Το Σάββατο 17 Ιουλίου 2021, πραγματοποιήθηκε, στο φιλικό και προσβάσιμο Ευριπίδειο θέατρο της Ρεματιάς, εκδήλωση για τα 10 χρόνια κινηματικής και χειραφετικής δράσης της ΜΗΔΕΝΙΚΗΣ ΑΝΟΧΗΣ, σε ένα ευχάριστο κλίμα επανασύνδεσης μετά από τόσο καιρό.
Δίχως καμία διάθεση να αναδείξουμε αυτάρεσκα τα όσα πράξαμε τη δεκαετία αυτή, αλλά με μοναδικό στόχο να αναφερθούμε στους λόγους που μας οδήγησαν στις δράσεις αυτές, το αντάμωμα στη Ρεματιά μας αφήνει συναισθήματα χαράς, συγκίνησης και ευθύνης.
Το καλωσόρισμα ανέλαβαν η Δήμητρα Γκασούκα και ο Ανδρέας Κουζέλης και η βραδιά ξεκίνησε με ένα δρώμενο από τους ανάπηρους καλλιτέχνες Γιώργο Χρηστάκη, Άννα Μαρία Ελευθερία Μαντζουράνη και Πάνο Ζουρνατζίδη.
Για τις ανάγκες το δρώμενου, στη σκηνή της Ρεματιάς, «εμφανίστηκε» στην οθόνη ο ακτιβιστής, ακαδημαϊκός και θεμελιωτής της Σπουδής για την αναπηρία, Mike Oliver, καθώς και ακούστηκαν τρία ποιήματα ειδικού βάρους του ανάπηρου ποιητή, Άρη Ταστάνη.
Τον καλλιτεχνικό διάλογο «Χειραφέτηση ή Υποτέλεια;» σκαρφίστηκε ο ανάπηρος σκηνοθέτης, Αντώνης Ρέλλας.
Ακολούθησαν διόλου τυπικοί χαιρετισμοί από τους Σέργιο Γκάκα (Αντιδήμαρχο Πολιτισμού του Δήμου Χαλανδρίου), Χριστόφορο Βερναρδάκη (Επίκουρο Καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης ΑΠΘ και Βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ Α’ Αθήνας), Κρίτων Αρσένη (Περιβαλλοντικό ακτιβιστή και Βουλευτή του ΜΕΡΑ 25 Δυτικής Αθήνας) και Πέτρο Κωνσταντίνου (Δημοτικό σύμβουλο του Δήμου Αθηναίων, Συντονιστή της ΚΕΕΡΦΑ και μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ) τους οποίους και ευχαριστούμε θερμά για την παρουσία τους.
Στη συνέχεια ακολούθησε απολογισμός – συζήτηση με τίτλο «Υπάρχει μια ρωγμή σε όλα, από εκεί μπαίνει μέσα το φως» στην οποία εκπροσώπησαν τη ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΑΝΟΧΗ οι: Άννα Μαρία Ελευθερία Μαντζουράνη, Απολλωνία Τσαντά, Βαγγέλης Καρέλης και Αντώνης Ρέλλας. Το τραπέζι συντόνισε ο Αντώνης Μπούγιας aka Ypopto Mousi.
Στη συζήτηση έκαναν παρεμβάσεις μέσω βίντεο οι ακαδημαϊκοί: Γιώτα Καραγιάννη (Αναπληρώτρια καθηγήτρια Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Α.Π.Θ) και Ηλέκτρα Σπανδάγου (Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Σύδνεϋ).
Οι αδελφοποιημένες οργανώσεις DPAC (Ανάπηροι κατά των περικοπών) από το Ηνωμένο Βασίλειο και OCAP (Συνασπισμός του Οντάριο κατά της φτώχειας) από το Τορόντο του Καναδά μέσω της Ellen Clifford, Linda Burnip και John Clarke έστειλαν τα δικά τους μηνύματα αλληλεγγύης και συνυπευθυνότητας.
Αντιγόνη Ευστρατόγλου (Διδάκτορας του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών & Πολιτικών Επιστημών, Εκπαιδευτικός), Βασίλης Κουκαλάνι (Σκηνοθέτης, Ηθοποιός), Ιμπραχημ Αλ Χουσεΐν (Σύρος πρόσφυγας – Παραολυμπιακός αθλητής), Ιωάννα Μαρία Γκέρτσου (Ψυχολόγος, Ιδρύτρια & Πρόεδρος Σχολής σκύλων Οδηγών ΛΑΡΑ), Τατιάνα Σκανάτοβιτς (Ηθοποιός – Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο ΕΜΠΡΟΣ), Δήμητρα – Δώρα Τελώνη (Επίκουρη καθηγήτρια Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής – Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας), Ξένια Πασσά (Νομικός και βοηθός Προστασίας στην Αντιπροσωπεία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR) στην Ελλάδα), Rick Randal (Σκηνοθέτης – π. Καλλιτεχνικός Διευθυντής THE OTHER FILM, Μελβούρνη) είναι άνθρωποι που συναντήθηκαν την περασμένη δεκαετία αρκετές φορές με τη ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΑΝΟΧΗ και μας έστειλαν τις σκέψεις τους και τους αγωνιστικούς χαιρετισμούς τους.
Τέλος, ο μουσικός επίλογος από τον Χιλιανό αλληλέγγυο μουσικό Alejandro Diaz έκλεισε τη βραδιά με τρόπο που μας εκπροσωπεί και μας ταιριάζει.
Χωρίς να το επιδιώξουμε, η βραδιά είχε αρκετές συγκινητικές στιγμές και ήταν γεμάτη δυνατές αναμνήσεις.
Ωστόσο, αυτό που κρατάμε όλες, όλοι και όλα ως κλείσιμο του δεκαετούς κύκλου μας, είναι το αίσθημα της ευθύνης που έχουμε να συνεχίσουμε το έργο της Μηδενικής Ανοχής, να συνεχίσουμε τις δράσεις μας, να δυναμώσουμε τις διεκδικήσεις μας για τα αυτονόητα ισότιμα δικαιώματά μας και να διευρύνουμε ακόμη περισσότερο το κίνημα των χειραφετημένων αναπήρων.
Ο αγώνας συνεχίζεται
ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΑΝΟΧΗ
Κίνηση Χειραφέτησης Αναπήρων
Περισσότερα νέα Συλλόγων – Φορέων – ΜΚΟ
