ΑΠΟΨΕΙΣ

Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηρίας… Μια πονεμένη ιστορία

Θέλω να πω λίγα πράγματα σφαιρικά για τα ΚΕΠΑ, τα Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηρίας που, κατά την γνώμη μου, ξεκίνησαν για καλό και με την πάροδο του χρόνου έχουν φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα.

 

του Ιωάννη Κοντογιάννη – Ιδρυτής και Πρόεδρος κόμματος ΑΜΕΑ

 

Υπάρχουν λόγοι για τους οποίους πρέπει να γίνει αναθεώρηση του λόγου ύπαρξής τους.

Στα ΚΕΠΑ εξετάζεται ο ασθενής.

Μέσα σε κάθε αίθουσα υπάρχουν συνήθως πάνω από 5 γιατροί, διαφόρων ειδικοτήτων. Το πρόβλημα είναι ότι σε κανένα σημείο της αίθουσας, ούτε στα χαρτιά που είναι τοιχοκολλημένα τα ονόματα των ασθενών που περνούν για εξέταση, δεν αναφέρονται πουθενά, ούτε τα ονόματα των γιατρών, μα ούτε και οι ειδικότητές τους, με αποτέλεσμα να βγαίνει προς τα έξω μια νευρικότητα και μια δυσαρέσκεια ως προς τους γιατρούς και το σύστημά τους.

Ένας ασθενής π.χ βάζω εμένα με Σ.Κ.Π (Σκλήρυνση Κατά Πλάκας) δεν γνωρίζει ποιος τον εξετάζει. Ούτε ως όνομα, ούτε ως ιατρική ειδικότητα.

Πολλές φορές έχουν αναφερθεί γεγονότα από ασθενείς που οι γιατροί δεν τους έχουν φερθεί με τον πρέποντα σεβασμό γιατί απλά στηρίζονται πάνω σε αυτό.

Όμως δεν τους βάζουμε όλους στο ίδιο καλάθι.

Αυτό το φαινόμενο λοιπόν παρατηρείται μόνο στις επιτροπές των ΚΕΠΑ, καθώς στις υπόλοιπες όπως για παράδειγμα στην ΑΣΥΕ (Ανώτατη Στρατού Υγειονομική Επιτροπή) υπάρχουν όλα τα στοιχεία όπως πρέπει. Όπως είναι το σωστό.

Θεωρώ απαράδεκτη και άξια καταγγελίας την ασυλία των γιατρών που βρίσκονται μέσα στις αίθουσες εξετάσεων των ΚΕΠΑ.

Χρειάζεται ένας επαναπροσδιορισμός της λίστας και των ποσοστών με όλες τις χρόνιες παθήσεις καθώς δεν είναι αντικειμενικές και συχνά δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα!

Πρέπει να εφαρμοστεί απόλυτη και γρήγορη εφαρμογή απαντήσεων των αποτελεσμάτων, καθώς ο χρόνος τους ξεπερνάει τα επιτρεπτά όρια.

Δεν θεωρούμε αποδεκτό το παράβολο, διότι υπάρχουν άτομα που δανείζονται γαι να πληρώσουν και αυτό το ποσό.

Θα ήθελα να αναφερθώ και λίγο στους γιατρούς που εξετάζουν.

Μια χρόνια ασθένεια είναι σε αρκετές περιπτώσεις και αόρατη. Μια χρόνια ασθένεια πυροδοτεί πολλά συναισθήματα όπως απογοήτευση, ανικανότητα, άγχος οικονομικό, θλίψη,κούραση.

Και σας ρωτάω:

Όταν ένας τέτοιος ασθενής ερχόμενος σε εσάς, ζητιανεύοντας να μην του κατεβάσετε τα ποσοστά, γιατί δεν έχει άλλους πόρους να ζήσει, γιατί ΔΕΝ ΕΧΕΙ την δυνατότητα αυτή, για λόγους που ήδη έχω αναφέρει πιο πάνω, εσείς τι κάνετε για αυτό;

Αφήστε λοιπόν το γράμμα του νόμου στην άκρη ή αλλάξτε τους νόμους για να εξυπηρετήσετε αντικειμενικά και δίκαια τους ανθρώπους που υποφέρουν.

Ο σεβασμός προς τα ΑμεΑ, είναι αυτό που δείχνει τον πολιτισμό ενός κράτους!

 

Γράφει: ο Ιωάννης Κοντογιάννης – Ιδρυτής και Πρόεδρος κόμματος ΑΜΕΑ

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *