«Δεν μπορώ να κινηθώ εύκολα στους δρόμους επειδή δεν υπάρχουν ράμπες, ενώ το βανάκι του δήμου Θεσσαλονίκης που με εξυπηρετούσε στις μετακινήσεις μου, είναι χαλασμένο εδώ και 6 μήνες», τόνισε. Ο κ. Τοπούζης διευκρίνισε ότι κινείται με αμαξίδιο και όχι με αναπηρικό καροτσάκι καθώς η λέξη «καροτσάκι» δείχνει παθητικότητα. «Καρότσια είναι αυτά του σούπερ μάρκετ ή για τα μωρά που τα σπρώχνουμε εμείς. Εγώ είμαι σε αμαξίδιο, το οποίο, αν και δεν μπορώ να το κινήσω μόνος μου, εντούτοις καθοδηγώ τον συνοδό μου για την κατεύθυνση που θέλω», ξεκαθάρισε.
Απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις των μαθητών, σ’ αυτό το μοναδικό μάθημα συμπερίληψης, είπε ότι ανεβαίνει στο αεροπλάνο με ειδικό αναβατήρα και ότι, απ’ ό,τι έχει δει, η κατάσταση σε άλλες χώρες του εξωτερικού για την προσβασιμότητα ατόμων με αναπηρία, είναι πολύ καλύτερη απ’ ό,τι στην Ελλάδα.
«Όταν ήμουν παιδί, δεν ήθελα να βγαίνω έξω γιατί με κορόιδευαν. Γι’ αυτό, όταν βλέπετε ένα άτομο με αναπηρία, μην το κοιτάτε παράξενα, ούτε με οίκτο» είπε, μεταφέροντας την προσωπική του εμπειρία. Στη συνέχεια, μαζί με την κ. Καστρινάκη, παρουσίασαν το παραολυμπιακό άθλημα boccia και οι μαθητές είχαν την ευκαιρία να παίξουν τόσο ως αθλητές όσο και ως συνοδοί στο άθλημα αυτό.
Σημειώνεται ότι η Ελευθερία Καστρινάκη και ο Γιώργος Τοπούζης είναι μέλη της «Loud-art & inclusion», μιας νεοσύστατης ΚΟΙΝΣΕΠ ένταξης που δημιουργήθηκε από μία ομάδα φίλων -με αναπηρία και μη- με σκοπό την ισότιμη ένταξη των ατόμων με αναπηρία στην εργασία.
Περισσότερα νέα Συλλόγων – Φορέων – ΜΚΟ
Πηγή: amna.gr
