Θυμάμαι για πρώτη φορά, το 2015, να ζυγίζομαι σχεδόν κάθε μέρα. Εκείνο το καλοκαίρι το φαγητό ήταν η πιο δύσκολη ώρα της ημέρας για εμένα. Έλεγα χαρακτηριστικά στους γιατρούς μου πως κάθε φορά που καταπίνω και μια μπουκιά, «πνίγομαι». Αυτό πίστευα, γιατί αυτό ένιωθα. Δεν ένιωθα αγχωμένη, ούτε στενοχωρημένη. Απλώς δεν μπορούσα να φάω.
Έτσι τον Ιούνιο,της ίδιας χρονιάς, έκανα γαστροσκόπηση και μου βρήκαν ένα μικρόβιο στο στομάχι, το γνωστό σε πολλούς ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, για την εκρίζωση του οποίου πήρα φαρμακευτική αγωγή.
Πρώτη φορά στην ζωή μου χάρηκα που μου βρήκαν μικρόβιο!
Όταν τελείωσε η αγωγή μου σκέφτηκα – πως επιτέλους- θα γίνω καλά και θα τρώω όπως πριν. Μέχρι που, τον Αύγουστο του 2015, με παρέσυρε μια μηχανή, καθώς διέσχιζα τον δρόμο, εν ώρα εργασίας σε παραλιακό μαγαζί. Τότε έφτασα τα 40 κιλά. Τότε ξεκίνησε η κατρακύλα!!!
Άκουγα συχνά σχόλια του τύπου «μοιάζεις σαν παιδί», «είσαι τυχερή που τρως και δεν παχαίνεις»…
Τότε ξεκίνησα να παλεύω για τα 50 κιλά… ήθελα να βλέπω αυτό το ΠΕΝΤΕ… όταν στεκόμουν μπροστά στην ζυγαριά!
Ήθελα να παχύνω, δεν έβρισκα ρούχα και καταλάβαινα ότι ήμουν πολύ αδύνατη. Αυτό που δεν καταλάβαινα ήταν το γιατί;
Σας γράφω σήμερα, (σ.σ. πέντε χρόνια μετά από όλα αυτά) για να μάθετε το εξής: είμαι σχεδόν 54 κιλά και έχω κάπου στα 35 ράμματα. Όμως είμαι και ευτυχισμένη, και δυνατή. Όλα αυτά με έκαναν να δω τί σημαίνει ευτυχία στα 26 μου… Άλλοι, δυστυχώς, περνούν μια ζωή ολόκληρη και ακόμα δεν, αυτό δεν το καταλαβαίνουν.
Ευτυχία είναι να πέφτεις και να σηκώνεσαι και όταν πια στέκεσαι στα πόδια σου να πατάς πιο γερά.
Ευτυχία είναι να είμαστε υγιείς.
Ευτυχία είναι, όπως το λέει η λέξη, καλή τύχη.
Μα θα μου πείτε ήσουν άτυχη! ΟΧΙ! Δεν ήμουν άτυχη όπως έλεγαν όλοι, ήμουν τυχερή. Θα μπορούσα να είχα πεθάνει. Ήμουν τυχερή και είμαι ευγνώμων. Κι όσον αφορά την Νευρική Ανορεξία… είναι από νεύρα!
Συνήθως κάποιοι δεν ξεσπάμε τα νεύρα μας, για να μην πληγώσουμε κάποιον και τα κρατάμε μέσα μας. Λάθος!!! Η λύση στο πρόβλημα είναι μια, γυμναστική και ψυχοθεραπεία!!
Α! ξέχασα και το σημαντικότερο… αγάπη μόνο!!!
Γράφει: η Πηνελόπη Πετροπούλου
Επιμέλεια: Πόπη Μάλεση – B.A, M.A Psychology
