Φωτογραφία και άτομα με οπτική αναπηρία, θα μπορούσαν να θεωρηθούν δυο έννοιες εντελώς ασύμβατες… και όμως δεν είναι και αυτό μας το απέδειξε ξεκάθαρα η Έκθεση Φωτογραφιών της Liminal “Κλικ-able_ a new Perspective”.
Με μεγάλη μας χαρά στο nevronas.gr, αποφασίσαμε να επισκεφθούμε την έκθεση αυτή στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων “Μελίνα”. Αυτό ήταν μόνο η αρχή, γιατί μετά πήγαμε και ξαναπήγαμε ώσπου καταλήξαμε να συζητάμε με κάποιους από τους φωτογράφους και με την Κατερίνα Σαραντίδου (Project Coordinator της Liminal), για το πώς ξεκίνησε το εγχειρημα, πως έγινε όλο αυτό αγαπημένη συνήθεια, αν επιτεύχθηκαν οι στόχοι (αν θέλετε τη γνώμη μου και με το παραπάνω θα σας έλεγα), πώς βλέπουν το αποτέλεσμα οι ίδιοι και το κοινό και τελικά πως θα συνεχίσει όλο αυτό το υπέροχο παρεάκι.
Και όταν λέω παρεάκι εννοώ το πάντρεμα της φωτογραφίας με τους ανθρώπους με οπτική αναπηρία;
Μαζί μου στην περιήγηση μου αυτή είχα και την πολύ καλή φίλη την τραγουδοποιό Αλεξάνδρα Κλάδη, η οποία πειραματίστηκε και εκείνη πάνω στην φωτογραφία με κλειστά μάτια στο πλαίσιο του Βιωματικού Εργαστηρίου της Έκθεσης!
Δείτε το Βίντεο…
Στην αρχή μας φάνηκε αν όχι δύσκολο, σίγουρα διαφορετικό αλλά μας ήταν πολύ βοηθητικό που είχαμε μιλήσει από πριν με τις Φωτογράφους, που συμμετείχαν στην Έκθεση, Μαρίνα Μπεσίρη και Anna Balan και είχαμε πάρει μια πρώτη εικόνα για το πώς ένας άνθρωπος με προβλήματα όρασης μπορεί να φωτογραφίσει.
Η Anna Balan και η Μαρίνα Μπεσίρη μιλούν στην κάμερα του nevronas.gr… Φωτογράφοι με Οπτική Αναπηρία… και όμως Συμβαίνει! (Βίντεο)
Έτσι με ενθουσιασμό βουτήξαμε στα νερά της φωτογραφίας που έχει γεννηθεί από περιγραφή και φαντασία. Ήταν μια πολύ ιδιαίτερη εμπειρία, σίγουρα πρωτόγνωρη και πολύ πολύ ενδιαφέρουσα.
Όπως είπε και η Αλεξάνδρα, η οποία συνήθως βρίσκεται μπροστά από τον φακό, όπως και εγώ, «Το να στερείσαι την αίσθηση της όρασης, την κατεξοχήν αίσθηση στην οποία βασίζεται η τέχνη της φωτογραφίας και να αφήνεσαι στις οδηγίες ενός άλλου ανθρώπου, αυτομάτως αναγκάζεσαι να δημιουργήσεις μια σχέση ολοκληρωτικής εμπιστοσύνης, αλλά ταυτόχρονα βυθίζεσαι σε μια αντίληψη του χώρου που λαμβάνει εντελώς νέες διαστάσεις».
Είχα βρεθεί στο παρελθόν, με λευκό μπαστούνι στο δρόμο και κλειστά μάτια όταν παρακολουθούσα το εκπαιδευτικό πρόγραμμα “Μέθοδοι συνοδείας και διαχείρισης κοινού με αναπηρία όρασης, σε χώρους πολιτισμού” από τον Φάρο Τυφλών της Ελλάδας, που μαζί με τις εκπαιδεύτριες μου είχαμε βγει στο δρόμο, όμως τότε είχα βιώσει τους κινδύνους που διατρέχει ένας άνθρωπος με οπτική αναπηρία στην καθημερινότητα του.
Είμαι ευγνώμων που το βίωσα γιατί έτσι μόνο μπόρεσα να “μπω στα παπούτσια” αυτών των ανθρώπων αλλά ήταν πραγματικά πολύ δύσκολο και δεν μπορεί κανείς να το φανταστεί εάν δε το ζήσει έστω και για λίγο.
Εδώ, η διαδικασία ήταν δημιουργική. Μπορούσες μέσω μιας τέχνης να εκφραστείς και να αφήσεις την φαντασία σου ελεύθερη. Μου θύμισε τα εικαστικά με πηλό που κάναμε στο πρόγραμμα στον Φάρο Τυφλών, που ήταν και εκεί τα πράγματα πολύ ενδιαφέροντα ξεκούραστα και με μια αίσθηση παιχνιδιού. Όπως και τώρα με την Έκθεση Φωτογραφίας της Liminal “Κλικ-able_ a new Perspective”. Ακριβώς τα ίδια συναισθήματα.
Η Αλεξάνδρα ήρθε να επιβεβαιώσει τις σκέψεις μου αυτές λέγοντάς μου πως «Ο ρεαλισμός αντικαθίσταται πλέον με την φαντασία, η περιγραφή ενός αντικειμένου ή ενός κάδρου είναι μια ερμηνεία αυτού που υπάρχει. Ίσως έτσι να έπρεπε να αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα, σαν ένα εξπρεσιονιστικό έργο».
Στη συνέχεια, κλείσαμε και πάλι για λίγο τα μάτια μας και ακούσαμε τις ηχητικές περιγραφές των φωτογραφιών, ακολουθώντας το σχοινάκι με τους κόμπους που μας κατεύθυνε, ψηλαφώντας τα ανάγλυφα πιστά αντίγραφα των φωτογραφιών που υπήρχαν κάτω από ορισμένες φωτογραφίες. Με αυτόν τον τρόπο, μπήκαμε και στη θέση των επισκεπτών.
Ήταν πραγματικά μια πολύ ιδιαίτερη και μοναδική εμπειρία, εάν ακούσετε στο μέλλον για την Έκθεση Φωτογραφίας της Liminal “Κλικ-able_ a new Perspective”μην παραλείψετε να την επισκεφθείτε.
Η Αλεξάνδρα, ο nevronas και εγώ από τη μεριά μας ευχόμαστε να γίνονται πάντα και συχνά τέτοια projects, γιατί όπως μας είπε και η Μαρίνα Μπεσίρη (Φωτογράφος με προβλήματα όρασης) «Δεν είναι μόνο η χαρά της δημιουργίας και η έξαψη της φαντασίας αλλά είναι και κάτι ακόμα πολύ ουσιαστικότερο, η αποδοχή της βλάβης».
Πάντα τέτοια παιδιά! Και στα επόμενα!!!
Παρουσίαση – Συνέντευξη | Γιώτα Ευσταθίου
Καλεσμένη | Αλεξάνδρα Κλάδη
Δημοσιογραφική Επιμέλεια | Νίκος Παγίδας
Video | GkM Photography
Ευχαριστούμε την τραγουδοποιό Αλεξάνδρα Κλάδη για την συμμετοχή της στο Βιωματικό Εργαστήριο της Έκθεσης Φωτογραφίας Ατόμων με Οπτική Αναπηρία “Κλικ-able_ a new Perpective”.
Ευχαριστούμε πολύ τον Πολιτιστικό Οργανισμό Liminal και το Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων “Μελίνα” για την φιλοξενία.
