη δυνατότητα στους ασθενείς να εξασκηθούν σε πραγματικές συνθήκες.

Ωστόσο, δεν έχουν όλοι κάποιον να συνομιλήσουν. Τα άτομα που μένουν μόνα τους, όλο και αυξάνονται και ενδεχομένως να έχουν δυσκολία να προσεγγίσουν την κοινότητα τους.

Η ανησυχία για μελλοντική έλλειψη επίσημων και ανεπίσημων βοηθών, αυξάνεται επίσης. Όταν τα άτομα χρειάζεται να εξασκούν την επικοινωνία τους, ενδεχομένως να έχουν χαμηλή αυτοπεποίθηση και να προτιμούν κάποιον υπομονετικό και μη επικριτικό συνομιλητή.

Επιπλέον, η παρούσα εφαρμογή δεν λειτουργεί μόνο σαν συνομιλητής, δίνοντας την ευκαιρία στον ασθενή να εξασκήσει την ομιλία του, αλλά ταυτόχρονα ηχογραφεί τη φωνή του. Αυτό παρέχει αντικειμενική πληροφόρηση στις ομάδες υγείας για τη φωνή του χρήστη και για την επικοινωνιακή του ικανότητα.

Αλλαγές των χαρακτηριστικών της φωνής ή του τρόπου συνομιλίας μπορεί να δείξει τον αντίκτυπο των θεραπειών αποκατάστασης, ενθαρρύνοντας τους ανθρώπους να συνεχίζουν να εξασκούν τη φωνή τους. Αυτό επίσης υποδεικνύει τον θετικό και αρνητικό αντίκτυπο των φαρμάκων και άλλων θεραπειών.

Μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις των ατόμων με Πάρκινσον είναι η ακριβής δοσολογία κατά τη λήψη των φαρμάκων, η οποία μειώνει τα συμπτώματα καθώς δεν επιφέρει παρενέργειες. Αυτή η επιπρόσθετη πληροφόρηση, μπορεί να βελτιώσει τις φαρμακευτικές θεραπείες. Οι μεγάλες αλλαγές στις δεξιότητες επικοινωνίας θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε επανεξέταση του ασθενή από την ομάδα υγείας.

Αλλαγές στην συνομιλία, όπως για παράδειγμα η δυσκολία εύρεσης της σωστής λέξης ή η δυσκολία να ακολουθήσουν κάποια συζήτηση, θα μπορούσε να υποδεικνύει κάποια αλλαγή στην αντίληψη και στη γλώσσα.

Σχετικά με το Πάρκινσον, το ρομπότ θα μπορούσε να δείξει στους ερευνητές την κατάσταση της αποκατάστασης της ομιλίας των ασθενών, για παράδειγμα κατά πόσο μιλάνε πιο δυνατά και αρθρώνουν σωστά τις λέξεις.

Η άνοδος της Ηλεκτρονικής Υγείας (e-health)…

Η έρευνα έχει δείξει ότι οι άνθρωποι μπορεί να έχουν περισσότερα επικοινωνιακά προβλήματα από αυτά που πιστεύουν ότι έχουν. Μη διαγνωσμένα επικοινωνιακά προβλήματα μπορούν να οδηγήσουν στην απογοήτευση, στο αίσθημα της ντροπής και στην κοινωνική αποξένωση. Αυτά τα προβλήματα επιφέρουν μεγάλη ένταση στα άτομα, στις οικογένειές τους και στους βοηθούς τους.

Η τεχνολογία μπορεί να βοηθήσει με δυο τρόπους:

Αρχικά, η τεχνολογία μπορεί να ελέγξει την πρόοδο και τον αντίκτυπο των επικοινωνιακών δυσκολιών στους ασθενείς. Αυτό θα μπορούσε να βοηθήσει τον ασθενή καθώς και τους επαγγελματίες υγείας και τους ερευνητές ώστε να κατανοήσουν τον αντίκτυπο της υγείας στην επικοινωνία.

Κατά δεύτερον, η τεχνολογία μπορεί να παρέχει στους ασθενείς τη δυνατότητα να εξασκούν την ομιλία τους ιδιαιτέρως χωρίς να απογοητεύονται και να νιώθουν ότι τους κριτικάρουν και ταυτόχρονα να λαμβάνουν ενθαρρυντικά και εποικοδομητικά σχόλια.

Τα διάφορα τεχνολογικά μέσα βοηθάνε τα άτομα με Πάρκινσον με τη βάδιση, το φαγητό και την υπενθύμιση της λήψης των φαρμάκων τους. Δεν έχει δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην επικοινωνία και στο λόγο. Χάρης αυτής της καινοτομίας, οι σύντομες συνομιλίες μέσω του κινητού τηλεφώνου αφής (smartphone) θα συμβάλλουν στην βοήθεια και τον έλεγχο της προόδου αυτών των ατόμων.

Η δυνατότητα χειρισμού καθημερινών τεχνολογικών μέσων όπως είναι τα κινητά τηλέφωνα αφής (smartphones) καθιστά τέτοιες εφαρμογές εύκολα προσεγγίσιμες, πιο οικονομικές και αποδεκτές συγκριτικά με τον πιο εξειδικευμένο ιατρικό εξοπλισμό.
Οι ερευνητές διευκρινίζουν: “Θα θέλαμε ανθρώπους από τον γενικότερο πληθυσμό να συνομιλήσουν με την Χάρλη (Harlie) για να κατανοήσουμε την αποτελεσματικότητα συμμετοχής της σε συζητήσεις, το πώς ανταπεξέρχεται με τη γλώσσα και πιο συγκεκριμένα με την αυστραλέζικη αργκό και για να διευρύνουμε το εύρος της θεματολογίας της. Κατά αυτόν τον τρόπο, θα μπορέσουμε να αναβαθμίζουμε την Χάρλη (Harlie) για περαιτέρω κλινικές μελέτες. Ελπίζουμε αυτό να συμβάλλει στο να κατανοήσουμε καλύτερα την κατάσταση της υγείας αυτών των ατόμων και στη συνεχιζόμενη επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων”.

Συγγραφείς – Ερευνητές:

Ντέιβιντ Άιρλαντ (David Ireland) Ηλεκτρολόγος μηχανικός και συνεργάτης ερευνών στο Κέντρο Ερευνών Ηλεκτρονικής Υγείας της Αυστραλίας (Australian E-Health Research Centre, CSIRO)