Για μία ακόμη φορά η Ειδική Αγωγή φαίνεται να έρχεται αντιμέτωπη με την περικοπή θεραπειών κι ενώ όλοι οι υπεύθυνοι σφυρίζουν αδιάφορα στις προσπάθειες που γίνονται τα τελευταία χρόνια για να αρθεί η αδικία με τις περικοπές των ειδικών θεραπειών των ατόμων που χρήζουν ειδικής αγωγής μετά τα 18 τους έτη. Αυτή τη φορά πολλοί γονείς καταγγέλουν πως ο ΕΟΠΥΥ (Εθνικός Οργανισμός Παροχής Υπηρεσιών Υγείας) μέσω των συμβασιούχων γιατρών που στελεχώνουν τους ελεγκτικούς του μηχανισμούς, οι οποίοι διαφοροποιούν ακόμα και τις πιστοποιημένες παθήσεις από τα ΚΕΠΑ (Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηρίας), κόβει απροκάλυπτα θεραπείες παιδιών με αναπηρία.
Στο νέο τέχνασμα, όπως υποστηρίζουν οι γονείς, χρησιμοποιούν εκθέσεις των ΚΕΔΑΣΥ (Κέντρα Διάγνωσης Αξιολόγησης Συμβουλευτικής και Υποστήριξης) και καταργούν τους ιατρούς και τα επιστημονικά εργαλεία όπως και τις επίσημες αποφάσεις των ΚΕΠΑ, μειώνοντας ή και κόβοντας τις θεραπείες με γνώμονα αν υπάρχει παράλληλη στήριξη και αν φοιτούν τα παιδιά σε τυπικό σχολείο, αλλά μειώνουν ή κόβουν θεραπείες και από τα παιδιά που φοιτούν σε ειδικά σχολεία με την αιτιολογία ότι τους τα παρέχει το σχολείο. Σε πολλές περιπτώσεις όταν ο γιατρός συμπληρώνει τον αντίστοιχο κωδικό της διάγνωσης, του επιστρέφουν την καταχώρηση και του ζητάνε να αλλάξει κωδικό με λιγότερες θεραπείες για να προχωρήσει το αίτημα και σε κάποιες περιπτώσεις ακυρώνουν εντελώς το αίτημα και υποχρεώνουν τον ιατρό σε νέο, με αποτέλεσμα να χάνεται και ένα διάστημα περίπου δυο μηνών.
Επιπλέον τους τελευταίους μήνες παρατηρείται η τακτική, όταν ένας γονιός πάει για ανανέωση της γνωμάτευσης των θεραπειών, κι ενώ ο γιατρός υποβάλλει κανονικά το αίτημα για το σύνολο των θεραπειών (Λογοθεραπευτής, Εργοθεραπευτής, Ειδικός Παιδαγωγός, Ψυχολόγος), σε περίπτωση που για οποιοδήποτε λόγο δεν έχουν κατατεθεί αποδείξεις που να δείχνουν ότι ο ωφελούμενος ακολούθησε κανονικά τις προηγούμενες θεραπείες που είχαν εγκριθεί, τότε η πολύπόθητη έγκρισή των θεραπειών, πολλές φορές, δίνεται με μειωμένο αριθμό θεραπείων ή και καθόλου μιας και από ότι φαίνεται θεωρείται ότι για να μην έγιναν για μεγάλο χρονικό διάστημα οι θεραπείες, μάλλον δεν τις χρειάζεται ο ωφελούμενος.
Οι γονείς δηλώνουν έτοιμοι για μια ακόμα φορά να παλέψουν για το αυτονόητο… να συνεχίσουν τα παιδιά τους να ζουν με αξιοπρέπεια, με πρόσβαση στις θεραπείες που χρειάζονται.
