Κορονοϊός: Να παρθούν μέτρα προστασίας για τους εργαζόμενους με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις

Ανοιχτή επιστολή στον Πρωθυπουργό έστειλε η ΕΣΑμεΑ, η οποία τονίζει ότι η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της 11ης Μαρτίου (ΦΕΚ Α’ 55/11-3-2020) δεν περιέχει καμία διάταξη προστασίας, όπως παροχή ειδικής άδειας από την εργασία τους, σε εργαζομένους με αναπηρία και χρόνια πάθηση. Αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι καρκινοπαθείς, άτομα σε ανοσοκαταστολή, αιμοκαθαιρόμενοι, άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη, με ΣΚΠ, κλπ., πρέπει να βρίσκονται στις δουλειές τους, σε νοσοκομεία, αεροδρόμια ή όπου εργάζεται ο καθένας και η καθεμιά.

Οι επιστολές που έχει απευθύνει η ΕΣΑμεΑ στα αρμόδια Υπουργεία για την άμεση λήψη μέτρων για την προστασία των εργαζομένων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις από τον κορονοϊό, δεν έχουν ληφθεί υπόψη στο σύνολό τους, δημιουργώντας μεγάλη ανησυχία στο χώρο της αναπηρίας.

Η ΕΣΑμεΑ καταθέτει εκ νέου τις προτάσεις της για την προστασία των εργαζομένων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις, καθώς και όσων έχουν στη φροντίδα τους άτομα με βαριές αναπηρίες και ζητάει να συμπεριληφθούν στα μέτρα προστασίας, προτού να είναι πολύ αργά:

1. Προστασία όλων των εργαζομένων με αναπηρία ή χρόνια πάθηση που εργάζονται στην πρώτη γραμμή, σε νοσοκομεία, κέντρα υγείας και γενικά σε δομές, ή υπηρεσίες δημόσιου ή ιδιωτικού τομέα στις οποίες έρχονται σε επαφή με το κοινό, με τον ορισμό αρμόδιου υπαλλήλου σε κάθε ΥΠΕ ή στις υπηρεσίες που εργάζονται, με τον οποίο θα μπορούν να έρθουν σε επαφή για την απομάκρυνσή τους από τις θέσεις εργασίες τους, ή ακόμα και αποχή από την εργασία και παραμονή κατ΄ οίκον, χωρίς να χρεώνονται άδεια και χωρίς μείωση των αποδοχών τους, ανεξαρτήτως πιστοποίησης, εφόσον έχουν ιατρικό φάκελο που το αποδεικνύει. Το ίδιο πρέπει να ισχύει και για όλα τα στελέχη, τα στελέχη ειδικής κατάστασης και το πολιτικό προσωπικό που εργάζεται σε υπηρεσίες του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και των Αρχηγείων των Ε.Δ., των Σωμάτων Ασφαλείας και του Λιμενικού Σώματος με χρόνιες παθήσεις και νοσήματα (ευπαθείς ομάδες) και υπηρετούν σε νοσοκομεία και γενικά σε δομές, ή υπηρεσίες στις οποίες έρχονται σε επαφή με το κοινό.

2. Στο άρθρο 4 παρ. 3 δ) της Π.Ν.Π. αναφέρεται πως για να κάνει χρήση της άδειας ειδικού σκοπού ο γονέας, πρέπει ο άλλος γονέας που δεν εργάζεται να είναι άτομο με αναπηρία και να λαμβάνει επίδομα από τον ΟΠΕΚΑ. Λαμβάνοντας υπόψη πως η πλειοψηφία των ατόμων με αναπηρία ή χρόνια πάθηση δεν λαμβάνουν κανένα επίδομα, ζητάμε να απαλειφθεί ο περιορισμός αυτός.

3. Επιπρόσθετα άδεια ειδικού σκοπού πρέπει να δικαιούνται και οι εργαζόμενοι που έχουν στη φροντίδα τους άτομο με αναπηρία (νόμιμος κηδεμόνας ή σύζυγος).

4. Στο άρθρο 5 παράγραφος 1, η άδεια ειδικού σκοπού στους δημοσίους υπαλλήλους που είναι γονείς ατόμων με αναπηρία ή/και χρόνια πάθηση, θα πρέπει να χορηγείται ανεξάρτητα από το όριο ηλικίας και το είδος δομής που είναι ενταγμένο το τέκνο των δημοσίων υπαλλήλων και θα πρέπει να προσαρμοστεί σε νέα ειδική πρόβλεψη όπως στο άρθρο 4 παρ.3.αγ, της παρούσας ΠΝΠ που αναφέρει την ίδια πρόβλεψη για τους γονείς στον ιδιωτικό τομέα.

5. Όπως πολύ σωστά αναφέρεται στη διάταξη του άρθρου 17 της Π.Ν.Π. σχετικά με δυνατότητα παράτασης του επικουρικού προσωπικού στους εποπτευόμενους φορείς από το Υπουργείο Υγείας, όλων των κλάδων και ειδικοτήτων υγείας, κρίνεται απαραίτητο να ισχύσει το ίδιο και για τις δομές κλειστής περίθαλψης που εποπτεύονται από το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων (λ.χ. Κέντρα Κοινωνικής Πρόνοιας).

6. Οι 3μηνες συνταγές των χρονίως πασχόντων να μπορούν να εκτελεστούν όλες μαζί μία φορά στα φαρμακεία, ώστε περιοριστούν οι μετακινήσεις των ατόμων αυτών.