Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, η Ζωή Μαργέλη Ψυχολόγος – Παιγνιοθεραπεύτρια και μέλος της ομάδας στην ΚοινΣεπ Συνυπάρχειν Καρπός, έγραψε το παρακάτω κείμενο με τίτλο «Άνοιξε τα μάτια σου»:
Περπατώντας στο δρόμο συνάντησα ένα κορίτσι 7-8 χρονών με αναπηρικό αμαξίδιο συνοδευόμενο από μια γυναίκα, μάλλον τη μητέρα του. Από την άλλη πλευρά του δρόμου περνούσε ένα αγόρι λίγο μικρότερο σε ηλικία με τη δική του μητέρα. Μόλις πλησίασαν το κορίτσι, η μητέρα του αγοριού του έστριψε το κεφάλι και του είπε απότομα “Μην κοιτάς από εκεί. Κλείσε τα μάτια σου.” Αυτό που στην ουσία ήθελε να του πει ήταν “Σ’ αγαπάω τόσο πολύ που δεν θέλω καμία άσχημη εικόνα να μαυρίσει την ψυχή σου και θεωρώ ότι ένα ανάπηρο κορίτσι είναι άσχημη εικόνα για τα μάτια σου.”
Είναι αλήθεια ότι θέλουμε τα παιδιά μας να ζουν σε έναν όμορφο κόσμο, πολύχρωμο, χαρούμενο, δίκαιο, ασφαλή. Έναν κόσμο που τα παιδιά δεν αρρωσταίνουν και δεν χάνουν τα πόδια τους. Όμως ο τρόπος για να ζουν σε αυτόν τον μαγικό κόσμο είναι να τους κρύβουμε ό,τι μας ενοχλεί από τον πραγματικό;
«Καρπός» Χώρος Ειδικών Θεραπειών & Δημιουργικών Δραστηριοτήτων
«Καρπός» Χώρος Ειδικών Θεραπειών & Δημιουργικών Δραστηριοτήτων
Όταν του κλείνουμε τα μάτια τι μήνυμα περνάμε στο παιδί; Ό,τι είναι διαφορετικό πρέπει να κρύβεται. Είναι αποδεκτό μόνο ό,τι είναι συνηθισμένο. Έτσι όμως, ριζώνει μέσα του η ανασφάλεια ότι για να είναι αποδεκτός πρέπει να πληρεί συγκεκριμένες “εργοστασιακές προδιαγραφές” αλλιώς η κοινωνία δεν θα θέλει ούτε να τον βλέπει. Κι όταν αρχίσει να αντιλαμβάνεται τα δικά του διαφορετικά χαρακτηριστικά μπορεί να τα θεωρήσει αδυναμίες και να σπεύσει να τα κρύψει ή να τα πνίξει.
Ας προσπαθήσουμε να κάνουμε τα παιδιά να εξοικειωθούν με τη διαφορετικότητα και να καταλάβουν ότι οι δυνάμεις και οι αδυναμίες μας μαζί είναι που μας κάνουν μοναδικούς και μοναδικές. Ας πλησιάσουμε το κορίτσι για να το δει καλύτερα κι αν θέλει να του μιλήσει, να το ρωτήσει, να το γνωρίσει. Ας δείξουμε στα παιδιά ταινίες για τη διαφορετικότητα όπως ο Ντάμπο ή το Pet Shop και ας τους διαβάσουμε κάποια από τα άπειρα βιβλία. Αλλά κυρίως ας τους δείξουμε με το παράδειγμά μας πώς μπορούμε να αποδεχόμαστε αυτό που δεν μας μοιάζει. Κι αν θέλουμε τα παιδιά μας να ζουν σε έναν όμορφο κόσμο ας προσπαθήσουμε να κάνουμε τον κόσμο μας πιο όμορφο…
