«Δεν με νοιάζει αν θα με ξεχάσουν αμέσως. Δεν είμαι εδώ για να με θυμούνται, είμαι εδώ για να ζω!»… Τα λόγια αυτά του ίδιου του Ίαν Ντιούρι, τον καθιστούν ακόμα ζωντανό στις μνήμες μας, 15 χρόνια μετά τον θάνατό του κι αποτυπώνουν το χαρακτήρα και τη νοοτροπία του για τη ζωή.
Στην ηλικία των 7 προσβλήθηκε από πολυομυελίτιδα, που πιθανότατα την κόλλησε από πισίνα, κατά την επιδημία του 1949. Πέρασε περίπου 1,5 χρόνο σε νοσοκομεία και κλινικές αποκατάστασης, πριν γραφτεί σε σχολείο-νοσοκομείο για ΑμεΑ. Η μητέρα του προτιμούσε μια πιο ακαδημαϊκή μόρφωση για τον Ίαν κι έτσι τον έγραψε στο Royal Grammar School-High Wycomber, όπου η τιμωρία του για την απειθαρχία ήταν να μαθαίνει τεράστια αποσπάσματα ποίησης, γεγονός που διαμόρφωσε τη μετέπειτα στάση του, όπως έχει δηλώσει ο ίδιος. Στα 16 του έφυγε από εκεί και σπούδασε σε διάφορα κολλέγια Τέχνες και ζωγραφική.
Το 1971 δημιουργεί την πρώτη του μπάντα Kilburn and the High Roads. Βγάζουν 2 άλμπουμς, αλλά τελικά διαλύονται το 1975. Ανοίγει έτσι ο δρόμος για τη δημιουργία του δεύτερου και τελευταίου του γκρουπ “The Blockheads”. Το γκρουπ αυτό έγραψε ιστορία στη βρετανική new wave και funk-rock σκηνή, λόγω της ιδιαίτερης και ανατρεπτικής περσόνας του Ian Dury, της εξαιρετικής δεξιοτεχνίας των υπολοίπων μελών του γκρουπ και φυσικά για τους στίχους του. Οι Blockheads συνολικά έβγαλαν 9 δίσκους, με τον τελευταίο να βγαίνει στην κυκλοφορία το 2002, δηλαδή 2 χρόνια μετά το θάνατο του Ian Dury, από καρκίνο.
Οι στίχοι του Ian Dury μιλάνε για την καθημερινότητα και όχι μόνο. Είναι γεμάτοι λυρική ποίηση κι ωμό χιούμορ, πολιτικές και κοινωνικές τοποθετήσεις, σεξουαλικές ατάκες και χαρακτήρες σχεδόν θεατρικούς.
Το 1981 έγραψε το τραγούδι “Spasticus Autisticus” για να εκφράσει την περιφρόνησή του για το “Έτος ΑμεΑ”, που είχε ανακηρυχθεί διεθνώς εκείνη τη χρονιά.
Οι στίχοι του είναι ενδεικτικοί:
So place your hard-earned peanuts in my tin
And thank the Creator you ΄re not in the state I΄m in
So long have I been languished on the self
I must give all proceedings to my self.
Το ρεφρέν “I’m spasticus, autisticus”, είναι εμπνευσμένο από την ταινία “Σπάρτακος”, όπου οι σύντροφοι του επαναστάτη, τον υπερασπίστηκαν λέγοντας ¨”I’m Spartacus” όταν κλήθηκαν να τον παραδώσουν.
Ο Dury, όντας ΑμεΑ και ο ίδιος, ήταν πολύ ευαισθητοποιημένος με τα άτομα με αναπηρία και περιέγραψε το κομμάτι ως “πολεμικό λυγμό”. Το 2012 το τραγούδι χρησιμοποιήθηκε για την τελετή έναρξης των Παραολυμπιακών του Λονδίνου.
Το 2002, στο αγαπημένο μέρος του Dury στο Richmond Park του ΝΔ Λονδίνου και με την επιμέλεια του γιου του, κατασκευάστηκε ένα παγκάκι που είχε γραμμένους επάνω του τους στίχους από το “Reasons to be cheerful”, κομμάτι του Ian Dury που είχε αγαπήσει πολύ ο κόσμος. Το παγκάκι λειτουργούσε με ηλιακή ενέργεια κι έδινε τη δυνατότητα σε όποιον το επιθυμούσε να συνδεθεί και να ακούσει 8 τραγούδια και μία συνέντευξη του Ian. Δεν λειτουργεί πλέον, λόγω αλλεπάλληλων βανδαλισμών.
Το 2009 στο Λονδίνο ανέβηκε το μιούζικαλ “Hit me! The life & Rhymes of Ian Dury”, βασισμένο στη ζωή και το έργο του, ενώ το 2010 η ταινία “Sex & drugs & rock n’ roll” (από το ομώνυμο τραγούδι του), σύστησε στο ευρύ κοινό το μύθο του Ian Dury.
Ian Robins Dury
Ενασχόληση: Μουσικός, Τραγουδιστής
Έζησε: 12/5/1942 – 27/3/2000 (57 ετών)
Τόπος γέννησης: Λονδίνο, Αγγλία
Έργα: Do it Yourself (1979), Apples (1989), Mr. Love Pants (1998) κ.ά
Ακούστε το τραγούδι “Spasticus Autisticus” εδώ…
Γράφει: η Τατιάνα Γκαρδιακού
Επιμέλεια: Πόπη Μάλεση – B.A, M.A Psychology
Πηγή: http://www.iandury.co.uk/
